Ηλίας Προβόπουλος, 17/5/2021 - 09:10 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια ευλογημένη, μαγιάτικη βροχή Ηλίας Προβόπουλος, 17/5/2021 facebook twitter linkedin Σαν να περίμενε ο Μάης να δοθεί το σύνθημα της λήξης των περιοριστικών, λόγω της επιδημίας, μέτρων στα μεγάλα αστικά κέντρα να υποδεχτεί τους εξοδούχους της υπαίθρου με μια ήρεμη, χορταστική και κρύα βροχή που ανακούφισε την πλάση και δρόσισε τη γη αφού τις τελευταίες ημέρες η θερμοκρασία σε πολλά μέρη ήταν απρόοπτα ανεβασμένη. Η βροχή που έπεσε χθες χάλασε εν μέρει τα σχέδια των περισσότερων που ήταν ο έλεγχος των πατρικών ή εξοχικών σπιτιών που έμειναν έρημα και απροστάτευτα πάνω από επτά μήνες και η επείγουσα περιποίηση των αυλών που πνίγηκαν στα χορτάρια και των κήπων που γέμισαν ζιζάνια. Ο περιορισμένος χρόνος που είχαν πολλοί στη διάθεσή τους δεν επέτρεψε πολλές δουλειές και έτσι αφέθηκαν να γίνουν σε άλλη έξοδο που θα είναι καλύτερος ο καιρός και φυσικά, να ευκαιρεί και κανένας ντόπιος να βάλει το χέρι του γιατί οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει τι θα πει πραγματική φροντίδα σε αυτά τα πράγματα. Για όσους όμως μένουμε μόνιμα ή σχεδόν μόνιμα στην ύπαιθρο -ανεξάρτητα από την επιδημία- η χθεσινή βροχή μας θύμισε εκείνη την παλιά παροιμία «Απρίλης βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σε εκείνο τον γεωργό που’ χει πολλά σπαρμένα» μέσα από την οποία με λίγα λόγια περιγράφονταν η αρμονία η οποία έπρεπε να διέπει τα πράγματα έτσι ώστε να μην δυστυχεί κανένας. Η διασάλευσή της, η αναβροχιά επί του προκειμένου, θα είχε οδυνηρές συνέπειες για τα σπαρτά, τα ζωντανά, τους ανθρώπους οι οποίοι πολλές φορές κατέφευγαν και σε λιτανείες για να έρθει ή βροχή κι ακόμα, αν τύχαινε κάποια χρονιά να βρέχει συνέχεια τον Μάη, να σταματήσουν. Εννοείται πως αυτά γίνονταν όταν υπήρχαν άνθρωποι στα χωριά και λειτουργούσαν οι Κοινότητας καθώς και οι ενορίες της Εκκλησίας και όχι σήμερα που τα χωριά λέγονται Δημοτικά Διαμερίσματα και οι παπάδες είναι χρεωμένοι με δυο τρείς διαφορετικές και τρέχουν να λειτουργήσουν σε εκκλησίες με ελάχιστους ανθρώπους κάθε φορά. Εννοείται βεβαίως ότι όταν λέμε Κοινότητα, την περιγράφουμε ως ένα δυναμικό σύνολο ανθρώπων που βιώνουν αρμονικά τον τόπο, αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα και προκλήσεις και μέσω των αγροτοκτηνοτροφικών τους ασχολιών κυρίως πολλοί έγιναν νοικοκύρηδες. Οι νοικοκύρηδες της υπαίθρου των προηγούμενων δεκαετιών που σήκωσαν ψηλά την μεταπολεμική Ελλάδα δεν υπάρχουν πια και στη θέση τους συναντάμε πια συνταξιούχους και λογής – λογής επιδοματίες οι οποίοι υποτίθεται πως τα κρατάνε ανοιχτά τα χωριά. Στην πραγματικότητα όμως, επιβιώνουν στη σκιά των παλιών νοικοκυραίων – πράγμα που ποτέ δεν θα μπορέσουν να ξεπεράσουν και τούτο είναι από τα μεγαλύτερα δράματα που ζει αυτή η χώρα. Ανίκανοι να διαχειριστούν το παρόν, πόσο μάλλον το μέλλον του τόπου τους, ανεύθυνοι που τα περιμένουν όλα από τις τραγικές υπηρεσίες κάθε Δήμου, πορεύονται με αντιλήψεις που απέκτησαν οι περισσότεροι στις πόλεις, μια ζωή χωρίς ουσία και το τραγικότερο, βλέπουν και αισθάνονται τον καιρό μέσα από τα δελτία των ειδήσεων. Έτσι, η περίπτωση να δουν την χθεσινή ευλογημένη βροχή με τα μάτια του νοικοκύρη γεωργού και κτηνοτρόφου, έστω του φυσιολάτρη, αποκλείεται γιατί έχουν ξεχάσει πως είναι η πραγματική ζωή στην ύπαιθρο, με τα καλά της και τα κακά της βέβαια, με τις χαρές και τις λαχτάρες, την επανάληψη και τα απρόοπτα που εμπερικλείει ο κύκλος του χρόνου. Δέσμιοι μιας αντίληψης που το καλό ή το κακό αφορά μόνο τον εαυτό τους και τον μικρό κύκλο που δημιουργούν μεταξύ τους, δεν μπορούν να αντιληφθούν πλέον τη σημασία που έχει μια μαγιάτικη βροχή για ένα φρεσκοφυτεμένο χωράφι με κηπευτικά που δίψασε τις τελευταιες ημέρες ή για τα δέντρα του δάσους που έτσι ξέπλυναν από πάνω τους την αφρικανική σκόνη που φέτος τα ταλαιπώρησε πολύ. Ούτε πάλι μπορούν να καταλάβουν ότι το ρεματάκι που φούσκωσε ξαφνικά από τα νερά της βροχής, μειώνει αισθητά την περίοδο της ξηρασίας και την ανάγκη για την άντληση των πολύτιμων υπόγειων υδάτων στον κάμπο. Το αστείο στην περίπτωση, που καταντά τραγικό είναι ότι μέσα στο γενικό κλίμα της αμνησίας, πολλοί θα είναι αυτοί που σήμερα θα βάλουν το λάστιχο να ποτίσουν τους κήπους τους με νερό από το δίκτυο ύδρευσης γιατί δεν πιστεύουν στην αξία μιας βροχής η οποία ήρθε στην κατάλληλη ώρα να ανακουφίσει την πλάση και να βοηθήσει τις καλλιέργειες ώστε μόλις πιάσουν για τα καλά οι ζέστες, να ξεπεταχτούν γεμάτες χυμούς. Κεντρική φωτογραφία: Η χθεσινή ήμερη βροχή στη Δυτική Φθιώτιδα κράτησε αρκετές ώρες και ανακούφισε την πλάση που τις τελευταίες ημέρες πέρασε με υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες. Κάτω από το φρεσκοφυτεμένο χωράφι, οι πατάτες περίμεναν λίγη δροσιά να βλαστήσουν. Η στέρνα ήταν γεμάτη αλλά μια ενίσχυση με λίγες σταγόνες ακόμη ήταν ευπρόσδεκτη Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. *Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 10/02/2021 - 09:04 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Χειμωνιάτικο πανηγύρι στο Λεοντίτο
Ηλίας Προβόπουλος, 01/02/2021 - 08:30 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Του Αγίου Τρύφωνα κάποτε στην Τήνο
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Τα φαναράκια της Τήνου Ήταν γόνιμες ημέρες· στιγμές που δεν είχε ξαναζήσει κανένας μέχρι τότε τόπος σε όλη την Ελλάδα, εκείνα τα πρώτα μετά... Ηλίας Προβόπουλος, 29/01/2021 - 10:14
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Τα πουλάκια της αυλής Ήταν πάντα εκεί, πριν ακόμα χτίσουν σπίτια οι άνθρωποι και οργανωθούν χωριά, πριν γίνουν σχολεία, εκκλησίες και καμπαναριά, τα μικροπούλια.... Ηλίας Προβόπουλος, 28/01/2021 - 08:30
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Τα παπούτσια έχουν και δεύτερη ζωή Ήταν τα πιο απαραίτητα μαγαζιά - εργαστήρια στις πόλεις και τα χωριά πριν από λίγα χρόνια, τα υποδηματοποιεία - επισκευαστήρια... Ηλίας Προβόπουλος, 26/01/2021 - 17:02
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το χωράφι κοιμάται κάτω από το χιόνι Είχα την τύχη να γεννηθώ σε χωριό και να μεγαλώσω παρατηρώντας επιτόπου και σε πραγματικό χρόνο μεταξύ άλλων και την... Ηλίας Προβόπουλος, 22/01/2021 - 15:05
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η σχολική υγιεινή στο παλιό Ζαγόρι Κλείνουμε ένα χρόνο από την ημέρα που ο κορωναϊός μπήκε στη ζωή μας, ανέτρεψε τα πάντα και κανείς δεν γνωρίζει... Ηλίας Προβόπουλος, 21/01/2021 - 10:37
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Όταν σταματάει η γη να γυρίζει... Ένα από τα κατασταλάγματα που μας κληροδότησε ο διάλογος για το περιβάλλον τα τελευταία χρόνια είναι και το ότι ο... Ηλίας Προβόπουλος, 20/01/2021 - 08:28