«Αλλαγές έχουμε, αλλαγή δεν έχουμε», είχε απαντήσει κάποτε ο Χαρίλαος Φλωράκης, γενικός γραμματέας του ΚΚΕ μετά τη Μεταπολίτευση, όταν τον ρώτησαν την εκτίμησή του για την πορεία του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση.
Κάπως έτσι είναι τα πράγματα σήμερα στην ιδιωτική ασφάλιση στη χώρα μας. Αλλαγές έχουμε και μάλιστα πολλές, αλλαγή όμως δεν έχουμε. Με λίγα λόγια, οι ασφαλιστικές εταιρείες επενδύουν στη βελτίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών, σε νέα προϊόντα, σε νέα δίκτυα, αλλά η ασφάλιση εξακολουθεί να αποτελεί μόλις το 2,2% ενός συρρικνωμένου τα τελευταία χρόνια ΑΕΠ.
Δυστυχώς η αγορά δεν έχει καταφέρει να ξεφύγει από το «στοιχειωμένο» αυτό ποσοστό, από τα χαμηλότερα μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
Και όσο πιο μικρή είναι η πίτα τόσο μεγαλώνουν οι τάσεις «κανιβαλισμού», δηλαδή η τάση να φάει ο ένας την μπουκιά του άλλου και αυτό εξηγεί το γεγονός ότι εξακολουθεί να μειώνεται η παραγωγή του κλάδου ασφάλισης αυτοκινήτου, ενώ και ο στόλος αυτοκινήτων αυξάνεται και οι τεχνικοί δείκτες που αφορούν τις ζημιές γίνονται πιο αρνητικοί, που σημαίνει αυξάνουν οι ζημίες.
Είναι προφανές ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στη νέα δεκαετία και αυτή είναι μία πρόκληση για όλους...