Ο άνθρωπος όταν ξεκίνησε να γνωρίζει τους τόπους πέρα από τον δικό του, το έκανε με τα πόδια και περπατούσε όπου το ανάγλυφο της γης τον διευκόλυνε περισσότερο ενώ οι τεχνικές του δυνατότητες, μικρές και ατελέσφορες δεν του επέτρεπαν μεγάλες επεμβάσεις. Έτσι με τα πόδια χαράχτηκαν τα πρώτα μονοπάτια στα οποία κατόπιν περπάτησαν και λογής - λογής υποζύγια φορτωμένα κόσμο και αγαθά και όταν ανακαλύφθηκε πια ο τροχός και έγιναν οι πρώτες άμαξες, πάλι πάνω στα παλιά μονοπάτια κινήθηκαν. Το ίδιο έγινε στην αρχή με τα τρένα και αργότερα με τους περισσότερους αυτοκινητόδρομους που παρά το μέγεθός τους, θυμίζουν ότι τα θεμέλια τους έχουν τα σημάδια από τα βήματα των πρώτων οδοιπόρων και κάτω από τον θόρυβο της κίνησης ακόμα ακούγονται οι οπλές των αλόγων.
Πάντως, όσο και περισσότεροι αυτοκινητόδρομοι να γίνουν, όσα τούνελ και γέφυρες να κατασκευαστούν πάνω στη γη και κάτω απ’ αυτή, ποτέ δεν θα μπορέσουν να υποκαταστήσουν τα μονοπάτια τα οποία ως διαχρονικοί μάρτυρες των κινήσεων του ανθρώπου, έχουν πολλά να μας πουν όταν νιώσουν τα βήματά μας πάνω τους - αν φυσικά τα βρούμε γιατί όπου δεν περπατούνται, είτε από ανθρώπους είτε από ζώα, τα έχει καταπιεί το δάσος που με κάθε τρόπο αγωνίζεται να κερδίσει το χαμένο έδαφός του.
Πέρα από την πρακτικό τους όμως ρόλο, τα μονοπάτια αποτελούν ένα σπουδαίο στοιχείο του πολιτισμού μας, εφάμιλλο τολμώ να πω της γλώσσας γιατί χωρίς αυτά, η επικοινωνία των ανθρώπων δεν θα ήταν δυνατή. Είτε πρόκειται για μικρούς τόπους, όπου ένα πυκνό δίκτυο μονοπατιών δίνει την δυνατότητα πρόσβασης σε όλα τα σημεία και κυρίως με τις γειτονικές περιοχές, είτε για ένα πολύ μεγαλύτερο. Αθροιζόμενα δε τα βασικά κάθε περιοχής, μας δίνουν ένα μεγάλο μονοπάτι που μπορεί να διατρέχει από άκρο σε άκρο μια ολόκληρη χώρα και να την ενώνει με μια διπλανή και απ’ αυτό να περνούν φίλοι και εχθροί, άλλοι με ειρηνικούς στόχους και άλλοι με σίδερο και φωτιά στα χέρια. Για τους πρώτους, όλοι ήταν καλοδεχούμενοι ενώ για τους δεύτερους, πάνω σε αυτά τα μονοπάτια δόθηκαν πολλές μάχες για να μείνουν ελεύθερες οι περιοχές και να προστατευτεί ο κόσμος.
Την Ελλάδα, διατρέχουν πολλά μονοπάτια, αλλά βασικό είναι αυτό που ενώνει την νότια χώρα με τον βορά, ακολουθώντας την οροσειρά της Πίνδου η οποία από μόνη της είναι το μεγαλύτερο μονοπάτι της χώρας. Αυτό το μονοπάτι, 600 χιλιόμετρα μέσα στα βουνά και στα ποτάμια της Πόνδου, με την ονομασία «Pindos Trail» που ξεκινάει από τους Δελφούς και καταλήγει στον Γράμμο, επιχειρεί να αναστήσει η ΚΟΙΝΣΕΠ «Terra Pindus» (www.terrapindus.gr) όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε όλες τις δραστηριότητες και φυσικά να συμμετάσχετε με τον τρόπο του καθένας σε αυτή την εξαιρετική προσπάθεια.
Μέλη της «Terra Pindus» συναντήθηκαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην Καλή Κώμη της Αργιθέας με μέλη του ΕΟΣ Καρδίτσας που συμβάλλουν με τον εντοπισμό αλλά συμβάλλουν και στη χάραξη της διαδρομής και την εθελοντική προσφορά εργασίας για την διάνοιξη των πρώτων τμημάτων, προκειμένου να ενημερωθούν και να συμβάλλουν μαζί στην χάραξη του ενιαίου μονοπατιού διάσχισης της Πίνδου στα όρια του Δήμου Αργιθέας. Η διαδρομή δύναται να συνδέσει άμεσα την Καρυά, το γεφύρι του Τριζώλου, το Ανθηρό, τον Προφήτη Ηλία, την Καλή Κώμη και το γεφύρι Κορακονησίου, ενώ εντατικές έρευνες θα συνεχιστούν για την προέκταση της σύνδεσης Κορακονησίου - Πολυνέρι & Μυρόφυλλο. Το ανάπτυγμα της διαδρομής βασίζεται σε παλιά ημιονικά μονοπάτια, που εντοπίζονται στα υψώματα και τις κατάφυτες, απομονωμένες κοιλάδες της περιοχής. Τα εγκαταλελειμμένα εδώ και δεκαετίες μονοπάτια επικοινωνούσαν μεταξύ τους, μέσω των πέτρινων γεφυριών, που στέκουν ακόμη στις κοίτες των ποταμών, να μας υπενθυμίζουν, τις πρακτικές, το γούστο και το μεράκι των ανθρώπων της υπαίθρου, παρόλο τις αντιξοότητες, που αντιμετώπιζαν και φυσικά την ανάγκη τους να μετακινηθούν και να γνωρίσουν τον κόσμο!
Η περιοχή όπου χαράσσεται αυτό το τμήμα του μονοπατιού είναι από τις πιο παρθένες της Πίνδου καθώς, λόγω της απόστασης και της απομόνωσής της δεν έχουν γίνει σοβαρές παρεμβάσεις στο φυσικό ανάγλυφο ενώ πάλι για τους ίδιους λόγους, τα κατάλοιπα της ανθρώπινης παρουσίας είναι ακόμη ορατά και προκαλούν τον επισκέπτη να αναζητήσει την ιστορία κάθε στοιχείου που συναντά στην διάβασή του. Το πιο σπουδαίο έργο, ένα μνημείο της μαστοριάς άγνωστης εποχής είναι το γεφύρι των Ελληνικών ή Κορακονησίου, στον παραπόταμο του Αχελώου Αρέντιο που πηγάζει στο συγκρότημα των κορυφών Χατζή και εξυπηρετούσε την επικοινωνία των χωριών της Αργιθέας με το Μυρόφυλλο και την Άρτα.
Στην κεντρική γωτογραφία το μονότοξο γεφύρι του Κορακονησίου, με κάποιες από τις αρκάδες του να σώζονται. Στη βάση του υπάρχει σκαλισμένη πέτρα με χρονολογία 1241 αλλά μάλλον πρόκειται για στοιχείο από παλιότερο γεφύρι γιατί η τεχνοτροπία του ταιριάζει σε έργα των τελευταίων αιώνων.
Η συνεργασία της Pindus Trail με τον ΕΟΣ Καρδίτσας στον εντοπισμό και την χάραξη των μονοπατιών στην Αργιθέα, χαιρετίζεται με την αναμνηστική φωτογραφία στο γεφύρι των Ελληνικών (Κορακονησίου) στον παραπόταμο του Αχελώου Αρέντιο.
Ο Αχελώος στην περιοχή Καλή Κώμης – Ελληνικών, στο μόνο σημείο που ο ποταμός δεν έχει παρεμβάσεις και θυμίζει πως ήταν κάποτε αυτό το θεϊκό ποτάμι.
Το γεφύρι του Τριζόλου, ένα άλλο σπουδαίο μνημείο της τοπικής ιστορίας.
Δύσκολος τόπος αλλά ποτέ δεν έπαψε να κατοικείται και τα ερείπια των εγκαταστάσεων μας το θυμίζουν σε κάθε σημείο της Αργιθέας.
Ο Αχελώος μέσα σε ένα μοναδικό τοπίο, κάτω από τη Μονή Σέλτσου.
Μέλη της Pindus Trail και του ΕΟΣ Καρδίτσας στην Καλή Κώμη με σκηνικό τον Αχελώο. Στη φωτογραφία: Αντώνης Παπαδάκος, Παντελής Μανώλης, Αντωνης Παντελης, Χρήστος Μάρτζος, Αποστόλης Παντελής, Τσιμπανάκος Απόστολος, Γιάννης Χονδρός, Στέλιος Αναστασίου (πρόεδρος Καλής Κώμης).
Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία.
*Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω
