Ηλίας Προβόπουλος, 2/12/2021 - 11:21 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το ετήσιο τέλος των κήπων Ηλίας Προβόπουλος, 2/12/2021 facebook twitter linkedin Τους ανοιξιάτικους κήπους στο χωριό μου το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μ. και χαρακτηρίζεται ως ημιορεινό, τους φτιάχνουμε πολύ αργότερα από τα πεδινά μέρη και τούτο γιατί η γη δεν έχει ακόμα ζεσταθεί να υποδεχτεί στοργικά τον σπόρο. Έτσι εκτός από τα ανθεκτικά κρεμμύδια που σπέρνονται πολύ νωρίς, τις πατάτες που μπορούν να φυτευτούν και τον Απρίλιο αν είναι στεγνός ο καιρός, τα υπόλοιπα περιμένουμε να φτάσει στη μέση ο Μάιος και τότε ξεκινάμε να τα φυτέψουμε για να έχουμε μια καλή παραγωγή. Τούτο όμως έχει ως αποτέλεσμα της επιμήκυνσης, σε σχέση με τα πεδινά πάντα, της καλλιεργητικής περιόδου, που φέρνει την καρποφορία μετά τον Ιούλιο και η οποία κορυφώνεται από τα τέλη του Αυγούστου και πολλές φορές και τον Σεπτέμβριο. Βασικά κηπευτικά, φασόλια, πιπεριές, μελιτζάνες, ντομάτες κρατιούνται στα κλαριά των φυτών ως πολύ αργότερα και η φρεσκάδα τους είναι μοναδική. Έτσι έγινε εφέτος. Μετά από την περίοδο του καύσωνα που τα καθήλωσε, μόλις άρχισε να δροσίζει τον Αύγουστο πήραν πάνω τους. Τα κλαρωτά μάλιστα φασόλια άρχισαν να ανθίζουν περί τα τέλη Αυγούστου, έδεσαν ότι μπόρεσαν να δέσουν και τα τελευταία ωρίμασαν στις αρχές Οκτωβρίου. Έτσι έφτασε φέτος ο κήπος να ζει το τέλος του στις αρχές του χειμώνα με τα φύλλα να πέφτουν μαραμένα στο έδαφος και να μένουν πάνω στις κλάρες γυμνοί οι λώροι των φασολιών. Το ίδιο άρχισε να γίνεται και με τις ντοματιές. Να χάνουν δύναμη τα κλαριά και όσες ντομάτες είχαν φτάσει σε ένα στάδιο πριν την ωρίμανση να λιώνουν και να πέφτουν σαν πολτός στο έδαφος. Μέρα με την ημέρα και με τη βοήθεια της βροχής που φέτος το έχει παρακάνει ο χώρος που ήταν φυτεμένες οι ντοματιές μοιάζει σαν δρόμος μετά τη λαϊκή αγορά. Το ίδιο και ο χώρος που ήταν οι φασολιές και οι καλαμποκιές που στο μεταξύ έχει ήδη γεμίσει αγριόχορτα πράγμα που παλιότερα απολάμβαναν τα πρόβατα κι έτσι δεν έμεινε κανένα χόρτο στον κήπο. Τώρα που πρόβατα δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα, επόμενο είναι ο κήπος να γεμίζει αγριόχορτα μέχρι να έρθει ο πάγος και να τα λιώσει. Δεν είναι όμως όμορφο πράγμα ένας παρατημένος κήπος το χειμώνα. Δεν τιμά τον νοικοκύρη πρώτα – πρώτα και μετά είναι ασέβεια στο χώρο και φυσικά δεν τον αφήνει να αναπαυτεί, να κοιμηθεί και ξυπνήσει δυνατός την άνοιξη. Γι’ αυτό όποιος θέλει να ευχαριστήσει τον κήπο που του χάρισε, όσα του χάρισε κηπευτικά το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, πριν πιάσει ο χειμώνας τον καθαρίζει. Βγάζει πρώτα τις κλάρες από τις οποίες τις πιο δυνατές και γερές τις κρατάει όσο το δυνατόν καλύτερα προφυλαγμένες από τη βροχή και το χιόνι γιατί αυτές αποτελούν το κεφάλαιο του κήπου και δύσκολα αντικαθίστανται με καινούργιες όταν θα χρειαστεί πάλι την άνοιξη για στηρίγματα. Κατόπιν τραβάει και ξεριζώνει τα ταλαιπωρημένα κηπευτικά και συνεχίζει με τα αγριόχορτα έτσι ώστε να περιορίσει το πέσιμο των σπόρων τους στη γη γιατί θα τα βρει πάλι μπροστά του την άνοιξη. Τα βγάζει όλα και τα στοιβάζει σε μια άκρη όπου όσα δεν λιώσουν τα καίει την άνοιξη που θα τα στεγνώσει ο καιρός. Έτσι απελευθερώνει το έδαφος από τα κατάλοιπα της προηγούμενης καλλιεργητικής περιόδου για να μπορεί αυτό να χορτάσει νερό και να απλωθεί πάνω του το χιόνι και άμα συμβεί καμιά παγωνιά, είναι καλοδεχούμενη γιατί αυτή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο της στη ζωή ενός κήπου γιατί εκτός του ότι αλέθει την επιφάνεια του εδάφους, σκοτώνει μικρόβια, μύκητες και παράσιτα. Και κάτι πολύ σημαντικό που για τους παλιούς έπαιζε σπουδαίο ρόλο για να λένε πώς έχουν κήπο. Άνοιγαν στην άκρη του ένα αυλάκι για να φεύγουν τα νερά στα ρέματα και να μην λιμνάζουν μέσα στους κήπους και τα χωράφια και να δημιουργούν έτσι συνθήκες που να ευνοούν τα «καθίσματα» του εδάφους και τις κατολισθήσεις. Πράγμα πολύ συνηθισμένο στα ορεινά που συνήθιζαν να κάνουν κήπους σε πεζούλια και τα οποία βλέπουμε σήμερα διαλυμένα γιατί από τότε που τα παράτησαν οι άνθρωποι, κανένας δεν πήγε να φτιάξει αυλάκι να φύγουν τα νερά και χρόνο με το χρόνο τα υπέσκαψαν και τα διέλυσαν. Από τούτες τις ημέρες ως τον Απρίλη που θα αρχίσει η νέα καλλιεργητική περίοδος είναι περίπου πέντε μήνες, χρόνος υπεραρκετός να ξεκουραστεί ένας κήπος, ο οποίος σημειωτέον δεν φορτώνεται λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Έτσι θα αποδώσει όσο μπορεί καλύτερα και θα αφήσει ευχαριστημένο αυτόν που τον φροντίζει και τον προσέχει… Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 10/08/2022 - 13:26 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Οι ρίζες ενός χωριού σε φωτογραφίες
Ηλίας Προβόπουλος, 10/08/2022 - 08:25 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Τσάκισαν τα κλαδιά από τους καρπούς φέτος
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Στην κοινότητα του αρμυρικιού Δεν είναι βέβαια το μοναδικό μεγάλο δέντρο που ζει με θαλασσινό νερό αλλά το αρμυρίκι φαίνεται πως τα καταφέρνει πολύ... Ηλίας Προβόπουλος, 09/08/2022 - 10:30
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το Παρισάκι της Εξωμεριάς Τήνου Χτισμένα πάνω από τα θαλασσινά σταυροδρόμια του κεντρικού Αιγαίου τα Πλατειά, δεν μπορούσαν παρά να προκληθούν από τα πανιά των... Ηλίας Προβόπουλος, 04/08/2022 - 08:23
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Στα Μαντράκια Μήλου μιαν άλλη εποχή... Γέννημα – θρέμμα της θάλασσας ήταν η γενιά των Καμακάρηδων ή Μπίζηδων, όπως τους ξέρουν όλοι στη Μήλο, με σπίτια... Ηλίας Προβόπουλος, 03/08/2022 - 11:42
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Παλαιόνησος - Ένα «νησί» πάνω στην Κάλυμνο Η Παλαιόνησος είναι το μοναδικό ίσως μέρος της Καλύμνου που η φυσιογνωμία του μικρού παραθαλάσσιου οικισμού δεν έχει αλλοιωθεί από... Ηλίας Προβόπουλος, 03/08/2022 - 09:46
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ένα νησί στο κέντρο των Κυκλάδων, ένας άνθρωπος και ένα κοπάδι... Τόπος αδρύς, αλατισμένος από την αλισάχνη του Αιγαίου και ψημένος στον ήλιο των Κυκλάδων. Φύση περιορισμένη σ' όλες τις εκφράσεις... Ηλίας Προβόπουλος, 02/08/2022 - 12:45
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Τα χρώματα του Αυγούστου Από τα παιδικά μου χρόνια και πριν γνωρίσω το Αιγαίο και τα λευκά, τα γαλάζια και τις ώχρες του, τον... Ηλίας Προβόπουλος, 01/08/2022 - 10:55