Συνέντευξη εφ όλης της ύλης παραχώρησε στην εφημερίδα «Goal» ο Γιώργος Καραγκούνης. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού μίλησε για όλους και για όλα. Το nextdeal.gr παρουσιάζει ορισμένα σημεία της συνέντευξης του Γιώργου Καραγκούνη

-Είναι δικαίωση το φετινό νταμπλ, Γιώργο;
«Ναι, δικαίωση ως προς το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Γιατί η δικαίωση στο ποδόσφαιρο έχει έρθει με το Euro που πήραμε και γενικά με την καριέρα μου μέχρι τώρα. Αλλά επειδή δεν είχαμε σηκώσει πρωτάθλημα και Κύπελλο -πολύ άδικα κατά τη γνώμη μου- και είχαμε ονομαστεί, όπως είχαμε ονομαστεί, ζώντας άσχημες στιγμές, αποδείχθηκε ποικιλοτρόπως μετά ότι όλα αυτά ήταν άδικα. Δεν δικαιωθήκαμε λοιπόν μόνο τώρα, αλλά και νωρίτερα όταν πήραμε το Euro και ήμασταν μέσα τόσοι παίκτες από την ομάδα που έλεγαν ότι δεν ήμασταν... νικητές».

-Εκτός από το πρωτάθλημα του 2000, είναι κι άλλα που θεωρείς πως έπρεπε να έχεις πάρει;

«Ηταν όλες αυτές οι χρονιές άδικες, πέραν του αν δικαιούσαι κάτι ή όχι. Οταν ξεκινάς από την αρχή και ξέρεις ότι θα είναι τα πράγματα όπως είναι, δεν είναι εύκολο. Ψυχολογικά ήσουν πάντα από κάτω και το ήξερες αυτό. Αποδείχθηκε και μετά. Είναι σημαντικό να μπαίνεις μέσα στο γήπεδο και να ξέρεις ότι τουλάχιστον δεν θα σε αδικήσει ο διαιτητής. Οπως συνέβη φέτος. Τότε δεν το είχαμε σε καμία περίπτωση εμείς. Εμπαινες μέσα προκατειλημμένος... Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Κυράστα, που ήταν πάντα με ένα τηλέφωνο με γεμάτη μπαταρία και με μία δεύτερη στο χέρι. Εβαζε τη μία κι έβγαζε την άλλη! Μιλούσε συνεχώς για να ξέρει τι γίνεται και δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το παιχνίδι στην Πάτρα (σ.σ.: περίοδος 1999-00), αυτό το περιβόητο παιχνίδι, που μας έλεγε ο επόπτης και ο διαιτητής θα μας αδικήσει, ο αριστερός επόπτης θα είναι 50%-50%... Τρομερά πράγματα! Ολα αυτά είναι προς απάντηση γι’ αυτά που έλεγαν τότε για το τι κάναμε και τι δεν κάναμε... Ενα μεγάλο κομμάτι της πίεσης έχει φύγει πια. Και ξεκινάς με διαφορετική βάση τη νέα χρονιά».

-Εσύ έτσι όπως είδες την ομάδα, ξέχωρα από πρόσωπα, τι πιστεύεις ότι έλειπε στο παιχνίδι της; Και ποιο ήταν το δυνατό της σημείο; Καθαρά ποδοσφαιρικά.

«Είναι ορισμένες φορές το αμυντικό μας παιχνίδι, η συνολική αμυντική μας λειτουργία που μας στοίχισε πιο πολύ στην Ευρώπη. Βέβαια, φέτος και με τους παίκτες που αποκτήθηκαν η ομάδα ήταν δομημένη πιο πολύ στο επιθετικό της κομμάτι. Και έτσι στην Ευρώπη δεν είχαμε αυτήν τη μετάλλαξη γρήγορα. Αν και κάναμε καλά πράγματα και στην Ευρώπη, θα έπρεπε να ήμασταν λίγο πιο προσεκτικοί, λίγο πιο αμυντικοί. Στην Ευρώπη, κακά τα ψέματα, μόνο έτσι μπορείς να κάνεις επιτυχίες...».

-Δεν είναι όμως εύκολο για μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και πρέπει να επιτίθεται συνεχώς στη χώρα της να προσαρμόζεται μετά στα άλλα δεδομένα, τα ευρωπαϊκά, κόντρα σε μεγάλες ομάδες...

«Δεν είναι εύκολη, αν έχεις συνηθίσει σε ένα στυλ παιχνιδιού, αλλά αν θέλεις να έχεις επιτυχίες, θα πρέπει να προσαρμόζεσαι. Είναι θέμα πείρας, αλλά και προσώπων. Αν έχεις δηλαδή τους παίκτες μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά. Οπως κάναμε και εμείς πολλές φορές φέτος. Σε παιχνίδια εύκολα στην Ελλάδα στο Ολυμπιακό Στάδιο παίξαμε με πιο επιθετικογενείς παίκτες. Στα δύσκολα έπαιζε τις περισσότερες φορές ο Σιμάο, που είναι πιο αμυντικογενής».

-Πού κρίθηκε φέτος ο τίτλος κατά τη γνώμη σου; Ποια ματς θεωρείς ότι ήταν τα πιο σημαντικά σ’ αυτόν το «μαραθώνιο»;

«Ο τίτλος κρίνεται πάντα στο δεύτερο γύρο. Το καλό ξεκίνημα στην αρχή ήταν πολύ σημαντικό, γιατί δεν κυνηγούσαμε τους αντιπάλους μας, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Κάναμε συνεχόμενες νίκες και μόνο μία ισοπαλία στην Καβάλα, μείναμε πίσω στο ντέρμπι, αλλά και πάλι κάναμε ένα σερί παιχνιδιών πολύ καλό. Το πιο σημαντικό ήταν ότι οι αντίπαλοί μας είχαν πολλές απώλειες σε αντίθεση με εμάς. Ο αγώνας στη Λάρισα ήταν πολύ σημαντικός, διότι διατηρήσαμε τότε το προβάδισμα που είχαμε, ενώ το ίδιο σημαντικό θεωρώ πως ήταν και το ματς στην Τρίπολη. Γιατί εκεί πήραμε και πάλι μία διαφορά πέντε βαθμών μετά την ήττα του ΠΑΟΚ στο Κλ. Βικελίδης. Θα μπορούσα να πω και το διπλό στο Περιστέρι, αλλά και πάλι έμεναν τρία παιχνίδια και μας... έπαιρνε να κάνουμε και μία ήττα. Ακόμη κι αν έπαιρνε τα τρία δικά του ματς ο Ολυμπιακός. Κάτι που δεν το έκανε και δεν μπορούσε να το κάνει έτσι όπως ήταν».

-Σε έναν νεαρό παίκτη, τον Νίνη για παράδειγμα, έτσι όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα τι χρειάζεται ως προς τη διαχείρισή του;

«Οταν είσαι πολύ μικρός και δεν έχεις εμπειρίες, δεν είναι πολύ εύκολο. Αλλά εντάξει, ο Σωτήρης είναι συνεσταλμένος, είναι σοβαρό και έξυπνο παιδί και τα πάει καλά σ’ αυτόν τον τομέα. Οπως είπα, δεν είναι εύκολο και μπορεί να πάρουν τα... μυαλά σου αέρα. Να κάνεις πράγματα που δεν πρέπει και διάφορα άλλα. Θέλεις ιδιαίτερη μεταχείριση και βοήθεια. Ο Σωτήρης πάντως είναι πολύ σοβαρός..».

-Τον αποκλεισμό από τη Σταντάρ πώς τον δικαιολογείς; Ολη η ομάδα ήταν τότε συγκεντρωμένη στο πρωτάθλημα;

«Ναι, καθαρά. Αν και ακόμα και έτσι όπως έγινε μπορεί να έβγαινε το παιχνίδι. Ηταν δηλαδή και θέμα συγκυριών, διότι είσαι πίσω στο σκορ με 0-2 από το 16’. Μπορούσαμε να μην το χάσουμε. Αλλά φάνηκε ότι όλος σύλλογος ήταν επηρεασμένος και ο προπονητής που ζει στην Ελλάδα και καταλαβαίνει ήταν αφοσιωμένος στο πρωτάθλημα. Παίζαμε στην Τρίπολη, δεν είχαμε κερδίσει τα δύο προηγούμενα χρόνια κι εκεί έπεσε όλο το βάρος. Ηταν το τίμημα του πρωταθλήματος. Θα μπορούσε να εξελιχθεί η χρονιά σούπερ, ακόμη καλύτερη και από τώρα. Ετσι όπως έγινε η κλήρωση ήταν διάπλατα ανοιχτός ο δρόμος για να πας στον τελικό. Αλλά τώρα δεν μπορείς να πεις τίποτα γιατί έχεις κάνει δύο ήττες και θα σου πει ο άλλος "τι μας λες μωρέ τώρα;". Και δίκιο θα έχει να το λέει. Αλλά αν το δεις ποδοσφαιρικά, ήταν στο χέρι μας και χάσαμε τεράστια ευκαιρία».

-Ο Σισέ; Στην αρχή έγινε ολόκληρη ιστορία με το αν τον τροφοδοτείτε σωστά, αλλά τελικά πέτυχε 23 γκολ. Τελικά έπρεπε να προσαρμοστεί η ομάδα στον Σισέ ή ο Σισέ στην ομάδα;

«Στην Ελλάδα κάνουμε ένα λάθος. Το κάνετε κι εσείς αυτό οι δημοσιογράφοι και γενικά ο ποδοσφαιρόκοσμος. Ερχεται κάποιος στην Ελλάδα και τον κάνετε να πιστέψει ότι ήρθε στην... Ουγκάντα. Ποια Ουγκάντα, όμως; Με την έννοια την ποδοσφαιρική, ότι εδώ είμαστε υποανάπτυκτοι και όλοι οι άλλοι που έρχονται είναι αυτοί που ξέρουν το ποδόσφαιρο. Αυτό είναι λάθος. Ο Σισέ ήρθε από τη Σάντερλαντ, η οποία αν και παίζει στην Πρέμιερ Λιγκ είναι μικρότερο μέγεθος από τον Παναθηναϊκό. Σαν σύλλογος, σαν ομάδα. Ο Σισέ μεμονωμένα, βέβαια, έχει ένα τεράστιο παλμαρέ και αξίζει το σεβασμό απ’ όλους μας. Οπως και τον έχει. Τα γκολ του ήταν καθοριστικά για να πάρουμε το πρωτάθλημα, απλώς χρειάστηκε λίγος χρόνος να προσαρμοστεί κι αυτός στην ομάδα κι η ομάδα σε αυτόν».

-Σαν χαρακτήρας πώς είναι ο Σισέ;

«Είναι καλός χαρακτήρας. Φέρεται ωραία, είναι πολύ προσιτός. Του αρέσει βέβαια να ξεχωρίζει, να είναι ο σταρ. Αλλά με τον ωραίο τρόπο, χωρίς να είναι σνομπ».

-Ο Λέτο ήταν ο παίκτης που χρειαζόταν η ομάδα, που δεν είχε ακραίο με τα στοιχεία του τόσα χρόνια;

«Είναι ένας παίκτης που έχει το ένας με έναν, έχει την ντρίμπλα. Εχει πολλά στοιχεία. Θα πρέπει όμως καμιά φορά να μη χαλάει από μόνος του αυτά τα καλά στοιχεία που έχει. Να καταλάβει πότε θα πρέπει να κάνει τις ντρίμπλες και πότε θα πρέπει να είναι πιο απλός. Γιατί έχει κάποια στοιχεία που δεν τα βρίσκεις σήμερα. Και αν το καταφέρει, θα παίξει κάποια στιγμή και σε μεγαλύτερο σύλλογο στο εξωτερικό, γιατί είναι πολύ νέος».

-Τι διαφορές είδες διοικητικά την τελευταία διετία, όταν άλλαξε το μοντέλο του Παναθηναϊκού με την πολυμετοχικότητα;

«Πρώτα απ’ όλα είδα την επιστροφή του κόσμου. Που είναι πολύ μεγάλο ατού. Από εκεί και πέρα, φέτος ειδικά, είδα στο γήπεδο το πιο σημαντικό πράγμα. Είναι κοντά μας πάντα και οποιαδήποτε στιγμή».

-Τι θα κάνουμε στο Μουντιάλ; Τι προβλέπεις;

«Είμαι αισιόδοξος. Γιατί είμαστε καλά κι αν είμαστε έτσι και στο Μουντιάλ, θα μας βγει. Γιατί είμαστε και καλά προετοιμασμένοι σε όλα τα επίπεδα. Τώρα η ομοσπονδία μας παρέχει ό,τι έχουμε ζητήσει. Γυμναστή, εργοφυσιολόγο, μασέρ, φυσιοθεραπευτή, προπονητή τερματοφυλάκων? Οχι ότι οι προηγούμενοι δεν ήθελαν να μας τα παράσχουν, αλλά δεν ήξεραν, όπως δεν γνώριζε κανείς μας τι χρειάζεται. Τότε είχαμε τον Τοπαλίδη και γυμναστή και μεταφραστή και βοηθό και όλα. Θα σας πω ένα άλλο παράδειγμα. Πριν πάμε στην Πορτογαλία, κάναμε προετοιμασία στην Ελβετία κι εκεί έπεσε στα χέρια μου μία "Gazzetta", η οποία είχε θέμα τι ακριβώς θα έπαιρνε μαζί της στο Euro η εθνική Ιταλίας. Και είχε: τρεις μάγειρες, κομπιούτερ για τους ποδοσφαιριστές, Μόνο κουμπάκι για να βγαίνει η γυναίκα τους στο δωμάτιο δεν είχαν. Δεν λέμε για τα φαγητά... Ολα από την Ιταλία: λάδια, τυριά, προσούτο. Και πήγαμε εμείς εκεί πέρα και τους έκανα πλάκα "ρε παιδιά, έναν κώνο δεν πήραμε", ξέρετε αυτόν της προπόνησης. Στο ξενοδοχείο και το λάδι ήταν άσπρο! "Ρε, τόσο λάδι βγάζουμε, να φέρουμε κάνα δοχείο" τους φώναζα και γελάγαμε. Και πλακωθήκαμε στις τηγανιτές πατάτες και πήγαμε τελικό και το πήραμε. Κι ακούστε... γέλιο. Πριν από το Euro μού έκαναν πλάκα ο Βιέρι και ο Ματεράτσι με τους οποίους είχα πολύ καλές σχέσεις στην Ιντερ και μου έλεγαν "Κάρα, 4 γκολ από την Πορτογαλία, 5 από την Ισπανία και 3 από τη Ρωσία". Καλά τους έλεγα, καθίστε να με δείτε, παίζουμε και πρώτο ματς? Κοίτα να δεις πώς είναι η μπάλα όμως. Στο πρώτο παιχνίδι βάζω το γκολ και μετά με πήρε τηλέφωνο για να με συγχαρεί ο Βιέρι και ο Καναβάρο. Φεύγουν αυτοί πρώτοι πρώτοι από το Euro για το? σπίτι τους και εμείς πάμε στον τελικό. Ελα όμως που δεν είχαμε προβλέψει να κλείσουμε ξενοδοχείο για τον τελικό. Με τα πολλά βρήκαμε και μείναμε σ’ αυτό που είχαν κλείσει οι Ιταλοί για όλο το τουρνουά! Και πάω εκεί και βλέπω παρμεζάνες, προσούτο και τα σχετικά. Ολα τα φαγητά που είχαν φέρει οι Ιταλοί τους είχαν μείνει αμανάτι. Και παίρνω τηλέφωνο τους Ιταλούς και τους λέω "να είστε καλά παιδιά για τα φαγητά"»...