Ηλίας Προβόπουλος, 14/12/2022 - 10:20 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το «παρών» της κυρά Δήμητρας Ηλίας Προβόπουλος, 14/12/2022 facebook twitter linkedin Τυλιγμένο στη σιωπή ήταν χθες το απόγευμα το χωριό Τυμφρηστός και ο μόνος θόρυβος που την έσπαζε ήταν από τα αυτοκίνητα που πηγαινοέρχονται στο Καρπενήσι. Από εκεί θα έρχονταν και το λεωφορείο που παίρνω όταν έρχομαι στην Αθήνα γιατί το δικό μου χωριό έχει να δει κάτι τέτοιο πολλά χρόνια καθότι δεν υπάρχει πια κόσμος να μετακινείται. Ούτε και από τον Τυμφρηστό είχε κι έτσι περίμενα μόνος στη στάση όπου πρόσφατα ο Δήμος Μακρακώμης τοποθέτησε μια εγκατάσταση να μην τρώει το κρύο όσους στέκουν εκεί. Ο κεντρικός δρόμος του χωριού ήταν εντελώς άδειος, ούτε το καφενείο ήταν ανοιχτό γιατί εκείνη την ώρα δεν πάει κανένας. Ούτε σκυλί καν δεν φαίνονταν να υπάρχει εκεί και η θέα ακόμη απέναντι στα δασωμένα χωράφια στου Χονδρογιάννη με τα χρώματα της αποσύνθεσης των φύλλων από τις βελανιδιές βαθιά μελαγχολική. Στη στροφή όμως από κάτω ακούστηκε ένα θόρυβος, σαν κάποιος να σκίζει ξύλα. Κοίταξα προς τα εκεί, ήταν η γιαγιά του Προέδρου του χωριού, Δημήτρη Παπαρούπα, Δήμητρα που πάσχιζε να σκίσει ένα κούτσουρο για την σόμπα. Με πολλές δεκαετίες ζωής στην πλάτη της η γερόντισσα κατάφερνε εντούτοις να σηκώνει το βαρύ τσεκούρι και να καταφέρνει, μετά από δυο τρία χτυπήματα το ξύλο προκειμένου να το φέρει στο μέγεθος που να χωράει στη σόμπα της. Η κίνησή της αν και κουρασμένη, έδειχνε εντούτοις ότι στα χρόνια που έζησε είχε κόψει άπειρα ξύλα και η εμπειρία την βοηθάει ακόμη να κάνει ακόμη αυτό. Με μετρημένες κινήσεις έπαιρνε από τον σωρό ένα κούτσουρο, το ταίριαζε έτσι ώστε το τσεκούρι που θα πέσει πάνω του να βρει τα νερά και να το σκίσει. Αφού το έσκιζε, έπαιρνε τα κομμάτια και τα πήγαινε μέσα στο σπίτι και σαν τέλειωσε πήρε τη σκούπα και καθάρισε από τις φλούδες και τα ροκανίδια τον δρόμο. Μετά σκέπασε με το πλαστικό την τρακάδα με τα ξύλα να μην βρέχονται και αποχώρησε. Τη σύντομη αυτή δραστηριότητα της κυρά Δήμητρας την οποία σημειώνουμε ότι την έχω ξαναδεί πριν από λίγες ημέρες ακριβώς την ίδια ώρα που περίμενα πάλι το λεωφορείο, εκτός από μένα παρακολουθούσε κι ένας σκύλος, νεαρό κυνηγόσκυλο έδειχνε που προτιμάει αντί να τρέχει στον λόγγο, την αυλή. Κανένας άλλος δεν υπήρχε εκεί να δώσει την παραμικρή σημασία σε μια πράξη που λειτουργικά επαναλαμβάνεται σίγουρα κάθε μέρα, όπως το μαγείρεμα, το συμμάζεμα του σπιτιού. Μια πράξη που σαν αδύναμο «παρών» ζωντάνευε έστω για λίγη ώρα το χωριό και για την οποία ευχόμαστε να συνεχίζεται να γίνεται για πολύ καιρό ακόμη. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος: Η γέννηση ενός κάστανου Βλέπουμε κάθε ημέρα πολλά πράγματα να πέφτουν. Τη βροχή, τα φύλλα, τα όρνεα… Πολλές φορές βλέπουμε ανθρώπους να πέφτουν στο... Ηλίας Προβόπουλος, 05/10/2023 - 09:24
Ηλίας Προβόπουλος: Ποιος βεβήλωσε τον ανδριάντα του Γρηγορίου του Ε’; Η «είδηση» βγήκε ξαφνικά αυτές τις ημέρες αλλά δεν έγινε το μεγάλο «θέμα» επειδή πιθανόν επειδή διανύουμε τις τελευταίες ημέρες... Ηλίας Προβόπουλος, 03/10/2023 - 12:52
Ηλίας Προβόπουλος: Στον καιρό της ακαρπίας Αφήνοντας πίσω μας και ημερολογιακά το καλοκαίρι και καθώς έχει περάσει και η μεγαλύτερη περίοδος της παραγωγής, αναπόφευκτες έρχονται και... Ηλίας Προβόπουλος, 02/10/2023 - 12:53
Ηλίας Προβόπουλος: Μια έκθεση για την Αθήνα Τέσσερις άνθρωποι που τους τρεις ενώνει η θητεία στο Πυροσβεστικό Σώμα (οι στρατηγοί Ιωάννης Σταμούλης, Θανάσης Τζοΐτης, Παναγιώτης Κοτρίδης) και... Ηλίας Προβόπουλος, 29/09/2023 - 14:18
Ηλίας Προβόπουλος: Η συμφωνία των αστραπών Τα Σεπόλια που μένω είναι από τα πιο ίσια μέρη της Αθήνας, μια γούβα στην αλήθεια και όπως λένε αν... Ηλίας Προβόπουλος, 28/09/2023 - 12:36
Ηλίας Προβόπουλος: Που πήγαν τα χρώματα του κάμπου; Αλήθεια, που μπορεί να πηγαίνουν τα χρώματα όταν δεν τα βλέπουμε; Μπορείς να κοιτάς κάπου και να μην βλέπεις χρώμα;... Ηλίας Προβόπουλος, 27/09/2023 - 09:14