Ηλίας Προβόπουλος, 26/3/2021 - 08:20 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: 300 χρόνια ως το ψηφιακό 2121 Ηλίας Προβόπουλος, 26/3/2021 facebook twitter linkedin Διακόσια χρόνια από την Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 δεν είναι και λίγα για να έχουμε κατασταλάξει ακόμη τι ήταν, ποιοι την έκαναν και ποιους αφορούσε. Φαντάζομαι δε ότι και στα 250 ή στα 300 χρόνια, σε έναν κόσμο που κανείς δεν μπορεί να τον φανταστεί, όπως και την επιδημία που μας ταλανίζει εξάλλου, τα ίδια πάνω - κάτω θα συζητούνται και θα έχουν προστεθεί εκατοντάδες τόμοι αναλύσεων και χιλιάδες σημειώματα, σίγουρα σε ηλεκτρονική μορφή καθώς το χαρτί θα είναι αρχαιολογία… Εκείνοι που θα ζούνε τότε κληθούν πάλι να αναλογιστούν, όπως εμείς σήμερα τόσα μύρια πράγματα και να αναρωτηθούν τα ίδια που ακούμε σήμερα και φυσικά να περιγράψουν την πορεία του ελεύθερου ελληνικού έθνους, όχι δυο αιώνων όπως σήμερα αλλά τριών. Αυτό θα είναι ένα πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι το αντιμετωπίζουμε σήμερα και η απόσταση θα είναι τέτοια που σίγουρα θα προβληματίσει εκείνη την γενιά και θα αναρωτηθεί πόση σχέση μπορεί να έχει ένας άνθρωπος του 2121 με έναν του 1821. Κάποια ονόματα μπορεί να είναι τα ίδια αλλά δέκα γενιές πίσω ποιος θα θυμάται τον πρόγονο που πολέμησε στον Μοριά, τη Ρούμελη, τη θάλασσα ή σε άλλους τόπους για την ελευθερία. Το τι θα είναι η ελευθερία μετά από έναν αιώνα, είναι άλλο ζήτημα και άλλης στιγμής. Ήδη στις μέρες μας –μόλις έξι γενιές από το 1821 είχαμε ήδη ξεχάσει πολλά πράγματα από το 1821 και ο εορτασμός του τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να ατονεί. Οι αιτίες ήταν οι προτεραιότητες του ελληνικού σχολείου μέσα από το οποίο μάθαιναν οι νέες γενιές ιστορία αλλά πρωτίστως η παρακμή και η διάλυση των κοινοτήτων - χωριών που η δημιουργία τους ανάγεται στους πρώτους μετά την επανάσταση χρόνους και διατηρήθηκαν έτσι μέχρι τουλάχιστον 150 χρόνια. Οι κοινότητες όσο ήταν ζωντανά κύτταρα της ελληνικής κοινωνίας, ζύμωναν στους κόλπους τους ιστορίες και παραμύθια κι έπλαθαν ένα ιδανικό για κάθε μια 1821. Η κάθε μια είχε τον Παπαφλέσσα της, τον Κολοκοτρώνη, τον Διάκο, τον Καραϊσκάκη, την Μπουμπουλίνα, τον Κανάρη της, πρότυπα ηρώων τα οποία ανιχνεύονταν ή κολλούσαν σε διάφορα πρόσωπα τους χωριού και στα οποία, οι μαθητές υποδυόμενοι ρόλους στις θεατρικές παραστάσεις της επετείου, ήθελαν να μοιάσουν ή έστω να τους πλησιάσουν. Τέτοιος ήταν ο ρόλος του σχολείου -στο οποίο μονίμως ήταν κρεμασμένα στους τοίχους οι προσωπογραφίες των ηρώων του 1821-, να κοινωνεί, το έπος της Παλιγγενεσίας στους νεότερους και να τους εμπνέει την φιλοπατρία, για την μεγάλη και την μικρή πατρίδα. Φυσικά και υπήρχαν βιβλία ιστορίας, με την εμβάθυνση που μπορούσαν διαχειριστούν οι μαθητές αλλά το θέατρο ήταν πιο αποδοτικό καθώς το ίδιο αλλά και οι ρόλοι διαμόρφωναν συνειδήσεις και θεμελίωναν προβληματισμούς τους οποίους ο καθένας θα μπορούσε αργότερα να καλλιεργήσει και να αναζητήσει μέσω των βιβλίων την ιστορική αλήθεια για το 1821 ή οτιδήποτε άλλα. Το θέατρο πάντως λειτουργούσε έτσι ώστε μαθητές και κοινότητα να μεταφερθούν για λίγες ώρες στο κλίμα της επανάστασης και να αναλογιστούν ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί, τι θα έκαναν τουλάχιστον αν ζούσαν εκείνα τα χρόνια. Φυσικά δεν ήταν η πανδημία που ακύρωσε φέτος τέτοιες εκδηλώσεις στα σχολεία καθώς οι νεωτερισμοί και οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών το είχαν οδηγήσει σε άλλους δρόμους. Έστω κι έτσι όμως, κάτι πρόσφερε στους μαθητές που μέσα από την καταιγίδα των ηλεκτρονικών ΜΜΕ και τον Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης θα εύρισκαν μια παλιά ρίζα ακόμη χλωρή και θα άκουγαν έναν κτύπο καρδιάς δυο αιώνων ελεύθερης ζωής. Γι’ αυτά όμως άλλοι συλλογιούνται και οπωσδήποτε δεν μας βρίσκουν όλους σύμφωνους. Σύμφωνοι όμως είμαστε και μοιραζόμαστε την ανησυχία ότι η ψηφιακή εκδοχή των εορτασμών του 1821 που ζούμε λόγω τεχνολογίας βέβαια αλλά και από τον φόβο της πανδημίας (όπως στην εκκλησία, στον αθλητισμό και σε άλλα πολλά που πρέπει να τηρηθούν αποστάσεις ασφαλείας) και πολλοί φοβούνται πως αυτό θα επαναλαμβάνεται συχνά στο μέλλον, μπορεί και να μονιμοποιηθεί. Έτσι σιγά - σιγά γίνεται η αρχή για τρομακτικές αλλαγές στη ζωή μας, τόσο που στο κοντινό μας, μιας και τα πάντα τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες στον ψηφιακό κόσμο του 2121 ούτε στο θέατρο θα πηγαίνουμε, πόσο μάλιστα να μαλώνουμε όταν αυτό γίνεται στο σχολείο, ούτε και σε παρελάσεις, ούτε σε χορούς, ούτε σε πανηγύρια. Παρελθόν, παρών και μέλλον θα τρέχουν σε μια οθόνη κι εκείνοι που θα είναι μπροστά της, άπραγοι δεν θα μπορούν να την σβήσουν… Η φωτογραφία από την εικονογράφηση των παλιών αναγνωστικών του Δημοτικού. Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. *Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 01/08/2024 - 10:45 Ηλίας Προβόπουλος: Επειδή ο Αύγουστος μια φορά τον χρόνο έρχεται...
Ηλίας Προβόπουλος: Σίγησε το κλαρίνο του Ναπολέοντα Δάμου! (βίντεο) Φτωχότερη η ηπειρώτικη μουσική καθώς έφυγε από τη ζωή ένας από τους κορυφαίους κλαρινίστες ,ο Ναπολέων Δάμος. Γεννήθηκε στα Κούρεντα Ιωαννίνων... Ηλίας Προβόπουλος, 29/07/2024 - 09:40
Ηλίας Προβόπουλος: Πού πήγαν οι αδέσποτοι της πόλης; Αφού για κάνα – δυο δεκαετίες τον περασμένο αιώνα κυρίως, περιπλανήθηκα τα καλοκαίρια (και όχι μόνο) στο Αιγαίο και γνώρισα... Ηλίας Προβόπουλος, 29/07/2024 - 09:19
Ηλίας Προβόπουλος: «Πέταξαν» με όνειρα στο Παρίσι! Λεζάντα Φωτογραφίας: Οι Έλληνες αθλητές σε αναμνηστική φωτογραφία λίγο πριν επιβιβαστούν στο αεροπλάνο Η αθλητική καρδιά της Ελλάδας θα χτυπάει πλέον... Ηλίας Προβόπουλος, 25/07/2024 - 09:05
Ηλίας Προβόπουλος: H πληγή στο Μάτι μένει ανοιχτή! Έξι χρόνια συμπληρώθηκαν χθες από τη μαύρη μέρα που η Ελλάδα γονάτισε από τον θρήνο για τον χαμό 104 ανθρώπων... Ηλίας Προβόπουλος, 24/07/2024 - 09:13
Ηλίας Προβόπουλος: Οι γυναίκες στη βρύση του χωριού! Θα περνούσε, όπως περνούν πια δεκάδες φωτογραφίες μπροστά από τα μάτια μας κάθε μέρα και δεν αποτυπώνονται σε καμιά στοιβάδα... Ηλίας Προβόπουλος, 23/07/2024 - 10:00
Ηλίας Προβόπουλος: Η σαρκοφάγος των τζιτζικιών! Κουτσά – στραβά περπατάει και το φετινό καλοκαίρι. Αν εξαιρέσουμε ότι κοντεύουμε να γίνουμε Αφρική από τη ζέστη και την... Ηλίας Προβόπουλος, 22/07/2024 - 09:28