Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 3 περ. ε’ του Π.Δ. 237/1986: «Κατά τον προσδιορισμό των ασφαλίστρων για υλικές ζημίες του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος, λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψιν η τρέχουσα αξία του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος, η οποία υπολογίζεται με βάση τον τύπο και την παλαιότητά του. Αν ο ασφαλιστής επιβάλλει ασφάλιστρο, το ποσό του οποίου δεν αναλογεί στην πραγματική αξία του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος, το πέραν της αξίας αυτής ποσό επιστρέφεται στον λήπτη της ασφάλισης ή τον ασφαλισμένο με το νόμιμο τόκο».
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 του ν. 2496/1997: «Αν ο ασφαλιστικός κίνδυνος μειώθηκε ουσιαστικά, ο λήπτης της ασφάλισης δικαιούται να ζητήσει αντίστοιχη μείωση του ασφαλίστρου. Αν ο ασφαλιστής αρνηθεί τη μείωση ή δεν απαντήσει στο σχετικό αίτημα για διάστημα πέραν του μηνός από την υποβολή του, ο λήπτης της ασφάλισης δικαιούται να καταγγείλει τη σύμβαση για το υπολειπόμενο διάστημα».
Πηγή: Τράπεζα της Ελλάδος
