Άρθρο του Κώστα Δ. Λάμπρου

Το 1975 κυκλοφόρησε στην Ελληνική αγορά ένα βιβλίο με τίτλο «Ο άνδρας και πως κατασκευάζεται..» των ΖΩΡΖ ΦΑΛΚΟΝΕ & ΝΑΝΤΙΝ ΛΕΦΩΣΕΡ.

Ήταν λίγο μετά από  εκείνη την ανήσυχη περίοδο της γενικής αμφισβήτησης, με τα κοινόβια, τους χίπις, το φεμινιστικό κίνημα, τους αγώνες των γυναικών για ισότητα και οικονομική ανεξαρτησία, την  σεξουαλική απελευθέρωση, τις  εκτρώσεις, τα αντισυλληπτικά, τον   αναρχισμό, τις περίεργες αιρέσεις. 

Εποχές Ψυχρού πολέμου, με μπόλικες δικτατορίες, αλλά και  Επαναστατικά Κινήματα και  τρομοκρατικές Οργανώσεις, «Ερυθρές» Ταξιαρχίες, «Κόκκινοι Στρατοί» και  «Λευκά κελιά », «Φωτεινά και σκοτεινά μονοπάτια» , «Μαύροι και άσπροι Σεπτέμβρηδες»  & εγχώριοι «Νοέμβρηδες», Βιετνάμ,  θεωρίες του   Ράιχ, μίνι και μάξι φούστες, καμπάνες παντελόνια, παρδαλά πουκάμισα, μούσια και μαλλιά, οτοστόπ, «φράουλες & αίμα», επεισοδιακά φεστιβάλ, μουσική ποπ , κοινόβια, διακοπές στις βραχότρυπες στα  Μάταλλα, λίγη μαριχουάνα & LSD, και βέβαια ο   Μάιος του 68, με κυρίαρχο αίτημα της  νεολαίας «.. δεν θέλουμε λίγα, δεν θέλουμε πολλά, τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα..».

Τότε λοιπόν κυκλοφόρησε και αυτή η έρευνα των δύο Γάλων κοινωνιολόγων, δύο χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου &   ένα,  μετά την πτώση της ντόπιας  Δικτατορίας, όπου περιγράφουν και καταγράφουν τον τρόπο που χτίζεται και κατασκευάζεται διαχρονικά ο καπιταλιστικός  άνδρας και πως βομβαρδίζεται καθημερινά με μηνύματα και το διχασμό  που αντιμετωπίζει, από τις ραγδαίες αλλαγές, καθώς αμφισβητείται  πλέον, ο ανδρισμός του, από τα νέα δεδομένα.

Πέρα από το την DNA, την ανταγωνιστική φύση, την οικογένεια, το σχολείο, το στρατό, τον κοινωνικό περίγυρο, την θρησκεία κλπ. Το  σύστημα,  μέσω ψυχαναλυτών, ερευνητών και  δημοσκόπων, κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών, πορνογραφικών ταινιών, χάρτινων  και ηλεκτρονικών  εντύπων,    συνεντεύξεων, εικονογραφημένων παιδικών περιοδικών, παιχνιδιών, παραμυθιών  κ.α, βομβαρδίζουν ανηλεώς το συνειδητό και υποσυνείδητο των ανδρών, με διαφημιστικά μηνύματα για δύναμη, εξουσία ,κατάκτηση.

Στο επίκεντρο & το στόχαστρο:   Ωραίες γυναίκες, ντύσιμο, κολόνιες, ξυριστικά, τσιγάρα, ταμπάκο, φαγητά ,ποτά, αυτοκίνητα, όλα χτίζουν και συντηρούν την εικόνα  ενός  άνδρα αρρενωπού, άγριου & καπιταλιστή, δαμαστή  ήμερων και άγριων, με εικόνες που παραπέμπουν στην κατάκτηση της Δύσης, των θαλασσών και των στοιχειών, των  αιθέρων και των άστρων και βέβαια ακαταμάχητων γυναικοκατακτητών.

«..Εσύ είσαι άνδρας… ,..εγώ είμαι άνδρας…, τι άνδρας είσαι…, …φοράς παντελόνια ρε…, …είσαι άντρας με πλεμόνια,… με νεφρά, …με πα….ρια; …αν είσαι άνδρας βγες έξω…. ,οι …άνδρες δεν κλαίνε.., …άνδρες προσοχή…!!!,… άιντε γυναικούλα…., …φοράς φουστάνια…κ.α». 

«..Πρόσεχε μην σε τυλίξει καμιά,….. γαμπρός θα πας σε ξένο σπίτι; …. πρόσεχε μην σου φορέσει ποδιά,….. μην σε βάλει στο βρακί της,… μην της  πλένεις και το  βρακί…,μην σε έχει  σήκω -  σήκω, κάτσε-  κάτσε..»   και άλλα πολλά. 

H MERCEDES κραυγάζει προβάλλοντας το νέο μοντέλο «…με   αυτοοοό καμία δεν σου αντιστέκεται..»!!! και  η VW  ανταπαντούσε λανσάροντας τον φτωχό σκαραβαίο «…μόνο με αυτό θα δεις αν μετράς..»!!!.    

Ο παραδοσιακός «πεινασμένος» άνδρας βρίσκεται σε σύγχυση, σε διχασμό , από τη μια μεριά, το χτισμένο και συντηρημένο πρότυπο και από την άλλη  τα νέα δεδομένα.

Αν το παίξει άντρακλας, όπως έχει χτιστεί, και όπως τον προτρέπουν οι βομβαρδισμοί των μηνυμάτων,  κινδυνεύει να χαρακτηριστεί  από το «νέο κύμα» φαλλοκράτης, μισογύνης, συντηρητικός, δεξιός, φασίστας και να πέσει στη δυσμένεια των γυναικών. 

Αν δείξει «ευγενικότητα» κινδυνεύει από το κράξιμο των «δικών» του. 

Πολλά παραδοσιακά αρσενικά, για να αποφύγουν τις ρετσινιές και για να γίνουν αρεστοί, ενδύονται τον προοδευτικό, τον αριστερό, τον αναρχικό, τον επαναστάτη, «τρυπώνουν»  στο νέο ρεύμα. «Κρύβονται»   στην κυριολεξία κάτω από το νέο μανδύα,   γίνονται  υπέρμαχοι τις γυναικείας απελευθέρωσης, φανατικοί υποστηρικτές των φεμινιστριών, επιδέξιοι κόλακες, αφού ήταν ο ποιο εύκολος τρόπος να μπουν στο κοινόβιο, στο χαρέμι, να γίνουν  κοκόρια στο κοτέτσι.  

Γνωστό μου γεροντοπαλίκαρο, μου έκανε «φροντιστήριο προσαρμογής» επιδεικνύοντας παράλληλα πολυσέλιδο τεφτέρι, που κατέγραφε τα γυναικεία «λάφυρα», να σαν αυτόν τον Τατσόπουλο του Σύριζα, που κοκορευότανε στα κανάλια ότι πέρασε από το «καλαπόδι» το μισό γυναικείο πληθυσμό της Αθήνας!!!  

Ένας  άλλος  συνομήλικος, απροσάρμοστος παλαιομοδίτης αυτός,  έμενε σε ισόγεια γκαρσονιέρα, περίμενε την παντρεμένη αδερφή του, κάθε Κυριακή, να του απλώσει τη μπουγάδα, στον ακάλυπτο, για να μην τον βλέπει το εξαώροφο αμφιθέατρο, ότι κάνει γυναικείες δουλειές.

Προσωπικά παρ΄ ότι «χτίστηκα» με τα παλαιά υλικά, αναγκάστηκα μετά τον γάμο, να λειτουργήσω στο  νέο καθεστώς, λόγω εργαζόμενης συζύγου και μάλιστα με κυλιόμενο ωράριο. 

Επειδή δεν υπήρχαν παιδικοί σταθμοί για να αφήσουμε τα παιδιά, ούτε οικονομική ευχέρεια, να πάνε σε ιδιωτικό ή να προσληφθεί ντα – ντα,  αλλά ούτε και ο θεσμός της γιαγιάς  λειτουργούσε, λειτούργησε η σκυταλοδρομία.

Στη βάρδια μου,  αναγκαζόμουν να παίρνω τα δύο παιδιά μαζί μου, στο γραφείο, στις Εταιρίες , στα ραντεβού και να παραμένουν, κλειδωμένα στο αυτοκίνητο, με ρίσκο στο δρόμο, μέχρι να τελείωση η συνάντηση με τον πελάτη και βέβαια υπήρχε και το «ταγάρι» με τα απαραίτητα τάπερ με το φαγητό.  

Το γεροντοπαλίκαρο, αλλά και όλοι οι  άσπονδοι και ανύπαντροι φίλοι μου, της παλαιάς σχολής, με σνομπάρανε  ….. «…έτσι που κατάντησες φουκαρά μου …..δεν έχεις παρά να βγάλεις και βυζιά για να τα θηλάζεις…». 

Ο «τεφτεράκιας» άντεξε ως τα 62, τον σπίτωσε μια «..κρεατωμένη…»  Αρβανίτισα στα Μεσόγεια και στα γεράματα αναγκάστηκε να χειρίζεται μπιμπερό και να αλλάζει πάνες!! 

Εκείνος ο άλλος,…. ο συνομήλικός  μου, όχι μόνο αναγκάστηκε να απλώνει τη  μπουγάδα, αλλά η «κωλοπετσωμένη» Πυργιώτισα που παντρεύτηκε, τον παραίτησε από καλή  δουλειά που είχε σε πολυεθνική, με το πρόσχημα ότι θα τον διόριζε στο Δημόσιο, μέσω ΠΑΣΟΚ!!! και τον σπίτωσε στην κυριολεξία  για μια δεκαετία, να μεγαλώνει τα δύο αγόρια, να ετοιμάζει μπιμπερό, να αλλάζει πάνες, να μαγειρεύει, να σκουπίζει, να φροντίζει για  όλο το νοικοκυριό, να απλώνει βέβαια και τη μπουγάδα στο μπαλκόνι, περιμένοντας την επιστροφή της συζύγου, που πολλές φορές γύριζε αργά το βράδυ κάνοντάς του σκηνές, γιατί δεν είχε βάλει για ύπνο τα παιδιά και δεν της είχε ετοιμάσει φαγητό!!!

Ήταν τέτοια η προσαρμογή στο νέο ρόλο,  που το μικρότερο από τα δύο αγόρια, τον φώναζε πολλές φορές μαμά !! 

Για να δικαιολογήσει τη μετάλλαξη του – «κατάντια» , την οποία έφερε βαρέως,  επικαλείτο πλέον τον προοδευτισμό και  το Σκανδιναβικό πρότυπο, τον βόρειο  άνδρα που κυκλοφορούσε με μάρσιπο. 

Τα πράγματα έκτοτε  προχώρησαν ακόμη παραπέρα. 

Γυναίκες στους στίβους και στις κερκίδες, στο χακί ,αξιωματικίνες , καπεταναίοι,  πιλότοι ,αστροναύτες, διευθύντριες πολυεθνικών, Υπουργίνες, Πρωθυπουργίνες , με τους άντρες στη σκιά τους, πέραν από τις γνωστές Αυτοκρατόρισσες, Βασίλισσες και «Σοράγιες».

Τη δεκαετία του 70 οι γυναίκες ασφαλίστριες ήταν σπάνιο είδος,  τώρα μάλλον  είναι πλειοψηφία, μεγάλες πολυεθνικές και στον Κλάδο μας διοικούνται πλέον από αξιόλογες γυναίκες. 

Παράλληλα έχουμε  και σύμφωνα συμβίωσης, ομόφυλους γάμους, παρένθετούς γονείς, αλλαγές φύλου,  υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, μονογαμικές οικογένειες και γυναίκες με  αντρικά κουσούρια, τσιγάρα ποτά, ξενύχτια ,κ. α . 

Στα μπαράκια και τις  καφετέριες,  είτε πρωί περάσεις,  είτε βράδυ,  στους δέκα θαμώνες που καταναλώνουν ποτά ,πίνουν φραπόγαλα και κλώθουν στριφτά, οι οκτώ είναι γυναίκες, δύσκολο να δεις ανακατωμένες  και συμμετρικές παρέες, οι άντρες φαίνεται να λείπουν. 

Στα τραπέζια και τους καναπέδες οι λίγοι  νεαροί, στα  σκαμπό  οι γυναίκες, όλοι φορούν σχισμένα παντελόνια,  επιδεικνύουν τα φανερά και κρυφά τατουάζ, «καθρεφτίζονται» κολλημένοι  στα κινητά, αυτό- φωτογραφίζονται συνεχώς και η αθυροστομία πάει σύννεφο.

Το «καμάκι» και η επιλογή, γίνεται πλέον από τα κορίτσια και τα αγόρια στέκουν  έκπληκτα και σαστισμένα, αφού οι μανάδες τους εξακολουθούν να τα γαλουχούν πως θα  γίνουν «άντρακλες» και εκείνα   εκεί έξω βρίσκουν ζόρια, νιώθουν ότι «..γύρισε ο λαγός και κυνηγάει το σκύλο..»!! τα σημερινά γυναικεία «βρακιά», δεν απαιτούν   πλέον πλύσιμο, αλλά ….. φάγωμα….!!!

Η παντρειά και η τεκνοποιία μετατοπίστηκε κάνα δυο δεκαετίες πίσω, από τα 20 στα 40 και εκτοπίστηκε από την προτεραιότητα για καριέρα, οικονομική ανεξαρτησία, καλοπέραση και από τους 10 που παντρεύονται, οι  7 χωρίζουν και κατά μέσω όρο  1,38 παιδί. 

Δεν υπάρχουν πλέον περιφρονημένα  άκληρα γεροντοπαλίκαρα και γεροντοκόρες, αλλά προβεβλημένοι εργένηδες και εργένισσες.  

Τα Μέσα Ενημέρωσης, δεν προβάλλουν την  συγκροτημένη οικογένεια, μάλλον βάλλουν κατ’ αυτής, διαφημίζουν  τiς πολυδιαλυμένες.

Στη μόδα δεν είναι οι μανάδες, αλλά οι  φανταχτερές, ντελικάτες , ατσαλάκωτες, και άγαμες BARBY.

Νέοι άνδρες και γυναίκες αντί να κρατούν μωρά, προσανατολίζονται σε υιοθεσίες,  οδηγούν σκύλους, χαϊδεύουν γάτες και τους δίνουν ανθρώπινα ονόματα, τα ντύνουν με μωροδίστικα ρούχα, τα πάνε κομμωτήριο,  βολτάρουν στους δρόμους και τα πάρκα,   χαριεντίζονται μεταξύ τους  και ανταλλάσουν φιλοφρονήσεις  «..αν είναι  αγόρι;.. ή κορίτσι..» το κατοικίδιο και τι έφαγε το πρωί, τι εμβόλια έκανε,  σε αντίθεση με τους μελαψούς γενειοφόρους, μετανάστες,    που συνοδεύουν μαντηλοφορούσες, με ένα παιδί στο καροτσάκι, από ένα αγκαλιά και ένα ακόμη στην κοιλιά. 

Ο πληθυσμός της Χώρας μας φθίνει και κατά το 2050, όπως υπολογίζουν, θα μείνουμε οι μισοί (παρ΄ ότι ο σύγχρονος Άγιος Παϊσιος,  ερωτηθείς επί του θέματος είπε… ότι «…μην ανησυχείτε ….το πρόβλημα για τη πατρίδα  μας θα το λύσει ο Θεός…»!!! 

Δεν μπορώ να γνωρίζω, αν θα επιβεβαιωθεί ο Άγιος, στη  Γειτονική παντός Τουρκία,  αλλά και σε όλο το Ισλάμ, πράγματι το ζήτημα  το έχει λύσει  ο θεός.  

Από την  ασφυκτική κοινωνία, στην ανεκτική, από την παπουδο - ανδροκρατούμενη οικογένεια, στη χαλαρή – διαλυμένη, από την εξαρτώμενη, υποτακτική  και  καταπιεσμένη γυναίκα, στην απελευθερωμένη και ανεξάρτητη,  από τα πολλά ευλογημένα  παιδιά, στα τενεκεδένια ρομποτικά, στα σαλονάτα σκυλιά και γατιά.                                                                                                                                                      

Οι ειδικοί λένε ότι το πρόβλημα για τη χώρα μας είναι κυρίως οικονομικό, λόγω της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας, της έλλειψης προοπτικής για τους νέους, της  έλλειψης Κοινωνικής πολιτικής και υποστήριξης των νέων ζευγαριών, παιδικοί σταθμοί  κ.α. 

Ως μη ειδικός,…. αλλά ως «…γνήσιος  Έλλην….. », που έχει γνώμη για όλα, έχω τη δική μου άποψη, έχω  αντιρρήσεις, και θα προβάλω τον «…σοφό ενδοιασμό…» μου, χωρίς να σημαίνει ότι όλα τα παραπάνω είναι αμέτοχα του προβλήματος.  

Αν το θέμα ήταν κυρίως  οικονομικό, θα έπρεπε εγώ να μην υπάρχω, αφού γεννήθηκα σε ένα πάμπτωχο μέρος, χωρίς δρόμο, νερό, φως, τηλέφωνο και σε ένα σπίτι φάτνη, το μοιραζόμασταν με τα ζώα και το φαγητό ήταν καθημερινή έγνοια,  παρ’ όλα αυτά οι γονείς μου κάνανε τέσσερα παιδιά και οι παππούδες μου, που ήταν σε ποιο πρωτόγονη κατάσταση 6 & 7 ο καθένας, ορισμένοι στην περιοχή είχαν 10 & 12!!! Τότε όμως «…τα παιδιά ήταν ευλογία..». 

Ακόμη   ο πλούσιος Δυτικός Κόσμος, θα έπρεπε να πολλαπλασιάζεται και  όλη  η Αφρική και η Ασία, το φτωχό Ισλάμ, να εξαφανιστούν  Δημογραφικά, το αντίθετο όμως  συμβαίνει.

Βέβαια άλλες εποχές, άλλες Κοινωνίες, άλλες οικονομίες, άλλες ανάγκες, άλλες ταχύτητες.

Ο Δυτικός κόσμος «αρνείται» να γεννήσει και να φροντίσει, δεν  προλαβαίνει, αφού δεν προφταίνει  να μαγειρέψει, για να φάει και το έριξε στο έτοιμο στο φας - φουτ , κάπως έτσι πιστεύει ότι θα λύσει και το δημογραφικό, με έτοιμα παιδιά από τους μετανάστες.

Πολλοί  βλέπουν την μετανάστευση σαν λύση, οι Δυτικές κοινωνίες όμως σαν απειλή, η χώρα μας με τρόμο, ό Τραμ σηκώνει τείχη στα σύνορα με το Μεξικό, η Μέρκελ χάνει την εξουσία για το ίδιο θέμα, η  Ευρώπη είναι σε παραζάλη.

Πολύτεκνοι είναι πλέον  οι παπάδες, οι διάφοροι  «Άνακτες» και ορισμένες θεοσεβούμενες οικογένειες .

Ούτε τα κίνητρα ούτε τα επιδόματα μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση, παρ΄ ότι φαντάζει τρελό, το πρόβλημα δεν φαίνεται να το λύνει ο πλούτος και η καλοπέραση,  αλλά η φτώχια!! 

Αφού η Δυτική ευμάρεια,  αδυνατεί να  λύσει  το ζήτημα, η φτώχια και ο Αλλάχ απορρίπτονται, η παλαιά πρακτική των Ρωμαίων με τις «Σαββίνες» και η πρόσφατη  «μέθοδός Τσαουσέσκου», δεν μπορούν  να εφαρμοστούν και αφού πουθενά στον ορίζονται δεν διαφαίνεται, ότι η Δυτικοποιημένη γυναίκα, θα απαλλαγεί από το ένα, από τα δύο «καρπούζια» που κουβαλάει στην ίδια μασκάλη, υποχρεωτικά το ζήτημα θα λυθεί, μέσω της επιστήμης και της νέας  τεχνολογίας .   

Πιστεύω  ότι ο Δυτικός κόσμος  βαδίζει αναγκαστικά και  ολοταχώς, σε μεγάλες ανατροπές,  οδηγούμαστε αργά και σταθερά  σε μητριαρχία και το επόμενο γυναικείο βήμα, θα είναι πλήρης   απελευθέρωση, η απαλλαγή δηλαδή από την τεκνοποιία και την εννεάμηνη ταλαιπωρία και η ανάθεση του έργου αυτού, στις κλωνοποιήσεις ή στις κλώσομηχανές, όπως πρόβλεψε πριν ένα αιώνα ο μελλοντολόγος Χάξλεϋ. 

Το σεξ θα είναι πλέον μόνο, για ευχαρίστηση και όχι για την διαιώνιση του είδους,  αν κατά λάθος  θα γεννιέται και κανένα παιδί   με τον παλαιό τρόπο, αυτό  θα είναι δακτυλοδεικτούμενο  «..μακριά από αυτό το περίεργο!! , όχι  αυτήν !!…αυτοί … γεννήθηκαν από μάνα..»!!

Ζούμε ήδη  στο ουτοπικό μέλλον, ότι ακριβώς  προέβλεψαν  οι δύο  άλλοι  μελλοντολόγοι , ο Ισαάκ Ασήμωφ & Άρθουρ Κλαρκ, «..ήρθαν …πλέον   τα ανθρωπόμορφα  ρομπότ ..»!!

Κλωνοποίηση, τεχνική γονιμοποίηση, ωάρια στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση, αλλαγή φύλου στα 16,   τηλεόραση, κινητή τηλεφωνία, οπτικές ίνες,  τρισδιάστατες εικόνες, διαστημόπλοια στο σκοτεινό μέρος της Σελήνης & στο έξω διάστημα , αεροπλάνα χωρίς πιλότο, αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, λαμαρινένιοι Συνάδελφοι -  Ασφαλιστές, ανθρωπόμορφα  ρομπότ (του πρωτοπόρου Κλάδου μας) που φοράνε κουστούμια,  περιπατάνε, μιλάνε και συνομιλούνε, αισθάνονται και τέλος πλάσμα και τεχνική νοημοσύνη, που μας απειλεί με αντικατάσταση & «..αποκεφαλισμό..»  ενώ  η «Διακτίνιση»  και η τηλεμεταφορά,  με «εξαφανισμό» στο μέλλον ή και το παρελθόν και ας ελπίσουμε ότι δεν θα επιβεβαιωθεί και ο Όργουέλ. 

Θα μου πει κάποιος ότι έχω μεγάλη φαντασία και ότι φυτρώνω σε χωράφια που δεν με έχουν σπείρει και αντί να πάω για «άγρα» κανενός πελάτη, ξοδεύω τον παραγωγικό μου  χρόνο  και    κάνω τον έξυπνο σε θέματα που δεν κατέχω  και δεν θα έπρεπε να μου πέφτει λόγος για τέτοια ζητήματα  που θέλουν βαθειά ανάλυση από ειδικούς επιστήμονες και όχι την «επιδερμική» δική μου προσέγγιση.  

Ως αρσενικό παλαιάς κοπής, που γεννήθηκε στην εποχή του αρότρου και βρέθηκε ξαφνικά στην εποχή της ουτοπίας,  γουρλώνουν τα μάταια μου και ζαλίζεται το μυαλό μου, «…διασχίζεται..»  που λέει και η Ακτσιόγλου, φαντασιώνομαι,  προκαλούμαι, μπορεί και να τρομάζω, σε βαθμό που αναγκάζομαι    να μονολογώ και να παραμιλώ, άλλοι πιστεύουν ότι τους ψεκάζουν!! άλλοι ότι ο χρυσός, το ασήμι και τα διαμάντια, τα συγκεντρώνουμε και τα δίνουμε στους Εξωγήινους!!!! εγώ έχω άλλο κουσούρι , «…μελλοντολογώ  μετ ευτελείας…»!! 

Μου έρχονται τα πάνω κάτω, από άνδρας - γυναίκα, από κυνηγός -  λαγός, αφού το απλό φλερτάρισμα μπορεί να εκθλιφθεί ως  σεξουαλική παρενόχληση, από οικογενειάρχης -  Συμβιωτής, από Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής Σύμβουλος -  Διανομέας, από υπεύθυνος οδηγός- ανέμελος   χαζολόγος  επιβάτης, από άνθρωπος - ρομπότ, από σαρκωμένη ψυχή- σε άσαρκη & άψυχη λαμαρίνα. 

Οι αιτίες για την «έκρηξή’ μου, όλα αυτά, οι καταβολές, τα συσσωρευμένα μικρά και μεγάλα γεγονότα που είναι δύσκολο να αξιολογήσει κανείς,  αν τα μικρά είναι ποιο σοβαρά, από τα προβαλλόμενα ως  μεγάλα.

Αφορμή για το «σάλτο»  έξω από το «…επαγγελματικό μου ..κουτί..», η πρόσφατη έκθεση – ανάλυση, επί του δημογραφικού(Ελληνικού & Ευρωπαϊκού) του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣ & ΑΝΑΛΥΣΗΣ “διαNeosis” που «αποφεύγει» να «ακουμπήσει» αυτή την πλευρά,.

Με «αναστάτωσε» βέβαια και  η πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε το «Ρεύμα» του Θανάση Σκορδά, με θέμα  «ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ» τα στοιχεία που παρουσιάσθηκαν από τους εισηγητές για το μέλλον της Χώρας μας, τρόμαξαν το ακροατήριο, «… η Ελλάδα είπαν όπως και η Βουλγαρία βαδίζει σε δημογραφικό  αφανισμό…»  έτσι κατελήφθην και από οξείς  «Ρευμα….τισμούς» και παραμιλάω.

Από τον Κινέζο γιατρό που επεμβαίνει γενετικά  στο DNA και δημιουργεί κατά παραγγελία λοβοτομη - μένα παιδιά, (ας θυμηθούμε και την DOLLY)  στο πρόσφατο , δικό μας βιντεάκι, (που φαίνεται ότι πέρασε απαρατήρητο) με τον τενεκεδένιο εκτιμητή ζημιών που «σκούζει», σπαρακτικά και κλαίει σε βαθμό που  τα  μάτια του  γίνονται βρύσες από το κλάμα  πάνω στο τρακαρισμένο αυτοκίνητο, για να πείσει και να συγκινήσει τους αποσβολωμένους επώνυμους πελάτες, ότι δεν είναι «..σκέτος ντενεκές…» αλλά έχει και ανθρώπινο συναίσθημα . 

Αλλά  και από διαφημίσεις,   σαν αυτή της  COSMOTE, (όχι η τελευταία, που στοχεύει   στο   ασφαλιστικό ψωμί μας) αλλά μια προηγούμενη, με τον αγουροξυπνημένο μπόμπιρα που παραπονιέται στο μπαμπά του γιατί δεν τον ξύπνησε γρηγορότερα, για να δει το αγαπημένο του παιδικό.

Και αφού ο πατέρας – μαμά, του υπενθυμίζει   την τεχνολογική δυνατότητα της COSMOTE, να δει και το κομμάτι που έχασε, κάνοντας ταξίδι στο τηλεοπτικό παρελθόν και επειδή ως γνωστόν «..νηστικό αρκούδι δεν χαζεύει..»  ο μπόμπιρας ζητάει από τον «..πατέρα – μαμά..», να του ετοιμάσει φαγητό ..«..μπαμπά θα μου φτιάξεις τηγανίτες …»; 

Ζούμε πλέον  στο μέλλον, σε  νέο περιβάλλον, η επιστήμη , το  σύστημα, χτίζει πλέον άλλη γυναίκα, καινούργιο  άνδρα, νέο άνθρωπο, περίεργη  οικογένεια, διαφορετική  κοινωνία, συναρπαστικό  καινούργιο  κόσμο, έρχεται άλλου είδους «….κλιματική αλλαγή..» 

Αφού η γενιά των Ευρωπαίων «Μάηδων» και των δικών μας «Νοέμβριδων» δεν αρκέστηκε στα λίγα ,ούτε στα πολλά και δεν τα πήρε απλά  όλα, αλλά δανείστηκε και  προεξόφλησε  και το μέλλον, αφήνοντας στις  νέες γενιές ένα τεράστιο  κενό, οι δύο Γάλοι κοινωνιολόγοι, πρέπει να συνεργαστούν πλέον, με ψυχολόγους, ψυχιάτρους  και «σαλταρισμένους» επιστήμονες, με τους  παλαιούς και νέους μελλοντολόγους, για να λύσουν μελλοντικά , το  Αλγεβρικό άλυτο πρόβλημα, άμεση λύση Δημογραφικού , δεν βλέπω. 

Είναι πολύ πιθανό,    ότι στο  προσεχές μέλλον, το σύστημα; η ανάγκη; το κέρδος; ο ευδαιμονισμός;  μέσω της επιστήμης & της  τεχνολογίας, θα καταφέρει να δημιουργήσει άλλο άνθρωπο, άλλη γυναίκα, εκείνη που σουλατσάριζε ανέμελα στον κήπο της Εδέμ,  πριν το δάγκωμα του μήλου, να «κατασκευάσει»  και άλλον άνδρα,   τον προ Εύας Αδάμ, τον «Ανδρόγυνο»,  που θα φέρουν σε μεγαλύτερη σύγχυση τον μελλοντικό πιτσιρικά, δεν θα αναφωνεί μόνο σαν τον Καιρίδη «..ω τι κόσμος μπαμπά...» ούτε θα σκούζει για  το ποιος θα τον ξυπνήσει και θα του «φτιάξει τηγανίτες», αλλά θα αναρωτιέται, από  ποιόν   γεννήθηκε, από  που κρατάει η σκούφια του, αν κατάγετε από άνθρωπο ή από ντενεκέ, αν αναπαράχθηκε από προσθετική τεχνολογία, με τρισδιάστατο εκτυπωτή    και αν μπορεί να φάει τηγανίτες!!!!

Αν, θα   πρέπει να πιεί μηχανόλαδο  ή γάλα!!  Αν θα   βυζάξει, από την αυτόματη ταΐστρα, από τον μαστό της   «..μητέρας…» ή  να απευθύνεται πλέον  στον «..πατέρα…» του..   «…Μπαμπά…… θα με ……..θηλάσεις… εσύ.. »;

 

Κώστας Λάμπρου
Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής – «..Διανομέας..» 

Αθήνα 15 Φεβρουαρίου 2019