Χθες ήταν η ημέρα ψήφισης από την Βουλή των νέων μέτρων που μεταξύ άλλων πλήττουν οικονομικά και κοινωνικά την μικρομεσαία επιχειρηματική δραστηριότητα με την υπερφορολόγηση της.

Και με τα μέτρα αυτά και όλα τα προηγούμενα των επτά τελευταίων χρόνων, η μικρή επιχείρηση έχει βρεθεί στο στόχαστρο πολιτικών επιλογών και καλείται πλέον να προσαρμοστεί σε μία νέα πραγματικότητα. Επίσης και ανεξάρτητα από την συγκυρία, δεν ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα αν σημειώνουμε ότι γενικότερα, οι πορείες που ακολουθούν όχι μόνο η ελληνική αλλά στο σύνολο τους οι οικονομίες όλων των ανεπτυγμένων χωρών οδηγούν στην ισχυροποίηση μεγάλων σχημάτων που επιτυγχάνουν οικονομίες κλίμακος, και στην αποδυνάμωση, των μικρότερων.

Από την εξέλιξη αυτή δεν μπορεί να ξεφύγει και ο ασφαλιστικός κλάδος. Ο επαγγελματίας ασφαλιστής, το ασφαλιστικό γραφείο, ο ασφαλιστικός πράκτορας και ο μεσίτης δύσκολα θα μπορέσει να επιβιώσει μόνος του. Οι επιλογές που έχει εκτός από την αγωνιστική διάθεση και παρουσία στους δρόμους ζητώντας την ανάκληση των όποιων μέτρων που είναι εναντίον του, είναι είτε η ένταξη του σε ένα μεγαλύτερο σχήμα, κάτι που όπως φαίνεται ορισμένοι το προτιμούν, είτε η συνεχής μοναχική προσπάθεια επιβίωσης.

Υπάρχει όμως και μία τρίτη επιλογή, η δημιουργία συνεταιριστικών σχημάτων στο πρότυπο της συνεταιριστικής κοινωνικής οικονομίας η οποία ας σημειωθεί ανθεί σε όλους τους κλάδους και τον ασφαλιστικό, σε όλη την Ευρώπη. Ορισμένες από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες στην Ευρώπη είναι συνεταιριστικές. Η παραγωγή ασφαλίστρων των mutual οργανισμών και των συνεταιριστικών ασφαλιστικών εταιρειών στην Ευρώπη φθάνει τα 400 δισ. ευρώ ενώ το ενεργητικό τους ξεπερνά τα 2,8 τρισ. Ευρώ. Επίσης απασχολούν περισσότερους 450.000 εργαζόμενους. Σε πολλές ανεπτυγμένες ασφαλιστικές αγορές όπως είναι στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, την Αυστρία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία και την Ουγγαρία, οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις ελέγχουν μερίδια αγοράς υψηλότερα του 40%. Η Ευρώπη είναι μία από τις πιο δυνατές περιοχές του κόσμου για τους αλληλασφαλιστικούς οργανισμούς και τις συνεταιριστικές ασφαλιστικές, με μερίδιο αγοράς στο 31% το 2015 από 23% το 2007.

Στην Ελλάδα ευτυχώς η συνεταιριστική αντίληψη παρά την επίθεση και την υπονόμευση που δέχθηκε στο παρελθόν από πολέμιους της ιδέας (που αξιοποιούσαν ορισμένα άστοχα κακά παραδείγματα διαχείρισης και την ιδέα ότι τάχα μου ο Έλληνας είναι ατομιστής), εν τούτοις εξακολουθεί ακόμη να παραμένει ζωντανή και σε ορισμένες περιπτώσεις να πρωτοπορεί αποτελώντας πρότυπο επιχειρηματικής δραστηριότητας. Το πιο επιτυχημένο παράδειγμα στον ασφαλιστικό κλάδο είναι η Συνεταιριστική Ασφαλιστική, ενώ σε άλλους κλάδους συνεταιρισμοί έχουν αναπτυχθεί στους φαρμακοποιούς και άλλους επαγγελματίες (ηλεκτρολόγοι, κ.λ.π.).

Στο κλάδο των διαμεσολαβούντων όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το nextdeal.gr ξεκίνησαν στο πρόσφατο παρελθόν κάποιες κινήσεις συνεταιριστικού χαρακτήρα αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν ανδρωθεί. Και όμως ο κλάδος των πρακτόρων, μεσιτών, ασφαλιστικών διαμεσολαβητών εν γένει έχει όλα τα εχέγγυα να αναπτυχθεί μέσω συνεταιρισμών. Μήπως ήρθε η ώρα οι διαμεσολαβητές να σκύψουν με μεγαλύτερη ένταση στην ιδέα της συνεταιριστικής αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης; Ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη ότι η συνεταιριστική ιδέα, ιστορικά απεδείχθη ότι βοηθά στην επανεκκίνηση της οικονομίας.