Ως ιδέα, η ασφάλιση, είναι πρωτίστως έργο αγάπης για τους άλλους και δευτερευόντως για τα άτομα. Κυρίως, στις ασφαλίσεις ζωής-θανάτου, όπου η τελευταία κορυφαία επιθυμία, είναι να προστατευτούν αγαπημένα πρόσωπα, αλλά και κατά μέγα μέρος στις υπόλοιπες ασφαλίσεις υγείας-περιουσίας, όπου η επιθυμία να μην επιβαρυνθούν άλλοι, τρίτοι από τις συνέπειες της ζημιάς, είναι σημαντικός λόγος για απόφαση ασφάλισης.
Σ’ αυτό το συμπέρασμα κατέληξα υπηρετώντας το θεσμό της ασφάλισης επί 40 χρόνια, από τον Οκτώβριο 1973. Είναι βέβαιο μέσα μου, ότι τον θεσμό της ασφάλισης τον υπηρετούν καλύτερα άτομα που έχουν στην καρδιά τους τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, όπως τους περιγράφει σε επιστολή του προς Γαλάτας ο Απόστολος Παύλος...
*Από το περιοδικό "Ασφαλιστικό ΝΑΙ", τεύχος 144, Ιούλιος-Αύγουστος 2013
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο που επισυνάπτεται στο Δείτε επίσης.
