Στο σπίτι του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ βρέθηκα πολλές φορές και έκανα μαζί του πολλές συζητήσεις. Κεντρικό πρόσωπο στην γνωριμία μας, ο Γιώργος Λογοθέ-της, συγγραφέας, δημοσιογράφος και βιογράφος, που ο Μίκης τον παραδε-χόταν. Από τα πολλά και με τους πολλούς που έτυχε να βρεθώ μαζί –ανάμεσά τους ο φίλος από τα χρόνια στη Σουηδία, Χριστόφορος Σαρδελής, Πρόεδρος του Δ.Σ. της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ και ο Πρόεδρος του ΕΕΑ Ιωάννης Χατζηθεοδοσίου, που τον σύστημα κάποια Εργατική Πρωτομαγιά.
Θα ήθελα να μείνω, σε αυτό το σημείωμα, σε δύο σημαντικά. Πρώτο, η επιστολή που μου έστειλε για τον ανδριάντα του Μιλτιάδη που έκανα στον Μαραθώνα και το άλλο ο επίλογος που έγραψε στο βιβλίο μου «ΑΣΦΑΛΙΣΤΕΣ ΕΜΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» (δείτε nextdeal.gr–Τοποθέ-τηση ανδριάντα Μιλτιάδη, Επιστολές κλπ. – Βιβλία Εκδόσεων Σπύρου). Ειδικότερα, να μείνω στο τεράστιας σημασίας βιβλίο, όπου αποδεικνύεται και αναδεικνύεται ο σημαντικός ρόλος των Ελλήνων Ασφαλιστών στην Επανάσταση του 1821, αλλά και οι δωρεές τους μετά. Το βιβλίο είχε παρουσιαστεί στην Αίθουσα της Παλαιάς Βουλής των Ελλήνων, όπου παρέστησαν σημαντικές προσωπικότητες, με ομιλίες Καθηγητών Πανεπιστη-μίου και του Προέδρου τότε (201) της Βουλής, Απόστολου Κακλαμάνη. Στόχος μου ήταν ο κάθε ασφαλιστής να νιώσει υπερήφανος και να κάνει κτήμα του την ιστορία που επισημαίνει την αποφασιστική συμμετοχή των Ελλήνων ασφαλιστών της Οδησσού, πριν και μετά τον Αγώνα, με την καθοριστική παρουσία τους στη Φιλική Εταιρεία και τους πρωτεργάτες, που από αυτούς έπαιρναν κατευθύνσεις, αλλά και οικονομική στήριξη.
Αξίζει να διαβάσετε τον επίλογο του Μίκη Θεοδωράκη, στις σελίδες του βιβλίου μου. Θα νιώσετε, όσοι είστε στον ασφαλιστικό κλάδο, σαν να γεύεστε τη χαρά ενός υπέροχου γλυκού, με την απόλαυση που νιώνει και ο Μίκης Θεοδωράκης, στη φωτογραφία μας, που την τράβηξα ένα βραδάκι στην οδό Επιφανούς 1, στην Ακρόπολη και η στιγμή κρύβει και μια ανθρώπινη περιπε-τειούλα. Ο Μίκης, για λόγους υγείας, δεν έπρεπε να φάει γλυκά. Έφεραν να κεράσουν εμένα, άφησαν την πιατέλα με τα γλυκά και κρύο δροσερό νερό και όταν έφυγαν, μου λέει «κλείσει την πόρτα και μη με μαρτυρήσεις!!! Έχω λαχταρήσει να φάω γλυκό, αλλά δεν πρέπει». «Θα φας λίγο, να δοκιμάσεις, αλλιώς θα σε μαρτυρήσω, δεν θα σε αφήσω», του είπα. Πήρε τα γλυκά και σαν μικρό παιδί τα κοίταζε. «Αυτό θα φάω λίγο… Όχι, αυτό είναι καλύτερο… Να, λίγο στην άκρη, θα πάρω μια γεύση»! Η χαρά του φαίνεται στη φωτογραφία… Κλεφτά κοίταζε την πόρτα… Το κράτησε και είπε: «Άστο, άστο καλύτερα, ή μάλλον να φάω λίγο και να καπνίσω ένα πούρο»!
Εκείνο το απόγευμα, κουβεντιάσαμε πολύ για τα Χανιά και κάποιες στιγμές του στον Φιρκά, που υπηρετούσε, απέναντι από το Φάρο. Ίσως τα γράψω κάποτε. Άλλωστε, μου ζήτησε και ο Γιώργος ο Αγοράς, που τόσα κάνει για να αναδειχθεί το έργο του παγκόσμια, και με ένα Ίδρυμα Μίκη Θεοδωράκη στα Χανιά.
- Δείτε το όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ασφαλιστικό ΝΑΙ - Τεύχος 200
- Εναλλακτικά πατήστε πάνω στη φωτογραφια για μεγέθυνση
