Ηλίας Προβόπουλος, 1/11/2020 - 10:15 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ο θησαυρός του χωραφιού Ηλίας Προβόπουλος, 1/11/2020 facebook twitter linkedin Στον Αίσωπο αποδίδεται μια διδακτική ιστορία στην οποία περιγράφεται η αξία του μόχθου και της συστηματικής εργασίας που αποτέλεσμά της είναι η προκοπή. Αυτή λέει πως κάποτε ένας πατέρας όταν πέθανε άφησε το αμπέλι στους τρεις γιούς τους, οι οποίοι δεν φημίζονταν για την εργατικότητά τους αλλά για να τους προτρέψει είπε ότι κάπου ανάμεσα στα κλήματα ήταν κρυμμένος ένας θησαυρός. Οι γιοί του μόλις πέθανε ο πατέρας τους πήραν αμέσως τα τσαπιά και έσκαψαν από άκρη σε άκρη το αμπέλι και σαν τέλειωσαν χωρίς να βρουν τίποτα, άρχισαν να βρίζουν τον μακαρίτη λέγοντας πως τους κορόιδεψε. Την επόμενη χρονιά όμως είδαν ότι το αμπέλι έδωσε τους καλύτερους καρπούς από ποτέ και έτσι απόλαυσαν ένα σπουδαίο τρύγο, πούλησαν αρκετά σταφύλια και είδαν χρήματα στην τσέπη τους. Μαθαίνοντας το γεγονός οι γείτονες σχολίασαν ότι αυτός ήταν ο θησαυρός που εννοούσε ο πατέρας τους και από τότε συνέχισαν να σκάβουν με τον ίδιο ζήλο το αμπέλι και έβλεπαν κάθε χρόνο να πηγαίνει καλύτερα και να κερδίζουν αρκετά. Ασφαλώς και είχα κατά νου αυτή την ωραία ιστορία, την οποία κάποτε μας δίδασκαν στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου, όταν άρχισα την άνοιξη που μας πέρασε να φροντίζω το μεγάλο χωράφι που πριν από χρόνια λόγω ηλικίας άφησαν οι γονείς μου και έγινε λόγγος. Το γεγονός σχολίασαν ποικιλοτρόπως τόσο οι συγχωριανοί, όσο και οι υπόλοιποι στην οικογένεια αλλά δεν έδωσα σημασία καθώς έβαλα στόχο να καλλιεργήσω ένα κομμάτι του και να φυτέψω αρκετά δέντρα να με θυμούνται οι επόμενες γενιές. Προς τούτο άρχισα συστηματική δουλειά η οποία εντάθηκε με το ξέσπασμα της επιδημίας πράγμα που ελάφρυνε κάπως τα άγχη που μου φόρτωσε και λειτούργησε και ψυχοθεραπευτικά. Στις προσπάθειες για την ανανέωση του δέντρων του χωραφιού, επιχείρησα το φύτεμα νέων και άρχισα με τις μικρές άγριες καστανιές που έπαιρνα από τον λόγγο. Έτσι ξεκίνησα μια κρύα ημέρα του Φλεβάρη να φτιάξω μια μεγάλη τρύπα σε ένα σημείο κοντά που κάποτε έφτιαχνε κήπο η μάνα μου να φυτέψω μια. Δεν έσκαψα πολύ και ξαφνικά πετάγετε ένα πίδακας παγωμένου νερού που με έβρεξε πατόκορφα. Δεν ήξερα τι ήταν, το μυαλό μου πήγε σε μια σωλήνα με την οποία κάποτε ο πατέρας μου πήγε νερό στην αχυρώνα. Έτσι έψαξα βρήκα μια βάνα, έκοψα τη ροή και πήγα μέσα στα νεύρα να δω τη ζημιά είχα κάνει. Σκάβοντας τις λάσπες δίπλα από τη σωλήνα το τσαπί χτύπησε σε κάτι που έμοιαζε με στρογγυλό κεραμίδι και αμέσως χύθηκαν έξω ένα σωρό νομίσματα! Τρελλάθηκα... Τι είναι αυτό λέω μέσα μου. Σκύβω, πιάνω κάποια από τα νομίσματα, ήταν ελαφρά. Ακολούθησα το τυπικό, όπως ξέρω κάνουν οι αρχαιολόγοι. Πήρα τη μηχανή, φωτογράφησα το σημείο που τα βρήκα και κατόπιν τράβηξα το σπασμένο κανατάκι που ήταν γεμάτο νομίσματα, μάζεψα και όσα έπεσαν στο χώμα και τα πήρα στο σπίτι. Από τη χαρά της ανακάλυψης, παράτησα το σκάψιμο και αφού καθάρισα μερικά από τις λάσπες και είδα τις όψεις τους, βάλθηκα να ψάχνω στο διαδίκτυο για το τι είναι αυτά και δεν δυσκολεύτηκα καθόλου. Είναι νομίσματα του Βιλαρδουίνου Β’, κομμένα στο νομισματοκοπείο της Άρτας το 1250 μια εποχή φτώχειας όπως αποδεικνύει το μέταλλό τους, από χαλκό τα περισσότερα και κάποια λίγα ασημένια. Η συλλεκτική αξία τους είναι μικρή αλλά η αρχαιολογική μεγάλη καθώς τέτοια στοιχεία από την Φραγκοκρατία στην Στερεά Ελλάδα σπανίζουν. Τα έχω φυλαγμένα μαζί με το κανατάκι που τα περιείχε και κάποια στιγμή θα τα παραδώσω στην Αρχαιολογική Υπηρεσία γιατί εκεί ανήκουν και θα ήθελα πολύ όταν τα περιποιηθούν να τα βαφτίσουν «Ο Θησαυρός της Μεγάλης Κάψης» γιατί στη γη αυτού του χωριού περίμεναν τόσα χρόνια να βγουν πάλι στην επιφάνεια έστω και δεν έχουν κανένα αντίκρισμα σε οποιονδήποτε πάγκο. Για μένα το ότι βρήκα ένα θησαυρό στον κήπο αρκεί. Μπορεί να μην έκανα την τύχη μου όπως λένε πολλοί αλλά τουλάχιστον είχα αυτή την σπάνια ικανοποίηση ενώ μπορώ να πω ότι έχω περισσότερη χαρά γιατί νιώθω σαν ο Αίσωπος έγραψε για μένα αυτή την ιστορία. Μένει βέβαια να αποδείξω πως στο χωράφι θα υπάρξουν τα ίδια αποτελέσματα με αυτά του μύθου και του χρόνου να δω να έχουν πιάσει όλα τα δέντρα που φύτεψα και να προλάβω μετά από λίγα χρόνια να νιώσω πως αυτά δίνουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα, όπως παλιότερα που στήριξαν τα νοικοκυριά των χωριανών. Γιατί αυτά είναι ο πραγματικός θησαυρός και όχι το κανατάκι με τα παλιά νομίσματα που βρήκα στο χωράφι. NEWSLETTER Λάβετε τα καλύτερα του Nextdeal στα εισερχόμενά σας, κάθε μέρα. Αυτό είναι ιστορία και σίγουρα πικρή γιατί καθώς έσκαψα λίγο ακόμα, είδα πως το χώμα ήταν γεμάτο κάρβουνα και σπασμένα κεραμίδια. Φαίνεται πως εκεί ήταν ένα σπίτι, μια καλύβα, κάποια εγκατάσταση που δέχθηκε επιδρομή και αυτός που είχε θάψει το κανατάκι με τα νομίσματα έφυγε να σωθεί και δεν ξαναγύρισε ή μπορεί και να τον σκότωσαν. Έτσι αφού κανένας άλλος δεν ήξερε για τον θαμμένο θησαυρό, αυτός ήρθε στο φως 800 σχεδόν χρόνια μετά εξαιτίας της διάθεσης που είχα και έχω, να φυτέψω δέντρα στο χωράφι για να με μνημονεύουν οι επερχόμενοι και να διδάσκονται από το παράδειγμα του θησαυρού. Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 29/05/2024 - 10:29 Ηλίας Προβόπουλος: Κωνσταντῖνος ΙΑ´ Παλαιολόγος - Ἡ τελευταία ὁμιλία πρὸς τὸν λαόν (ὀλίγον πρὸ τῆς Ἁλώσεως)
Ηλίας Προβόπουλος: Από το Σικάγο στη Θεσσαλονίκη *Κεντρική Φωτογραφία: Η διασημότερη αναπαράσταση των φονικών οδομαχιών της 4ης Μαΐου 1886, του μακελειού που κορύφωσε και κατέπνιξε τον «εργατικό... Ηλίας Προβόπουλος, 30/04/2024 - 08:53
Ηλίας Προβόπουλος: Ένα κερί για τους λησμονημένους Και να θέλαμε να ξεχάσουμε ότι έρχεται το Πάσχα, η καταιγίδα των διαφημίσεων και των προτάσεων να περάσουμε …καλά, δεν... Ηλίας Προβόπουλος, 29/04/2024 - 09:32
Ηλίας Προβόπουλος: Η «Βεντέτα» του Πάνου Σόμπολου Ακούραστος και δημιουργικός, ο Πάνος Σόμπολος, ο πρύτανης του σύγχρονου αστυνομικού ρεπορτάζ δεν έβγαλε αυτή τη φορά την «είδηση» με... Ηλίας Προβόπουλος, 24/04/2024 - 09:06
Ηλίας Προβόπουλος: Το δεύτερο Ζάλογγο στον Σέλτσο Άρτας Συμπληρώνονται εφέτος, 220 χρόνια από τo ζοφερό και ανείπωτο εκείνο διήμερο της 22/23ης-Απριλίου του 1804 όταν συντελέστηκε το Ολοκαύτωμα των... Ηλίας Προβόπουλος, 22/04/2024 - 09:26
Ηλίας Προβόπουλος: Η μαύρη επέτειος και η χαμένη μνήμη Παρατηρώ με ενδιαφέρον τις αναρτήσεις πολλών φίλων, συνομηλίκων βεβαίως και κάπως ωριμότερων οι οποίοι αναφέρονται, με αφορμή την επέτειο αύριο,... Ηλίας Προβόπουλος, 19/04/2024 - 08:51
Ηλίας Προβόπουλος: Όταν δεν φθάνει ένας μισθός… Κεντρική φωτογραφία: Ο άτυχος αστυνομικός Αγαθάγγελος Παπαδόπουλος που καταπλακώθηκε από τα μπάζα Είναι τόσο εύκολο τελικά να σκοτωθείς σε αυτή την πόλη·... Ηλίας Προβόπουλος, 18/04/2024 - 13:38