Συνεδριάζει σήμερα το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος υπό την προεδρία του κ. Μίνου Μωυσή. Στη συνεδρίαση μεταξύ άλλων θα συζητηθούν όπως αναφέρουν οι πληροφορίες δυο θέματα: Η αντικειμενικοποίηση των σωματικών βλαβών, και η επιβολή ΦΠΑ 11% στα τιμολόγια που εκδίδουν για νοσηλεία. Δυο πολύ σοβαρά θέματα για την ασφαλιστική αγορά.

Το πρώτο το “παλεύει” πολλά χρόνια τώρα χωρίς αποτέλεσμα, το δεύτερο είναι το κερασάκι που έλειπε από την τούρτα των νοσοκομειακών προγραμμάτων για να καταστούν είτε τελείως ασύμφορα είτε ολοκληρωτικά ζημιογόνα για τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Και τα δυο θέματα αφορούν άμεσα και τους καταναλωτές ασφαλισμένους καθώς συναρτώνται με το κόστος ασφάλισης και συνεπώς με το ύψος των ασφαλίστρων.

Είναι επομένως πρώτιστη ανάγκη η επίτευξη λύσης στο θέμα της αντικειμενικοποίησης και η διαμόρφωση μιας στρατηγικής αντιμετώπισης του αυξημένου πλέον κόστους νοσηλείας.
Προϋπόθεση όμως για να αντιμετωπισθούν με επιτυχία και τα δυο θέματα είναι η ίδια η αγορά τα ίδια τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΕΑΕΕ να θέλουν όντως μία λύση.
Αν συζητιούνται για να συζητιούνται προφανώς δεν πρόκειται να γίνει τίποτα.

Η ΕΑΕΕ έχει υπέρ της το πιο λαμπρό παράδειγμα επιτυχημένης μεταρρύθμισης για την οποία ο κλάδος δέχεται και τα θετικά σχόλια των ασφαλισμένων. Πρόκειται για το σύστημα φιλικού διακανονισμού, το οποίο τέθηκε σε λειτουργία το 2002 επί προεδρίας Δημήτρη Κοντομηνά. Τότε ο Κ. Κοντομηνάς το “πήρε πάνω του” και το προχώρησε. Μήπως κάτι ανάλογο πρέπει να γίνει και σήμερα;   Άλλωστε πρόκειται για ένα θεσμό δικαίου που έχει εφαρμογή σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.

Σε ότι αφορά το θέμα των νοσοκομειακών προγραμμάτων, η ΕΑΕΕ βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με το θέμα των ζημιογόνων νοσοκομειακών προγραμμάτων. Ίσως αποτελέσει ο ΦΠΑ μία αφορμή επανεξέτασης της στρατηγικής των ασφαλιστικών εταιρειών. Γενικότερα πάντως η επίκληση της Επιτροπής Ανταγωνισμού δεν αρκεί προκειμένου να σταματήσει οποιαδήποτε συλλογική προσπάθεια βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους ασφαλισμένους. Οι κανόνες ανταγωνισμού δεν αποκλείουν παντελώς τις συμπράξεις που στοχεύουν στην βελτίωση της  εξυπηρέτησης των καταναλωτών, στο βαθμό που δεν υπεισέρχονται αυτές σε θέματα τιμολόγησης.