Ηλίας Προβόπουλος, 27/9/2021 - 09:09 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Σταφύλια και σύκα του χωριού Ηλίας Προβόπουλος, 27/9/2021 facebook twitter linkedin Κλείνει όπου να’ ναι και τούτος ο Σεπτέμβριος, που με δυνατές ζέστες του μοιάζει με Ιούλιο και οι οποίες έχουν επηρεάσει τη ζωή όλων και ιδιαίτερα της φύσης σε πρωτόγνωρο βαθμό και με συνέπειες δεν έχουμε ακόμη εκτιμήσει όπως πρέπει. Μαζί του κλείνει και η εποχή της καρποφορίας, η πιο γλυκιά μάλιστα καθώς η φύση, εκτιμώντας την πορεία του ανθρώπου μέσα στο χρόνο και δη αυτή του αγρότη που είναι πάντα πιο κοντά της τον γλυκαίνει για να μπορέσει αυτός να μπει στην σκληρή περίοδο του χειμώνα και να καταφέρει να είναι ακμαίος την άνοιξη να επαναλάβει ακόμη έναν κύκλο καλλιεργειών. Όταν λέμε τον γλυκαίνει, ασφαλώς και εννοούμε τα σταφύλια και τα σύκα, τα κορυφαία δώρα της φύσης και τα οποία ευδοκιμούν στη χώρα μας και σε όλη τη Μεσόγειο και διαχρονικά συνέβαλαν στην ανάπτυξη του εμπορίου και βεβαίως του πολιτισμού. Το κρασί που γίνεται από τα σταφύλια μπορεί να ταξιδέψει παντού ενώ τα ξερά σύκα, χάρη στην αντοχή τους συνόδευαν τους ανθρώπους σε όλες τις μετακινήσεις τους στην ιστορία. Δεν θα επεκταθούμε στην ιστορία των σύκων και των σταφυλιών και στο ρόλο που έπαιξαν στη ζωή των Ελλήνων, θα αναφερθούμε στην απουσία αυτών από το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής υπαίθρου, ειδικά της ημιορεινής και ορεινής γιατί μοιάζει από τότε που οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τα χωριά τους και τα χωράφια τους, οι συκιές και τα κλήματα να αρρώστησαν από την μοναξιά και έπαψαν σιγά - σιγά να καρπίζουν και στο τέλος έσβησαν. Αυτό παρατηρούμε σε κάθε ορεινό χωριό αλλά και σε αρκετά του κάμπου. Περιοχές που ήταν κάποτε γεμάτες αμπέλια και συκιές σήμερα να είναι δάσος από άλλα άκαρπα δέντρα και όπου έχουν απομείνει λίγα κλήματα στα δέντρα, είναι μαραζωμένα. Το ίδιο και οι συκιές, στριμωγμένες από τα άλλα δέντρα, έπαψαν να καρπίζουν και ότι καταφέρουν, το ρημάζουν αμέσως τα λίγα πουλιά που έχουν απομείνει γιατί και αυτά εξαιτίας της έλλειψης τροφής κοντεύουν να εξαφανιστούν. Η απουσία αυτών αλλά και άλλων καρπών από την ύπαιθρο είναι ένα θέμα που, πλην ελαχίστων που ζουν σε αυτή, δεν απασχολεί κανέναν και τούτο γιατί εκτός από την απομάκρυνση από τον τρόπο ζωής των προηγούμενων γενιών που ήταν δεμένος με τη φύση, η αγορά προσφέρει τα πάντα οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου. Όπως σταφύλια τον Μάρτιο που έρχονται από την Χιλή ή τη Νότιο Αφρική... Το θέμα όμως δεν είναι αυτό, όποιος μπορεί τα απολαμβάνει όποτε θέλει. Όπως και αυτά που παράγονται στη χώρα μας, σε συγκεκριμένες πλέον περιοχές και με την υποστήριξη των φυτοφραμάκων και των λιπασμάτων που όσο και αν προσπαθούν να φτάσουν στη γεύση εκείνα τα σταφύλια και τα σύκα που γέμιζαν κάποτε τα περιβόλια και τα χωράφια, δεν τα φτάνουν και γι’ αυτό οι παραγωγοί τους επενδύουν περισσότερο στην εμφάνιση. Έτσι, κοντεύουν να μην υπάρχουν πια διαφορές μεταξύ της γεύσης των σταφυλιών αφού την αμπελουργία πρώτα απασχολεί η μεγάλη παραγωγή η οποία υποστηρίζεται με κάθε τρόπο μετά η αντοχή των σταφυλιών στις μετακινήσεις και η γεύση, έρχεται τελευταία. Έτσι αποτελεί έκπληξη η γεύση των σταφυλιών από τα παλιά κλήματα που επιζούν ακόμη στις αυλές (κρεβατίνες που προσφέρουν ίσκιο και το καλοκαίρι) ή σε τίποτα ξεχασμένα κλήματα στις άκρες των χωραφιών. Όποιος δεν θυμάται την γεύση τους, θα ξαφνιαστεί και θα αναρωτηθεί για την ποικιλία τους. Δεν είναι καμιά παράξενη ποικιλία, αυτά τα σταφύλια, άσπρα, μαύρα, κίτρινα και κόκκινα βγαίνουν ακόμη από κλήματα που εκεί που φύτρωσαν προσαρμόστηκαν τις ιδιαιτερότητες του κλίματος και τους εδάφους και χωρίς πολλά χαϊδέματα και ιδιαίτερη προσοχή καρπίζουν όταν τους πάει καλά η χρονιά. Το ίδιο και οι συκιές, φυτρωμένες εκεί που αφήνουν τα πουλιά σπόρους, μεγαλώνουν και προσφέρουν καρπούς που ο καθένας είναι μοναδικός. Τέτοια κλήματα και συκιές ελάχιστες έχουν μείνει στο χωριό κι εφέτος, όσα δεν ταλαιπωρήθηκαν από την ζέστη και την ξηρασία μας πρόσφεραν καρπούς με μοναδικές γεύσεις που δυστυχώς δεν μπορούμε να τις περιγράψουμε σε όσους δεν τις ξέρουν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους προσφέρουμε σταφύλια και σύκα από τον τόπο μας αν το επισκεφτούν και φυσικά να τους γνωρίσουμε αυτά τα μοναδικά και πολύτιμα κλαριά μας... Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. *Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 11/05/2022 - 09:44 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Οι ελληνικές φυλές αυτόχθονων ζώων
Ηλίας Προβόπουλος, 10/05/2022 - 09:47 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ο κόσμος με τα μάτια δυο γυναικών φωτογράφων
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η γραμμή και ο κύκλος: Παράδοση και νεωτερικότητα Σε μια εποχή μεγάλων και αισθητών πλέον αλλαγών που γίνονται σε παγκόσμιο επίπεδο μια σειρά διαλέξεων από Αικατερίνη Καμηλάκη, πρώην... Ηλίας Προβόπουλος, 09/05/2022 - 15:23
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Με τριαντάφυλλα στον ώμο Τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνάμε στο σπίτι και ακόμα, όταν βγαίνουμε στο δρόμο αυτό κουβαλάμε. Όχι βέβαια τους... Ηλίας Προβόπουλος, 09/05/2022 - 10:03
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Οι πατλιές που ζουν τα αηδόνια Είναι κάπως παράδοξο και αποτελεί μυστήριο η συνήθεια των αηδονιών για να φωλιάζουν κοντά σε οικισμούς και γι’ αυτό επιλέγουν... Ηλίας Προβόπουλος, 05/05/2022 - 15:44
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η φύση «νοιάζεται» για την άνοιξη Μπορεί ο φετινός Μάιος να μπήκε με λίγες δροσιές και κάποια ψύχρα, πράγμα που χάλασε εν μέρει την διάθεση των... Ηλίας Προβόπουλος, 05/05/2022 - 12:37
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Οι νεραντζιές των Σεπολίων Η νέα μου γειτονιά στο λόφο Σκουζέ χθες μύριζε Πάσχα· από τις κουζίνες έβγαινε η μυρωδιά του ψητού, από κάποιες... Ηλίας Προβόπουλος, 29/04/2022 - 11:53
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια φωλιά πουλιών στα Χαυτεία Ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης είναι τα Χαυτεία τα οποία οφείλουν την φήμη τους στη διασταύρωση των... Ηλίας Προβόπουλος, 29/04/2022 - 10:21