Είναι εύκολα κατανοητό από όλους ότι η εποχή των μνημονίων έφερε αρκετά δεινά τόσο στην ασφαλιστική, όσο και την τραπεζική αγορά. Συγχωνεύσεις και κλείσιμο επιχειρήσεων, μειώσεις προσωπικού και εθελούσιες, capital controls και νομοθετικές αλλαγές. Μέσα από όλο αυτό τον ορυμαγδό των αλλαγών και τον «εκσυγχρονισμό», (που ούτως ή άλλως χρειαζόταν να γίνει, αλλά περισσότερο οργανωμένα) θα έπρεπε να προκύψουν και κάποια θετικά στοιχεία, πέραν της βελτίωσης των οικονομικών μεγεθών των επιχειρήσεων, τα οποία θα έθεταν τα θεμέλια της μελλοντικής ανάπτυξης, στην οποία όλοι προβλέπουμε.
Το κυριότερο «εργαλείο» γι’ αυτή την προσδοκώμενη ανάπτυξη, τόσο προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των οικονομικών μεγεθών, όσο και προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των σχέσεων με τους πελάτες μας και τη συμμόρφωσή μας με τις επιταγές του νέου νομοθετικού πλαισίου, (εκτός από την κανονιστική συμμόρφωση και τη χρηματοοικονομική διαχείριση), δεν είναι άλλο από την συστηματική εκπαίδευση. Δεν είναι άλλο από την ανάπτυξη του ανθρωπίνου δυναμικού μας.
Λόγω της επί μια δεκαετία τουλάχιστον, εμπλοκής μου και στο χώρο της εκπαίδευσης των ασφαλιστικών δραστηριοτήτων των τραπεζών και μετά από μια σύντομη έρευνα που έκανα σχετικά με τις νέες εκπαιδευτικές δραστηριότητες και εξελίξεις προς αυτή την κατεύθυνση, βρήκα ότι και εκεί υπάρχει σημαντική αποδυνάμωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Στην ουσία και εκεί, από τα τραπεζικά ιδρύματα, διεξάγονται σχεδόν αποκλειστικά μόνον προγράμματα τύπου e-learning, που αφορούν μόνον σε πιστοποιήσεις, επαναπιστοποιήσεις και προϊόντα.
Τι συμβαίνει; Ξέχασαν τα τραπεζικά ιδρύματα ότι στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά ακόμα και τώρα, ο κυριότερος τομέας κερδών τους ήταν οι ασφαλιστικές δραστηριότητές; Επικεντρώθηκαν μόνον στην επανείσπραξη ή στην πώληση των «κόκκινων δανείων» και στον εξορθολογισμό του λειτουργικού τους κόστους; Δεν θέλουν πλέον να παράγουν πρωτογενή, επαναλαμβανόμενα και διαρκή κέρδη;
Και καλά τα ίδια τα τραπεζικά ιδρύματα, όμως με αυτή τη «στρατηγική», οδήγησαν και φορείς, με σημαντική προσφορά στην ανάπτυξη, όπως το Ελληνικό Τραπεζικό Ινστιτούτο (ΕΤΙ), να μειώσει ή και να εκμηδενίσει ακόμα, τις δραστηριότητές του προς την κατεύθυνση της ασφαλιστικής εκπαίδευσης.
Και πως τελικά θα ενημερωθούν όλοι οι άμεσα εμπλεκόμενοι με την προώθηση αυτών των προϊόντων, τραπεζικοί υπάλληλοι, σχετικά με τις σύγχρονες νομοθετικές, προϊοντικές, χρηματοοικονομικές, τεχνολογικές και επικοινωνιακές-πωλησιακές εξελίξεις, που επηρεάζουν άμεσα τις σχέσεις τους με τους πελάτες τους και αντίστοιχα την ποιότητα της εξυπηρέτησης που τους προσφέρουν και κατ’ επέκταση εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα της σχέσης τους;
Μόνον μέσω προγραμμάτων e-learning; Ας σοβαρευτούμε!
*Ο Κώστας Παπαϊωάννου είναι εξειδικευμένος εκπαιδευτής ασφαλιστικών και τραπεζικών θεμάτων, με πολυετή εκπαιδευτική εμπειρία και προσανατολισμό στη διαχείριση τεχνικών, χρηματοοικονομικών και διοικητικών αντικειμένων.
Έχει εργαστεί σε διευθυντικές θέσεις εκπαίδευσης, σε μερικές από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες και τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική αγορά (Interamerican, ING (N-N), Allianz, ERGO και Τράπεζα Πειραιώς).
Συνεργάζεται με το Ελληνικό Τραπεζικό Ινστιτούτο, το Ελληνικό Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Σπουδών, την ΕΕΔΕ και άλλους οργανισμούς, ως πιστοποιημένος εισηγητής. Έχει αναπτύξει εκπαιδευτικά προγράμματα (παρουσιάσεις και εκτενείς εκπαιδευτικές σημειώσεις) για όλες τις βαθμίδες ασφαλιστικής και τραπεζικής πιστοποίησης.
