Ηλίας Προβόπουλος, 5/12/2020 - 10:01 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Τα ξύλα του χειμώνα... Ηλίας Προβόπουλος, 5/12/2020 facebook twitter linkedin Όταν έχεις δυο τζάκια στο σπίτι να καίνε το χειμώνα, τότε πρέπει να είσαι κάθε λίγο στον λόγγο να τα κόψεις, να τα μεταφέρεις, να τα λιανίσεις, να τα αποθηκεύσεις ώστε να μην βρέχονται και καπνίζουν και φυσικά να κάνεις κάποια δρομολόγια κάθε μέρα και νύχτα στην τρακάδα γιατί ως γνωστόν, η φωτιά αν την παραμελήσεις, σε ξεχνάει πολύ εύκολα. Στο καλό νοικοκυριό το μάζεμα των ξύλων ξεκινάει σχεδόν από την άνοιξη, κάποια δέντρα πρέπει να πέσουν, να ξεραθούν και μετά να φτάσουν στο σπίτι ενώ και οι έμποροι που σέβονται την πελατεία τους από τέτοιες υλοτομίες προμηθεύονται ξύλα. Αυτό βέβαια μπορεί να γίνει και το καλοκαίρι, εξαρτάται από τον χρόνο και τη διάθεση που έχει ο καθένας να αντιμετωπίσει τον χειμώνα σε ένα ζεστό περιβάλλον είτε με τζάκι, είτε με σόμπα – τα ενεργειακά είναι τα καλύτερα λένε- ενώ οι στόφες που συνδύαζαν θέρμανση με μαγείρεμα έχουν παραμεριστεί γιατί επικράτησαν οι ηλεκτρικές και ακόμη, γιατί η οικογένειες προτιμούν να κάθονται στο σαλόνι αντί της κουζίνας πια γιατί δεν βολεύει. Ούτε στα τζάκια μαγειρεύει πια καμιά νοικοκυρά στα χωριά, κυρίως τα ορεινά. Η πανάρχαια αυτή πρακτική εγκαταλείφθηκε για τους ίδιους λόγους αλλά και γιατί τα σπίτια άλλαξαν και η ακαταστασία που δημιουργούν τα ξύλα και οι στάχτες δεν εμπνέουν καμία πλέον. Έτσι δε που πάνε τα πράγματα, με κεντρικές θερμάνσεις και τα σχετικά, αυτά σε λίγα χρόνια θα πάψουν να υπάρχουν σαν αναχρονιστικά στοιχεία του σπιτιού και δεν θα μπορεί και ο Άϊ – Βασίλης πια να μπαίνει απ’ αυτά να φέρνει δώρα σε όσους το τα ζητούν. Ούτε και το ζήτημα των ξύλων πάντως βλέπω να έχει μέλλον, γιατί εκτός από ακαταστασία είναι και ακριβά αφού κανένας πια δεν πάει στο δάσος να μαζέψει και προμηθεύεται είτε από το εμπόριο, είτε από τους συνεταιρισμούς στα ορεινά χωριά. Αυτά τα ξύλα είναι συνήθως ογκώδη και χρειάζεται κατόπιν λιάνισμα από πριονοκορδέλα ή αλυσοπρίονο, πράγμα που ανεβάζει το κόστος. Έπειτα είναι και το ζήτημα της αποθήκευσης. Παλιότερα τα σπίτια είχαν ένα σωρό χώρους και πρόχειρες παράγκες και μπορούσαν να τα στεγάσουν αλλά σήμερα, ακόμη και η πιο μικρή κατασκευή πρέπει να βγάλει άδεια από την πολεοδομία και φυσικά κανένας δεν επιθυμεί να πληρώσει και για αυτή στον ΕΝΦΙΑ. Πάραυτα, οι περισσότεροι στο χωριό συνεχίζουμε να ζεσταινόμαστε με ξύλα που μαζεύουμε από το δάσος και τα χωράφια, τα πιο πολλά από δέντρα που δεν καρπίζουν ή έχουν προβλήματα με ασθένειες και κάποια αρκετά μεγάλα στην ηλικία. Τα περισσότερα που βγάζουμε από το δάσος είναι βελανιδιές που καίγονται όμορφα και κρατάνε πολύ ώρα κάρβουνα, άγριες καστανιές που «πηδάνε» και μπορεί να κάψουν το σπίτι, έλατα που βγάζουν πολύ καπνό, κέδρα, πλατάνια άμα έχουν μπει στα χωράφια και άλλα δασικά είδη. Κοντά σε αυτά όμως μαζεύουμε και από κάποια καρποφόρα που δεν καρπίζουν, όπως καρυδιές, κερασιές, μηλιές που τέλειωσε ο ρόλος τους. Απ’ αυτά μόνο οι καρυδιές κάνουν καλό τζάκι κι αυτές άμα είναι ξερές. Τα άλλα είναι μόνο για να καπνίζουν και τίποτα άλλο αλλά όταν τα έχεις στο χωράφι, τα παίρνεις γιατί σε εμποδίζουν και αντί να τα κάψεις επιτόπου, κάνεις τον κόπο για να τα μεταφέρεις. Πάντως άμα ανακατευτούν με ξύλα βελανιδιάς, στο τέλος δημιουργούν μια ωραία φωτιά και ζεσταίνεται το σπίτι. Όλη αυτή η υπόθεση της προμήθειας ξύλων για το χειμώνα και βαριά είναι και δεν έχει και καμιά χάρη πια, χώρια που δημιουργεί και το δίλλημα αν θα πρέπει να κόβουμε δέντρα και ποια; Επί πλέον, με την εγκατάσταση καλοριφέρ και κλιματιστικών σε πολλά σπίτια, η ανάγκη και ο κόπος των ξύλων να φτάσουν από το δάσος στο σπίτι, έγινε μισθός και μεροκάματα να πληρωθεί η ΔΕΗ ή το φυσικό αέριο που λένε θα πλημμυρίσει τη χώρα. Δεν πειράζει όμως, εμείς στο σπίτι στο χωριό επιμένουμε να έχουμε να ανάβουμε τζάκι και γι’ αυτό ασχολούμαι πολλές μέρες κάθε χρόνο με το να κόβω και να μεταφέρω ξύλα. Καθαρίζω τα χωράφια, κάτι που αν είχαν στόμα θα το ζητούσαν επιτακτικά γιατί έχουν γίνει λόγγος, τιμώ ακόμη τα τσεκούρια, τη βαριά και τις σφήνες που βρήκα στο σπίτι και το λιάνισμά τους είναι ένα γεγονός που σπάει τη σιωπή στη μικρή γειτονιά μας. Μπορεί να καπνίζουν λίγο το σπίτι, αλλά δεν πειράζει, θα έρθει η άνοιξη και θα το ασβεστώσουμε… Στη φωτογραφία: Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να κρύβει ένα κούτσουρο στο εσωτερικό του. Όπως αυτό της καρυδιάς το οποίο σαν κόπηκε στα δύο φανερώθηκε το μαύρο μεδούλι, το πιο πολύτιμο μέρος του ξύλου, που συνεχίζει να ανεβαίνει και στα κλωνάρια. Αν η καρυδιά που ήταν 50 χρονών ζούσε ακόμη άλλα 300 – 400 χρόνια, τότε πράγματι θα ήταν ένας θησαυρός για όποιον την κατείχε και τα ξύλα της δεν πήγαιναν στο τζάκι αλλά σε ένα καλό επιπλοποιείο. Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 31/10/2024 - 11:15 Ηλίας Προβόπουλος: Πέθανε στα 92 του ο συγγραφέας Θανάσης Βαλτινός UPD!
Ηλίας Προβόπουλος: Η ημέρα της αποταμίευσης! Τελειώνει και ο Οκτώβρης. 31 σήμερα και όσοι θυμάστε επετείους και παγκόσμιες μέρες σήμερα είναι η μέρα της Αποταμίευσης. Όσοι... Ηλίας Προβόπουλος, 31/10/2024 - 10:30
Ηλίας Προβόπουλος: Οι τουρίστες και οι χελώνες της Ρωμαϊκής Αγοράς! Το να παρατηρεί κάποιος τους τουρίστες που κατακλύζουν την Αθήνα έχει κάποιο ενδιαφέρον αλλά αυτό εξαντλείται πολύ σύντομα γιατί η... Ηλίας Προβόπουλος, 30/10/2024 - 11:00
Οι Ηρωίδες, στον πόλεμο του 40 είχαν ονοματεπώνυμο Στον απόηχο των εορτασμών για την 28η Οκτωβρίου, αναδημοσιεύουμε μια ανάρτηση του καθηγητή Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Βασίλη Νιτσιάκου για τις... Ηλίας Προβόπουλος, 29/10/2024 - 09:24
Ηλίας Προβόπουλος: Το έπος του ’40 όπως το είδε ο Οδυσσέας Ελύτης! Ο χρόνος σπρώχνει όλο και πια βαθιά στη μνήμη το έπος των Ελλήνων το 1940 στα βουνά της Αλβανίας, ένα... Ηλίας Προβόπουλος, 25/10/2024 - 10:00
Ηλίας Προβόπουλος: Τέτοιες μέρες τ΄ «Αγιού Δημητρίου»! Κεντρική Φωτογραφία: Βλαχοποιμένες, στο Σουροβίλι (σημ. Στράτο ) στα 1925, ενδεδυμένοι με κάπα τύπου "capotini". Υπέροχη διαφάνεια από το ψηφιακό... Ηλίας Προβόπουλος, 25/10/2024 - 09:44
Ηλίας Προβόπουλος: Σπάνιες σκηνές από έναν ξεχασμένο κόσμο! Σκηνές από έναν κόσμο που πέρασε αθόρυβα στη λήθη ανακαλύπτουμε σε σπάνιες συλλογές φωτογραφιών που με σεβασμό κατέγραψαν και διέσωσαν... Ηλίας Προβόπουλος, 24/10/2024 - 09:22