Η "Στρατηγική ΕΕ 2020" και "η οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης", είναι δύο ψηφίσματα που ενέκρινε χθες η Ολομέλεια του ΕΚ, εν όψει της αυριανής Συνόδου του Συμβουλίου στις Βρυξέλες.

Με αυτή την έγκριση, το ΕΚ στέλνει ένα μήνυμα προς το Συμβούλιο για τη θέλησή του να μην παραμελήσει το ρόλο του "συναποφασίζοντα" που του αναγνωρίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας, για τις μελλοντικές στρατηγικές αποφάσεις της ΕΕ.

Σχετικά με τη "Στρατηγική 2020" το ΕΚ υπογραμμίζει ότι οι πέντε πρωταρχικοί στόχοι που συμφωνήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, "θα πρέπει να διατυπώνονται στο πλαίσιο μιας συγκροτημένης και συνεκτικής στρατηγικής αειφόρου ανάπτυξης, που θα συνδυάζει τα προγράμματα πολιτικής στον οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό τομέα".

Οι στόχοι είναι:

• απασχόληση,
• έρευνα και ανάπτυξη,
• εκπομπές αερίων θερμοκηπίου,
• εκπαίδευση και
• κοινωνική ένταξη.

Οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν, μεταξύ άλλων, ότι η ενιαία αγορά "είναι μία από τις βασικές κινητήριες δυνάμεις της ευρωπαϊκής μεγέθυνσης" και τονίζουν ότι απαιτούνται πιο θαρραλέες πρωτοβουλίες για την ολοκλήρωσή της.

Υποστηρίζουν ότι οι Μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς και ζητούν να δοθούν κίνητρα για την ενθάρρυνσή τους. Υποστηρίζουν επίσης ότι "η απασχόληση υψηλής ποιότητας πρέπει να αποτελέσει κύρια προτεραιότητα της στρατηγικής για το 2020".

Επίσης οι ευρωβουλευτές υποστηρίζουν "Εμβληματικές πρωτοβουλίες" με τους κάτωθι στόχους:

1. Καινοτομία,
2. Νεολαία ως προτεραιότητα,
3. ψηφιακή ατζέντα για την Ευρώπη,
4. αποδοτική χρήση των πόρων,
5. καθαρή και αποδοτική ενέργεια,
6. ευρωπαϊκή πλατφόρμα κατά της φτώχειας,
7. πολιτική συνοχή -ΚΑΠ και
8. εξωτερική δράση της ΕΕ.

Το ΕΚ ζητεί η στρατηγική για την ΕΕ του 2020 να υπακούει σε μία ευρύτερη αντίληψη για το μέλλον της ΕΕ ως ανταγωνιστικής, κοινωνικής και αειφόρου Ένωσης που θέτει στο επίκεντρο των πολιτικών της τον άνθρωπο και την προστασία του περιβάλλοντος.

Οι ευρωβουλευτές εκφράζουν τέλος την απογοήτευσή τους για τα κύρια στοιχεία της νέας στρατηγικής για την ΕΕ του 2020 που συμφωνήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 26 Μαρτίου 2010 και παροτρύνουν το Συμβούλιο "να αντλήσει διδάγματα από την παρούσα κρίση και να καθορίσει μία πραγματικά μακρόπνοη, φιλόδοξη και συνεκτική στρατηγική".

Με το κοινό ψήφισμα για την "Οικονομική διακυβέρνηση", οι ευρωβουλευτές θεωρούν κατ'αρχάς ότι "αποτελεί σταθμό στην ευρωπαϊκή ιστορία" η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης, εκφράζουν ωστόσο τη λύπη τους για την ολιγωρία που επέδειξαν οι ευρωπαϊκοί φορείς, παρά την όξυνση της κρίσης.

Υπογραμμίζουν ότι στο επίκεντρο της όλης διακυβέρνησης θα πρέπει να τεθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στη δε συζήτηση που προηγήθηκε της ψηφοφορίας χαρακτήρισαν ως αδιανόητη μία διαχείριση από ένα Συμβούλιο που συνέρχεται τέσσερις φορές το χρόνο.

Οι ευρωβουλευτές ζητούν να δοθεί "μια μεγαλύτερη διαχειριστική ευθύνη στην Επιτροπή, που θα της επιτρέπει να κάνει χρήση τόσο των υφιστάμενων μηχανισμών όσο και των μηχανισμών που θεσπίσθηκαν πρόσφατα από τη Συνθήκη της Λισαβόνας".

Ζητούν επίσης "τη στενότερη και πιο έγκαιρη συμμετοχή του ΕΚ και των Εθνικών Κοινοβουλίων σε όλα τα στάδια της διαδικασίας", υποστηρίζοντας ότι με το τρόπο αυτό η οικονομική διακυβέρνηση θα συμβαδίζει "με την ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης".