Σύγκρουση Καθέτως Κινουμένων εντός Μαρίνας Ελλιμενισμού Σκαφών

Αποκλειστική υπαιτιότητα της οδηγού ΙΧΕ οχήματος η οποία επιχείρησε από τον χώρο προβλήτας να εισέλθει (κατευθυνόμενη διαγωνίως από δεξιά προς τα αριστερά) στην ανώνυμη οδό που εξυπηρετεί την κυκλοφορία εντός της μαρίνας ελλιμενισμού σκαφών, από διάκενο νησίδας που χωρίζει την προβλήτα με την ανωτέρω ανώνυμη οδό, ενώ η ορατότητά της προς τα αριστερά περιοριζόταν λόγω των θάμνων που υπήρχαν επί της νησίδας, με αποτέλεσμα να προσκρούσει με το εμπρόσθιο τμήμα του οχήματός της στο δεξιό μέρος μοτοσικλέτας (παράβαση διατάξεων των άρθρων 12 παρ.1, 21 παρ.1, 26 παρ.5β του ΚΟΚ).

Κράνος Μοτοσικλετιστή – Έλλειψη (1)

Ένσταση συντρέχοντος πταίσματος του οδηγού της μοτοσικλέτας λόγω μη χρήσεως του προστατευτικού κράνους, κρίθηκε απορριπτέα ως ουσία αβάσιμη καθότι, όπως αναφέρεται και στην ιατροδικαστική έκθεση ο θάνατος επήλθε εξαιτίας όχι μόνον των κακώσεων της κεφαλής, αλλά και λόγω των πολλαπλών και σοβαρών τραυμάτων στο θώρακα και στην κοιλιά.

Στέρηση Διατροφής Τέκνου

Στέρηση Υπηρεσιών Συζύγου

Αναβάλλεται κατ΄άρθρ. 249 ΚΠολΔ η εκδίκαση της υπόθεσης αναφορικά με τα κονδύλια στέρησης διατροφής και υπηρεσιών της συζύγου και στέρησης διατροφής του τέκνου του θανόντος μέχρι να προσκομισθούν, με επιμέλεια των διαδίκων α) βεβαίωση της αρμόδιας ΔΟΥ περί έναρξης εργασιών της ατομικής επιχείρησης του αποβιώσαντος και β) οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος που είχε υποβάλει ο ανωτέρω στην αρμόδια ΔΟΥ για τα φορολογικά έτη 2010 έως 2014. Κρίθηκε ότι το δικαστήριο δεν μπορεί, βασιζόμενο μόνο στις προσκομισθείσες βεβαιώσεις, να οδηγηθεί σε ασφαλές συμπέρασμα σχετικά με την επαγγελματική ενασχόληση του θανόντος και το ύψος των εισοδημάτων του κατά το χρόνο του επιδίκου ατυχήματος.

Ψυχική Οδύνη της εν διαστάσει Συζύγου από πρώτο γάμο που δεν έχει λυθεί – Απορριπτέα (2)

Η παρά την ύπαρξη γάμου, τέλεση δεύτερου γάμου από έναν από τους συζύγους, έχει ως συνέπεια την ακυρότητα του δεύτερου γάμου, ανεξάρτητα από το εάν ο δίγαμος είναι καλόπιστος ή όχι όσον αφορά τον πρώτο γάμο. Η ακυρότητα όμως, η οποία είναι απόλυτη, δεν εμποδίζει την επέλευση των αποτελεσμάτων του δεύτερου γάμου, αφού για την ακύρωση του απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση, που έχει αναδρομική ανατρεπτική ενέργεια (άρθρα 1376, 1381 ΑΚ). Την ακυρότητα του δεύτερου γάμου μπορεί να επικαλεσθεί οποιοσδήποτε από τους συζύγους και οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον (άρθρο 1378 αρ. 1 ΑΚ), ενώ η ακυρότητα του γάμου αυτού δεν θεραπεύεται με την άρση του κωλύματος, δηλαδή με την λύση του πρώτου γάμου και αν ακόμα αυτή επήλθε, μετά την τέλεση του δευτέρου, με θάνατο ή με διαζύγιο.

Εν προκειμένω όμως κρίθηκε απορριπτέα η επιδίκαση Ψυχικής Οδύνης στην εν διαστάσει από δεκαετίας σύζυγο του θανόντος, ο γάμος των οποίων δεν είχε λυθεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, αφού αποδείχθηκε ότι ο θανών είχε αποχωρήσει από τη συζυγική εστία και διαβίωνε με την ενάγουσα της υπό στοιχεία (α) αγωγής με την οποία δημιούργησε νέα οικογένεια, αφού το 2006 τέλεσαν γάμο και απέκτησαν ένα τέκνο, ενώ δεν διατήρησε καμία επαφή με την προηγούμενη σύζυγό του, μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους, γεγονός που ανέφερε και ο ίδιος στην αγωγή διαζυγίου που είχε καταθέσει. Λαμβανομένου υπόψη του πολύ μεγάλου χρονικού διαστήματος (10 ετών) που μεσολάβησε από τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης της ενάγουσας της υπό στοιχεία (β) αγωγής και του Α.Κ. , μέχρι το θάνατο αυτού, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο τελευταίος δημιούργησε ακολούθως νέα οικογένεια, κρίνεται ότι η ανωτέρω ενάγουσα δεν συνδεόταν με στενή σχέση αγάπης και αφοσίωσης με τον εν διαστάσει σύζυγο της κατά το χρόνο του θανάτου του και δεν δοκιμάσθηκε ψυχικά από το θάνατο του, με αποτέλεσμα να μην δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης.

Ψυχική Οδύνη 304.000 ευρώ

Επιμεριζόμενα ανά:

80.000 ευρώ στη σύζυγο (εκ του δευτέρου γάμου)

70.000 ευρώ στο τέκνο

50.000 ευρώ στην μητέρα

Ανά 30.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία αδέλφια

Ανά 7.000 ευρώ σε πεθερό και πεθερά

Σχόλια – Παρατηρήσεις

1. Κράνος Μοτοσικλετιστή – Έλλειψη

Ένσταση Συντρέχοντος Πταίσματος - Απορριπτέα - Τα τραύματα στο πρόσωπο ή στο κεφάλι από μόνα τους ΔΕΝ συνιστούν απόδειξη της έλλειψης κράνους. Αν από το είδος και τον τρόπο επέλευσης των σωματικών κακώσεων του θανόντος ή τραυματισθέντος η χρήση του προστατευτικού κράνους δεν ήταν ικανή να αποτρέψει το αποτέλεσμα του θανάτου ή του τραυματισμού, τότε λείπει η αναγκαίως απαιτούμενη αιτιώδης συνάφεια και η παράλειψη της χρήσης του κράνους δεν μπορεί να θεμελιώσει συνυπαιτιότητά του, ΑΠ.1588/2014, ΕΣυγκΔ 2015/22.

Δεν αποδείχθηκε ότι η χρήση του προστατευτικού κράνους θα ήταν ικανή να αποτρέψει το θανατηφόρο αποτέλεσμα ενόψει του είδους και της έκτασης των εκτιθέμενων σωματικών κακώσεων, απορριπομένης της σχετικής εξ ΑΚ 300 ένστασης συντρέχοντος πταίσματος Μον.Πρ.Αθ.780/2014, ΕΣυγκΔ, 2014/481.

Μον.Πρ.Θεσ.5971/2014, ΕΣυγκΔ 2014/541, Εφ.Λαμ.31/2013, ΕΣυγκΔ 2013/457.

2. Ψυχική Οδύνη εν διαστάσει συζύγου

Σ.Σ. Εν προκειμένω ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατωτέρω δημοσιευόμενη απόφαση, λόγω της διγαμίας του θανόντος συζύγου, και του αιτήματος επιδίκασης ψυχικής οδύνης και από τους δύο εν ζωή συζύγους. Ο γάμος του με την πρώτη ενάγουσα σύζυγο εφόσον δεν έχει λυθεί με τελεσίδικη απόφαση, ως ο νόμος ορίζει, έχει ως συνέπεια την ακυρότητα του δεύτερου γάμου,. Όμως η ακυρότητα του δευτέρου γάμου, η οποία είναι απόλυτη, δεν εμποδίζει την επέλευση των αποτελεσμάτων του δεύτερου γάμου. Εύγε στον δικαστή που ξεπερνώντας δικονομικές συμπληγάδες επιδικάζει ψυχική οδύνη στην σύζυγο εκ δευτέρου γάμου, με την οποία ο θανών έχει δημιουργήσει νέα οικογένεια και έχει αποκτήσει τέκνο. Βασίζοντας τη κρίση του αυτή στο γεγονός ότι, ο θανών δεν διατήρησε καμία επαφή με την προηγούμενη σύζυγό του, μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους, (γεγονός που ανέφερε και ο ίδιος στην αγωγή διαζυγίου που είχε καταθέσει), καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, η ανωτέρω ενάγουσα πρώτη σύζυγος δεν συνδεόταν με στενή σχέση αγάπης και αφοσίωσης με τον εν διαστάσει σύζυγο της, κατά το χρόνο του θανάτου του και δεν δοκιμάσθηκε ψυχικά από το θάνατο του. (Έτσι ο τύπος δεν τρώει την ουσία).

Διαφορετική είναι η περίπτωση επιδίκασης ψυχικής οδύνης στην εν διαστάσει σύζυγο. Βλέπε σχετικώς Μον.Πρ.Τριπολ. 22/220, ΣΕΣυγκΔ 2002/161 που έκρινε ότι η ενάγουσα συνεπεία της απώλειας του εν διαστάσει συζύγου της, ΥΠΕΣΤΗ ΗΘΙΚΗ ΒΛΑΒΗ, συνισταμένη οπωσδήποτε σε ψυχική δοκιμασία και ταραχή, δεδομένου ότι αυτή είχε συμβιώσει αρμονικά μαζί μ ΄αυτόν για δεκατρία (13) συναπτά έτη, και είχε αποκτήσει μ΄αυτόν ανήλικα τέκνα της. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω το Δικαστήριο κρίνει ότι η προαναφερθείσα δικαιούται του ποσού των 3.000.000 δρχ. ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που η τελευταία υπέστη ως εκ του ανωτέρω τραγικού γεγονότος.

Στην οικογένεια του θύματος περιλαμβάνεται και η "εν διαστάσει σύζυγος" κατά το χρόνο θανατώσεως αυτού, διότι η διάσταση των συζύγων κατά το χρόνο θανατώσεως του ενός από αυτούς δεν καταλύει τυπικά την ιδιότητα του μέλους της οικογένειας κατά την έννοια της ΑΚ 932. ΑΠ. 520/2009, ΕΣυγκΔ 2009/559.

Διαβάστε εδώ την απόφαση, όπως δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου.