Θα διαβάσατε στο κύριο θέμα της εφημερίδας το ψήφισμα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου του 2014 για την ασφαλιστική κάλυψη των πληγέντων από τις φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές (δείτε εδώ).
Ιδιαίτερη αξία έχει νομίζω μία φράση του ψηφίσματος: «...υπογραμμίζει τον κίνδυνο ηθικού κινδύνου εάν οι πολίτες θεωρήσουν δεδομένο ότι η κυβέρνησή τους πρόκειται να χρησιμοποιήσει δημόσιους πόρους από τον εθνικό προϋπολογισμό για την κάλυψη των ζημιών τους· επικρίνει γι’ αυτόν το λόγο δράσεις και μέτρα που ενδέχεται να αποθαρρύνουν τη λήψη μέτρων αυτοπροστασίας από τους πολίτες ή τις κοινότητες· θεωρεί ότι οι πολίτες πρέπει να αναλαμβάνουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί...» Ποιος μπορεί στα σοβαρά να διαφωνήσει με την παραπάνω πρόταση;
Και όμως, το θέμα «κάλυψη έναντι των φυσικών καταστροφών» ακόμη και κυβερνήσεις που είναι κατ’ εξοχήν υπέρ της ιδιωτικής (ατομικής) πρωτοβουλίας, στο θέμα αυτό λειτουργούν ως «σοσιαλιστές» και «μοιράζουν χρήμα» από τα κρατικά ταμεία, ενώ αποφεύγουν να προωθήσουν ρυθμίσεις που ενισχύουν την ατομική πρωτοβουλία στη θωράκιση έναντι των φυσικών καταστροφών μέσω της αξιοποίησης της ιδιωτικής ασφάλισης. Οι ασφαλιστές αναμένουν πάντως ότι οι τελευταίες μεγάλες καταστροφές θα αποτελέσουν τη θρυαλλίδα μιας διαφορετικής αντιμετώπισης του ζητήματος «φυσικές καταστροφές» και, μέσω του νεοσύστατου υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, θα συνδυαστεί το «ατομικό» με το «συλλογικό» και θα αναλάβουν όλοι το μερίδιο που τους αναλογεί.
Αναδημοσίευση από την εφημεριδα Nextdeal, τεύχος 479