Διαβάστε τι έγραψε ο Βασίλης Κέκκης για το θάνατο του Κώστα Κουβελιώτη:

"Αποχαιρετισμός στο δάσκαλο"

Το 1974 γνώρισα τον Κώστα Κουβελιώτη, το  γραφείο  του- υπ/μα INTERAMERICAN-   στη Σταδίου 10, αποτέλεσε το μεγαλύτερο "φυτώριο" παραγωγής ασφαλιστικών συμβούλων και στελεχών της ασφαλιστικής αγοράς.

Με την πρώτη ματιά έβλεπες έναν άνθρωπο χαρούμενο, αισιόδοξο με δίψα μεγάλα πράγματα.

Με πείσμα και σκληρή δουλειά, δύο χρόνια  μετά την πρώτη  μας συνάντηση  και  την ένταξη  μου στο  επάγγελμα, το υπ/μα βρέθηκε στην κορυφή του παραγωγικού δέντρου, έχοντας παρασύρει στην επιτυχία και όλους εμάς τους νεαρούς τότε  συνεργάτες του.

Ο διορατικός Κουβελιώτης ήξερε να ξεχωρίζει και να επενδύει στις ιδιαίτερες ικανότητες του καθενός μας.

Αποτέλεσμα της συντονισμένης προσπάθειας του, ήταν να δημιουργήσει και να στελεχώσει  με τους κορυφαίους επιθεωρητές Πωλήσεων, Εμπορικούς Διευθυντές, Γενικούς Διευθυντές, Διευθυντές Πωλήσεων – Εκπαίδευσης, κ.λ.π  όχι  μόνο  την  INTERAMERICAN, που υπηρέτησε πιστά για μια ζωή, αλλά ολόκληρη την ασφαλιστική αγορά.

Σε κάθε μας συνάντηση μέχρι την τελευταία στιγμή, τον αποκαλούσαμε αρχηγό, γιατί κοντά του κάναμε τα πρώτα επαγγελματικά μας βήματα, ήταν σταθερά αλλά και γρήγορα βήματα με το βλέμμα στην κορυφή.

Η συνύπαρξη με τον Κώστα υπήρξε αδιατάραχτη και χωρίς κλυδωνισμούς, σχεδιάζοντας με μεράκι την επόμενη μέρα, δημιουργήσαμε τεχνικές πωλήσεων που τότε  δεν υπήρχαν. Μάθαμε να ανοίγουμε νέες αγορές και να προτείνουμε προϊόντα διαμορφωμένα ειδικά  γι ΄αυτές.

Φεύγοντας από κοντά του, όλοι είχαμε δυνατά φτερά και σιγουριά για τα επόμενα επαγγελματικά μας βήματα, ενώ ο Κώστας προετοίμαζε την επόμενη γενιά στελεχών ακούραστα, με κέφι και μεράκι.

Πάντα καμάρωνε για εμάς, σε δημόσιες συναντήσεις συνήθιζε να λέει «αυτά τα στελέχη είναι δικά μου παιδιά» και γινόταν αστραφτερός από ικανοποίηση και περηφάνια.

Την Interamerican την τίμησε και την υπηρέτησε με πάθος μοναδικό, πίστευε βαθιά στην αξία της  εταιρίας του.

Είχε ασίγαστο πάθος για την ομάδα του και την εταιρία του.

Η Interamerican είναι μεγαλύτερη από το διάστημα έλεγε, η Interamerican είναι το απόλυτο... γελούσα και... εκνευρίζονταν.

Πιστεύω ότι η Interamerican θα κάνει ότι πρέπει να κάνει για έναν πιστό συνεργάτη και δημιουργό μεγάλων αποτελεσμάτων  για αυτήν.

Η αντίδραση που είχαμε όλοι στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Κώστα ήταν ένα ψυχολογικό σοκ. 

Μόνο θλίψη  μπορούμε να εκφράσουμε για το χαμό του, βαθιά  θλίψη στον  αποχαιρετισμό του εμπνευστή, δημιουργού, φίλου, συναδέλφου και πάνω απ’ όλα Ανθρώπου, Κώστα. Θα λείψουν οι εμπνευσμένες συμβουλές σου προς τους συνεργάτες και φίλους σου... και θα είναι  δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνεις στην οικογένεια σου.

Για εμάς ήσουν ένα κομμάτι της ζωής μας. 

Καλό ταξίδι Κώστα και εμείς θα σηκώνουμε το βλέμμα κάπου κάπου στον ουρανό.

Κέκκης  Βασίλης