Ηλίας Προβόπουλος, 6/4/2021 - 12:45 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ο άδειος κουμπαράς του κήπου Ηλίας Προβόπουλος, 6/4/2021 facebook twitter linkedin Ήρθε η ώρα να βγουν από τα σακουλάκια οι σπόροι που φυλάχτηκαν από την περσινή σοδειά και να πέσουν, όταν ζεστάνει λίγο ο καιρός στο χώμα για να ξεκινήσει η νέα καλλιεργητική περίοδος για την οποία φυσικά κανένας δεν προεξοφλεί το αποτέλεσμα... Έτσι γίνονταν μέχρι να απορυθμιστεί εντελώς η ζωή στις αγροτικές κοινωνίες και να σπάσει μεταξύ άλλων και η αλυσίδα της διαδοχής της παραγωγής της μιας χρονιάς στην άλλη μέσω των σπόρων οι οποίοι διαλέγονταν από το καλύτερο προϊόν και φυλάσσονταν ευλαβικά σε κρυφά συρτάρια. Έτσι υπήρχαν σπόροι, ντομάτας για παράδειγμα που τους είχε μια νοικοκυρά από την εποχή της γιαγιάς της και απέδιδαν πάντα εξαιρετικό καρπό - με την προϋπόθεση βέβαια κάθε χρόνο να αλλάζουν τμήμα στον κήπο γιατί εξαντλούν το χώμα. Η πείρα της ζωής, αυτή που αποκτούν ασυναίσθητα πολλές φορές οι άνθρωποι ασχολούμενοι για πολλές δεκαετίες με ένα συγκεκριμένο πράγμα, εδώ αναγνωρίζεται. Η πείρα όμως σε τέτοια ζητήματα και η μυστικιστική σχεδόν διάσταση του ζητήματος των σπόρων -δεν τους φανέρωναν γιατί κινδύνευαν από το «μάτι»- έχει δώσει σήμερα τη θέση της στα γεωπονικά καταστήματα που εφοδιάζουν πλέον τον κόσμο με τυποποιημένους σπόρους οι οποίοι ούτε ματιάζονται, ούτε πάλι λαθεύουν κι αν αυτό συμβεί, τότε κάτι δεν έχει κάνει καλά ο καλλιεργητής. Η εταιρεία που τους πουλάει από την στιγμή που έχουν φύγει απ’ αυτή, ουδεμία ευθύνη έχει για ότι συμβεί στο κάθε χωράφι και τον κάθε κήπο. Πέρα απ’ αυτό όμως, η ίδια εταιρεία υπενθυμίζει ότι από το τάδε ή το δείνα προϊόν της δεν εγγυάται ότι οι σπόροι που θα κρατήσει κάποιος να φυτέψει ξανά θα φυτρώσουν. Γι’ αυτό κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, όσοι δεν έχουν σπόρους από παλιότερες καλλιέργειες, επισκέπτονται τα σχετικά καταστήματα να αγοράσουν για να φτιάξουν τον κήπο τους. Το γεγονός διαπιστώσαμε προχθές στο χωριό όταν αποφασίσαμε να κόψουμε ένα τεράστιο, άγνωστης ποικιλίας κολοκύθι, το οποίο έβγαλε μια χαρά τον χειμώνα στη σταθερή θερμοκρασία του υπογείου και όλοι περιμέναμε να δούμε τι σπόρους έκρυβε μέσα του για να τους φυτέψουμε και εφέτος περιμένοντας να βγάλει το ίδιο μεγάλα κολοκύθια. Το «σφάξιμο» ανέλαβε ο γείτονας Νίκος Σαρόγλου που έκοψε με το πριόνι φέτος το 25 κιλών κολοκύθι και το πρώτο πράγμα που κοιτάξαμε όλοι ήταν αν έχει στην κοιλιά του σπόρους. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό, μόλις και με δυσκολία μέσα από τις ίνες του καταφέραμε να μετρήσουμε καμιά δεκαριά σπόρους κι αυτοί μαραγκιασμένοι και τζούφιοι. Το κολοκύθι το οποίο έδειξε τεράστια αντοχή και διατηρήθηκε υγιές επτά μήνες ήταν με λίγα λόγια στείρο, δεν μπορούσε να κάνει απογόνους και τούτο δεν οφείλονταν σε κάποια ιδιοτροπία της φύσης ή κάποιο γενετικό ατύχημα. Απλά ήταν προγραμματισμένο να μην έχει την δυνατότητα του πολλαπλασιασμού με σπόρους, πράγμα που επιβάλλει η σχετική, παντοδύναμη αγορά πολλαπλασιαστικού υλικού. Αυτό ούτε καν περνούσε από την φαντασία των ανθρώπων τα προηγούμενα χρόνια και το θεωρούσαν αφύσικο -το «μάτι» ήταν η πιο απλή εξήγηση- και γι’ αυτό η μυστικότητα και η αγωνία της αποτροπής του. Στην δική μας περίπτωση, η απογοήτευση πέρασε σύντομα γιατί θα πάρουμε σπόρους από το κατάστημα και διασκεδάσαμε την ατυχία υπολογίζοντας πόσες πίτες και φαγητά θα γίνουν από το μεγάλο στείρο κολοκύθι. Για άλλες εποχές όμως αλλά και για κάποιους που και σήμερα θέλουν να αυτά που φυτεύουν στους κήπους και τα χωράφια τους να έχουν και την δυνατότητα πολλαπλασιασμού, αυτό που κάναμε χθες εμείς στην αυλή των γειτόνων Ελευθερίας και Νίκου Σαρόγλου, έμοιαζε σαν τον κουμπαρά που σπάσαμε και είχε μέσα μόνο ψιλά κι αυτά κίβδηλα που όχι μόνο δεν έχουν αντίκρισμα στην αγορά, αλλά ούτε μπορεί και κάποιος να τα τοκίσει να βγάλει μια δεκάρα παραπάνω. Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. *Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 29/03/2022 - 10:58 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια αγριόγατα πέρασε από τον Τόρνο κοντά στον Προυσό...
Ηλίας Προβόπουλος, 28/03/2022 - 10:25 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η εθνική γιορτή στις άδειες πατρίδες
Ηλίας Προβόπουλος, 28/03/2022 - 08:00 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια γιορτή Ελλήνων κάποτε στην Αιθιοπία
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Για να μη χαθεί η τέχνη της ξερολιθιάς Τούτες τις ημέρες που ο πόλεμος ξεθεμελιώνει ολόκληρες πόλεις και χωριά στη γειτονιά μας, οι οβίδες οργώνουν με οβίδες τα... Ηλίας Προβόπουλος, 23/03/2022 - 10:07
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια άλλη επιδημία στα... ψιλά των ειδήσεων Με κεντρικό θέμα στις ειδήσεις τον πόλεμο στην Ουκρανία, ότι αφορά τον κοροναϊό (Covid-19) έπεσε σε δεύτερη μοίρα - διεκπεραιωτικά... Ηλίας Προβόπουλος, 22/03/2022 - 08:25
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το κουκάλογο άργησε να φέρει την Άνοιξη! Καθώς φέτος η άνοιξη καθυστερεί πολύ να απλωθεί στην πλάση -φοβισμένη ίσως και από τους ήχους του πολέμου στη γειτονιά... Ηλίας Προβόπουλος, 21/03/2022 - 11:31
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια ανοικοδόμηση που δεν στεριώθηκε Έγραψα χθες για μια φωτογραφία με ανθρώπους στο Καρπενήσι που το 1939 συμμετείχαν σε μια κηδεία ενός αγαπητού προσώπου στην... Ηλίας Προβόπουλος, 18/03/2022 - 09:54
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ένα πένθος σε περίοδο ειρήνης Όπως κάποτε ξεφυλλίζοντας κάποιο περιοδικό ή ένα βιβλίο με εικόνες (πράγματα που λιγοστεύουν στη ζωή μας καθώς αντικαθίστανται με ιστοσελίδες)... Ηλίας Προβόπουλος, 17/03/2022 - 11:08