Λαμβάνοντας κανείς υπόψη τα σημερινά πολιτικά δεδομένα, τις προβλέψεις του εκλογικού νόμου που θα ισχύσει στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, αλλά και την ανάγκη για σταθερότητα, αντιλαμβάνεται ότι ο σχηματισμός και ο χαρακτήρας της επόμενης Κυβέρνησης είναι μια δύσκολη εξίσωση. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται βέβαιο, ενώ ακόμη και εκείνοι που σήμερα ξιφουλκούν κατά της Νέας Δημοκρατίας, όπως η Χαριλάου Τρικούπη, ενδέχεται στο τέλος του δρόμου να υποχρεωθεί να κάνει τους απαραίτητους συμβιβασμούς για να κυβερνηθεί η χώρα. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο έχουν εύλογα θέσει ως πρώτη προτεραιότητα την αυτοδυναμία, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού τους επεξεργάζονται και άλλα σενάρια για την επόμενη μέρα.
Υπενθυμίζεται ότι ο εκλογικός νόμος που ψηφίστηκε από τους γαλάζιους βουλευτές στις αρχές του 2020 προϋποθέτει ένα υψηλό ποσοστό της τάξης του 39%, προκειμένου η Νέα Δημοκρατία να συνεχίσει την κυβερνητική της πορεία αυτοδύναμα για τέσσερα ακόμη χρόνια. Ακόμη και η οριακή κατάκτηση της αυτοδυναμίας δεν δημιουργεί συνθήκες ασφάλειας για το επέκεινα, όπως εξάλλου έχει συμβεί και στο παρελθόν με άλλες ισχνές πλειοψηφίες. Στο πολιτικό του αφήγημα ο Πρωθυπουργός προτάσσει την κρίσιμη παράμετρο της σταθερότητας, για να αποφύγει η Ελλάδα άλλες περιπέτειες, ειδικά στην παρούσα φάση που το παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι διανύει μια περίοδο μεγάλων προκλήσεων. Επίσης η προκλητική στάση της Τουρκίας αποτελεί έναν σοβαρό λόγο που η χώρα δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε ένα χρονοβόρο σπιράλ συζητήσεων για το σχηματισμό του νέου κυβερνητικού σχήματος.
Για την κυβερνητική παράταξη η αυξημένη συσπείρωση των ψηφοφόρων της στις πρώτες κάλπες συνιστά πρόκριμα για το δεύτερο γύρο, όπως διαπιστώνεται και από τις διαρκείς προτροπές του Πρωθυπουργού στα στελέχη του και τους πολίτες, να αντιμετωπίζουν την εκλογική διαδικασία ως μία. Αυτό είναι λογικό από τη στιγμή που η Κυβερνητική παράταξη επιχειρεί να καταγράψει ένα υψηλό ποσοστό με την απλή αναλογική, ξορκίζοντας κάθε σενάριο αποσυσπείρωσης ή χαλαρής ψήφου. Ο κ. Μητσοτάκης έχει αποδείξει ωστόσο στην πολιτική του πορεία πως διαθέτει ρεαλισμό και δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους. Γι’ αυτό και στο εσωτερικό της Πειραιώς εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα, τοποθετούνται δημόσια με ποιες παρατάξεις δεν πρόκειται να συνεργαστούν και αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο για σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ, εφόσον αυτό καταστεί αναπόφευκτο. Μπορεί ο κ. Ανδρουλάκης να πάρει σφουγγάρι και να σβήσει όσα έχει πει για τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Μητσοτάκη και να δώσει την ευκαιρία σε μια νέα Κυβέρνηση με κορμό τους άλλοτε βασικούς πολιτικούς αντιπάλους, όπως το 2012; Η απόφαση δεν θα είναι εύκολη, αλλά η χώρα σε κάθε περίπτωση χρειάζεται σταθερή Κυβέρνηση.
