Την ακόλουθη ανακοίνωση απέστειλε η Ένωση Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος σχετικά με το Επικουρικό Κεφάλαιο: "Συλλαμβάνονται αδιάβαστοι, μέχρι και άσχετοι, όσοι και για τους δικούς τους λόγους, όλως αναρμοδίως και ανεπιτρέπτως, αναμειγνύονται και επιδεινώνουν την ήδη δεινή θέση ενός καθαρά κρατικής αρμοδιότητας και εποπτείας Οργανισμού και ευρύτερου κοινωνικού σκοπού, που λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, υπό την επωνυμία «Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων» και συντετμημένα «Επικουρικό Κεφάλαιο», υπό τον έλεγχο και εποπτεία ήδη του Υπουργείου Οικονομικών.

Από ολόκληρη την επωνυμία του και, κυρίως, τον σκοπό του (άρθρα 17 και 19 Ν. 489/76), σαφέστατα προκύπτει ότι πρόκειται περί τερατογεννημένου κυρίως ασφαλιστικού φορέα και μάλιστα καλύψεως αστικής ευθύνης αυτοκινήτων, όπως ακριβώς και οι ασφαλιστικές εταιρίες κλάδου αυτοκινήτων, ενώ η επωνυμία του ως «Επικουρικό Κεφάλαιο» είναι άστοχη και αδόκιμη, αφού ούτε έπεται άλλης και προηγούμενης πληρωμής ασφαλιστικής αποζημίωσης και ούτε έχει δευτερεύουσα υποχρέωση πληρωμής.
Τα αίτια και οι συνέπειες ταχύτατης πτώχευσής του πρέπει να αναζητηθούν στην αρχική και κάκιστη ενσωμάτωση στο εθνικό μας δίκαιο της Οδηγίας 84/5/ΕΟΚ (δηλαδή έτους 1984 με ισχύ της για την Ελλάδα και την Ιρλανδία από 1-1-1993 και άρα από τότε ήταν γνωστά και προδιαγεγραμμένα τα οικονομικά προβλήματα των δύο αυτών χωρών στην ουδέποτε λειτουργήσασα ως Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα).
Αυτήν, λοιπόν, την «άγνωστη και λησμονημένη» -δίκην μακεδονικού ονόματος- Οδηγία, αυτοί που τώρα κόπτονται γοερώς για τα στενά συντεχνιακά και προσωπικά τους συμφέροντα, υποδύονται επιτυχώς ότι ούτε την γνωρίζουν και ούτε την μελέτησαν ποτέ, επιβραβεύοντες έτσι τους παράνομους ανασφάλιστους και αποκρυβόμενους δράστες τροχαίων ατυχημάτων σε βάρος και προς τιμωρία των ευσυνείδητων νομοταγών ασφαλισμένων και εντίμων της κοινωνίας, που χρησιμοποιούνται μόνιμα και αδίστακτα ως οικονομικώς αρμεγόμενη αγελάδα σε μία απαξιωτικώς και διεθνώς ευτελιζόμενη Ελλάδα.
Αν και όποιος απλά διαβάσει τα μόλις 2 ½ σελίδων και 7 άρθρων της, θα διαπιστώσει ευχερώς ότι εδώ και για την ροή και διαχείριση χοντρού Παρά, εισπραττόμενου υποχρεωτικά δια του ασφαλιστηρίου κάθε αυτοκινήτου και βαρύνοντος κατά 70% την ασφαλιστική εταιρία και 30% τον ασφαλιζόμενο, ουσία όμως 100% από τον ασφαλιζόμενο και νομοταγή πολίτη, ισχύει η παροιμία «βρήκαμε παπά για να θάψουμε τους υγιείς και ζωντανούς». Μεγάλη και βαριά «βιομηχανία» η ελληνική εφεύρεση αυτή.
Πουθενά στην Οδηγία δεν υπάρχει διάταξη, που να ορίζει ότι «σκοπός του Οργανισμού είναι η καταβολή ασφαλιστικής αποζημίωσης για αστική ευθύνη από αυτοκινητιστικά ατυχήματα», πράξη και υποχρέωση που, κατά την ασφαλιστική Επιστήμη και πρακτική της απλής Οικονομίας, προϋποθέτει και απαιτεί καταβολή τεχνικού ασφαλίστρου, οπότε έχουμε κύρια ασφαλιστική πράξη πρωτασφάλισης, η οποία αποκλείει κάθε έννοια και εφαρμογή οποιασδήποτε άλλης Επικουρικής. Απαιτεί όμως Κεφάλαια και
Αποθεματικό, φερεγγυότητα και έλεγχο, που ουδέποτε υπήρξαν.
Αν υπήρχαν, τότε θα ασκούσαν τα ίδια τα κράτη της Ευρώπης Κοινωνική Πολιτική δια του Δημόσιου Ταμείου τους και δια του Θεσμού της Δημόσιας ή Κοινωνικής Ασφάλισης και δεν θα «φόρτωναν» το ασήκωτο βάρος αυτό στην Ιδιωτική Ασφάλιση των Ιδιωτικών Ασφαλιστικών Εταιριών.
Για ποιο «Επικουρικό Κεφάλαιο» λοιπόν γίνεται λόγος εδώ, όταν όχι μόνον εκλείπει και απουσιάζει το Κύριο, αλλά ο Οργανισμός αυτός συστάθηκε εξαρχής και χωρίς κεφάλαια, για να λειτουργήσει ως αρμεγόμενη αγελάδα, υπό ονομαστικό τύπο ασφαλιστικής εταιρίας, χωρίς να γνωρίζει εκ των προτέρων ποιους και πόσους κινδύνους ασφαλίζει και πόσα διαθέσιμα κεφάλαια απαιτούνται για την «καταβολή ασφαλιστικής αποζημίωσης», που ορίζει ο απίστευτης επιπολαιότητας και ερασιτεχνισμού ελληνικός νόμος (άρθρα 17 και 19 Ν. 489/76);

Αν δεν υπήρχαν τεράστια οικονομικά συμφέροντα πίσω από τα φαινομενικώς «ερασιτεχνικά» αυτά, θα έκραζαν όλα τα κρυφών μικροφώνων γνωστά μεγάφωνα, με πρώτα εκείνα των πάντα σκοτεινών «ασφαλιστικών κύκλων» και «παραγόντων της αγοράς» υπέρ της γνωστής καραμέλας «προστασίας των συμφερόντων του κοινού», νοουμένων ως παρομοίων και τελικών της τσέπης και δοτής καρέκλας τους.

Τα παραπάνω, δεν είναι ούτε υποθετικά, ούτε φανταστικά. Είναι πράξεις και γεγονότα «τραβηκτικών και αρμέγματος» της ίδιας πάντα «αγελάδας», δηλαδή των μόνιμα απροστάτευτων πολιτών (κοινού το λέγουν, αλλά κενού πορτοφολιού και έτσι το επιθυμούν), που πάντα συνέβαιναν στα «κρυφά και μουλωχτά», ενώ σήμερα συμβαίνουν φανερά και φωναχτά, αφού κατέρρευσε και καταλεηλατείται η δύστυχη χώρα μας.

Δείτε και βεβαιωθείτε για του λόγου το αληθές:
Λέγει λοιπόν και ορίζει ρητά και κατανοητά η ίδια Οδηγία (άρθρο 1 παρ. 4) ότι «κάθε κράτος μέλος ιδρύει και εγκρίνει Οργανισμό, αποστολή του οποίου είναι να αποκαθιστά (προσέξτε την λέξη και έννοια αυτή, που στην Ελλάδα, των γενικώς «πλουσίων και χουβαρδάδων», έγινε δια μαγικού τρόπου «καταβολή ασφαλιστικής αποζημίωσης» και άρα ροή ακένωτου ελληνικού παρά) τις υλικές ζημίες ή τις σωματικές βλάβες που προκαλούνται από όχημα αγνώστων στοιχείων ή ανασφάλιστων».
Στην ασφαλιστική και νομική ορολογία, η έννοια της λέξεως «αποκαθιστώ» σημαίνει «επαναφέρω στην προηγούμενη κατάσταση», δηλαδή και στην εδώ πράξη «επισκευάζω τις υλικές ζημίες» ή «θεραπεύω τις σωματικές βλάβες», όπου βέβαια είναι εφικτά αυτά και για τα οποία έπεται η καταβολή χρημάτων στους επισκευαστές ή θεραπευτές-νοσηλευτές και μόνον αν δεν είναι εφικτά αυτά, ακολουθεί άλλος τρόπος αποκατάστασης, που θα δούμε αμέσως.
Αμέσως μετά και στο ίδιο άρθρο και παράγραφο, αναφέρεται ότι: «Η διάταξη αυτή (της αποκαταστάσεως ζημιών και βλαβών, δηλαδή) δε θίγει το δικαίωμα των κρατών μελών να προσδώσουν ή όχι στην παρέμβαση του Οργανισμού αυτού επικουρικό χαρακτήρα, ούτε το δικαίωμα να ρυθμίζουν τις προσφυγές μεταξύ του Οργανισμού αυτού και του υπευθύνου ή υπευθύνων του ατυχήματος και των άλλων ασφαλιστών ή οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, που υποχρεούνται να αποζημιώσουν το θύμα για το ίδιο ατύχημα».
Τώρα και στα παραπάνω, ακόμη και τυφλοί στο νου βλέπουν και εννοούν το φως της Αλήθειας.
Αυτά τα συγκλονιστικά και όλως ανατρεπτικά της μετατροπής δικαιωμάτων της χώρας και του Οργανισμού σε δήθεν υποχρεώσεις καταβολής μετρητοίς, πάλι και ως συνήθως, εμείς και από την Θεσσαλονίκη τα αποκαλύπτουμε, ως μόνιμα έξω από τα κυκλώματα και τα μαγειρέματα.
Στη διαπαιδαγώγηση των παλαιών Δημοτικών Σχολείων υπήρχε η συμβουλή καλής αγωγής: «Όταν τρώμε, δεν μιλάμε», εκ της οποίας συνάγεται και το αντίθετο.
Ώστε, λοιπόν, η Ελλάδα, φτωχή και υπερδανεισμένη χώρα της Ευρώπης, είχε και έχει δικαίωμα επικουρικού χαρακτήρα Οργανισμού, δηλαδή παρεμβατικού μεταξύ δικαιούχου και υπόχρεου αποκαταστάσεως ζημίας ή βλάβης από τροχαία ατυχήματα! Τα υπόλοιπα και ως ευκόλως εννοούμενα, παραλείπονται.
Η ίδια Οδηγία έχει συνέχεια και αναφέρει άλλα εξίσου σημαντικά και προστατευτικά του Οργανισμού και της -κάθε- χώρας, όπως οι ίδιες θα επιλέξουν για το κοινωνικό σύνολό τους και την ύπαρξή τους.
Ένα από αυτά είναι η παρεχόμενη δυνατότητα να αποκλεισθούν από την παρέμβαση του Οργανισμού (άρα επικουρική βοήθεια και όχι «ασφαλιστική καταβολή») πρόσωπα που επιβιβάσθηκαν σε ανασφάλιστο όχημα και ένα άλλο είναι η δυνατότητα αποκλεισμού από την παρέμβαση του Οργανισμού (διαμεσολάβηση και όχι καταβολή) σε περίπτωση υλικών ζημιών, που προκλήθηκαν από όχημα αγνώστων στοιχείων, ενώ ένα τρίτο παρέχει την δυνατότητα ορισμού απαλλαγής και αντιτάξιμης στο θύμα, όχι ανώτερης από 500 € για υλικές ζημίες που προκλήθηκαν από ανασφάλιστο όχημα, δηλαδή και ουσία τιμωρείται ο ανασφάλιστος και υποχρεούται να συμμετάσχει στην ζημία που προκαλεί όταν είναι ανασφάλιστος.
Εξ αυτών και δι΄ αυτών, και άλλων πολλών παρομοίων, διαπιστώνουμε ότι ούτε τυχαία βρέθηκε η Ελλάδα υποταγμένη και διεθνώς γελοιοποιημένη και ούτε τυχαία ο Οργανισμός της, που λέγεται «Επικουρικό Κεφάλαιο», ταχύτατα οδηγήθηκε σε πτώχευση.

Τι απομένει τώρα και τι πρέπει να γίνει λοιπόν;
Εμείς προτείνουμε την νόμιμη και κατά την ευρωπαϊκή Οδηγία μετατροπή του σημερινού «Επικουρικού Κεφαλαίου» σε αληθή και πραγματικό Επικουρικό Οργανισμό, έξω και μακριά από κάθε επαγγελματική συντεχνία και με κεφαλή του διακεκριμένο και ανώτατο Δικαστικό Λειτουργό, που θα πλαισιώνεται από ειδικούς και έμπειρους πραγματογνώμονες, γιατρούς και τεχνικούς, με Υποκατάστημά του στην Θεσσαλονίκη.

Με τις παραπάνω προτάσεις μας, που, κατά την συγκεκριμένη Κοινοτική Οδηγία και το συμφέρον της χώρας, ιδιαίτερα των νομοταγών, ενσυνείδητων και έντιμων πολιτών της, είναι υποχρεωτικές, θα αναγκασθούν οι ανασφάλιστοι να ασφαλισθούν και οι γενικώς παρανομούντες να συμμορφωθούν, έστω και κατά ένα ποσοστό.
Όλα τα λοιπά και διάφορα «κοινωνικοπροστατευτικά» είναι εκ του πονηρού και σε βάρος των πολλών προς όφελος των ολίγων. Οι έντιμοι και νομοταγείς πολίτες-ασφαλισμένοι είναι αδύνατο πλέον να πληρώνουν τις ανομίες πονηρών και ασυνείδητων, ούτε τα αδίστακτα και πονηρά εμπορικά κόλπα του μεθοδευμένου κλεισίματος ιδιωτικών ελληνικών ασφαλιστικών εταιριών για την καταλήστευση του ιδρώτα και περιουσίας τους.
Έτσι και μόνον έτσι  θα αναβιωθεί ο κοινωνικού σκοπού Οργανισμός αυτός, ως πραγματικά και ουσία Επικουρικός, δηλαδή παρεμβατικός μεταξύ υπευθύνου και δικαιούχου, χωρίς Κεφάλαια και Διαχειρίσεις τεραστίων ποσών, που προέρχονται από το κοινωνικό σύνολο, αλλά διατίθενται σε κάποιους Επικούρειους, δηλαδή ευ-δαίμονες".

 

Για την «ΕΝΩΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ»

Μελάς ΓΙΑΝΝΙΩΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.