Ο χρόνος μετρά ήδη αντίστροφα μέχρι τις ευρωεκλογές του Ιουνίου και τα κόμματα μπαίνουν πλέον δυνατά στη διαδικασία της προετοιμασίας, δίνοντας έμφαση σε καμπάνιες και ψηφοδέλτια. Σε μία περίοδο με την κοινωνία να αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, την Κυβέρνηση να προσπαθεί να δώσει έμφαση στην καθημερινότητα του πολίτη, αλλά και την αντιπολίτευση να αναζητεί σταθερά βήματα, ένα σημαντικό κομμάτι των πολιτών παραμένει στην αδιευκρίνιστη ψήφο, ή τηρεί συνολικά αποστάσεις από το σημερινό πολιτικό σύστημα. Η Νέα Δημοκρατία έχει το σαφές προβάδισμα, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να διαχειριστεί τις αναταράξεις που προκάλεσε η πρωτοβουλία της για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία ακόμα και στο εσωτερικό του κόμματος της. Η παραδοσιακή της βάση διαφωνεί κατά πλειοψηφία με την επίμαχη πρωτοβουλία που χτυπά στο μαλακό υπογάστριο ενός μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων της συντηρητικής παράταξης. Από την άλλη πλευρά, στο Μέγαρο Μαξίμου επικράτησε η άποψη της προώθησης της συγκεκριμένης «μεταρρύθμισης» χωρίς δεύτερες σκέψεις, γεγονός που δεν προκαλεί ερωτηματικά, από τη στιγμή που η πλειοψηφία των στελεχών που πλαισιώνουν τα ανώτατα κυβερνητικά κλιμάκια προέρχονται πολιτικά από τον χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Θα στοιχίσει άραγε εκλογικά η συγκεκριμένη επιλογή; Κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα, αλλά σε κάθε περίπτωση έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια μέσα στη γαλάζια πολυκατοικία. Στο Σύριζα προσπαθούν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα μετά από τις πολυεπίπεδες αναταράξεις που έφερε η αλλαγή ηγεσίας και η πρόσφατη διάσπαση στο κόμμα, ενώ οι ευρωεκλογές αποτελούν ημερομηνία ορόσημο για την επόμενη μέρα.
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται ήδη στη δεύτερη θέση και έχει μια μοναδική ευκαιρία να κάνει ένα δυναμικό comeback στο πολιτικό σκηνικό. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες προϋποθέσεις για να μπορέσει να πετύχει κάτι καλύτερο από τις σημερινές δημοσκοπικές του επιδόσεις, ενόψει μιας εκλογικής διαδικασίας που έχει συνδεθεί διαχρονικά με τη λεγόμενη «χαλαρή ψήφο». Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται να δημιουργήσει ένα ελκυστικό αφήγημα που θα απευθύνεται σε όλους τους πολίτες από την δεξιά έως και την αριστερά. Να αναδείξει από τη μία πλευρά, το ρόλο που διαδραμάτισε διαχρονικά στα ευρωπαϊκά δρώμενα και στην προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, προκειμένου να συσπειρώσει γύρω του και ψηφοφόρους που προέρχονται από την κεντροδεξιά και τον πατριωτικό χώρο και σήμερα είναι δυσαρεστημένοι ή νιώθουν πολιτικά άστεγοι. Να παρουσιάσει ένα ολιστικό σχέδιο για μια πιο κοινωνική Ευρώπη, συσπειρώνοντας εκείνους που βρίσκονται στα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Η Χαριλάου Τρικούπη χρειάζεται να επενδύσει ξανά στην αμφίπλευρη διεύρυνση, αφού ιστορικά αποδείχθηκε η κατάλληλη συνταγή για να πάρει την εξουσία στα χέρια του. Όταν ο ιδρυτής του κατάφερε να μπολιάσει στο ίδιο κόμμα τον αείμνηστο Δροσογιάννη και τους Εαμίτες τότε έδωσε πραγματική δυναμική. Επιβάλλεται να προωθεί πολιτικές με εθνικό πρόσημο που ξεπερνούν το αναχρονιστικό πλέον για πολλούς δίλημμα «δεξιά» ή «αριστερά». Να προσελκύσει τη νεολαία με θάρρος, αλήθεια και θέσεις και να της δώσει ξανά φωνή. Να σταματήσει αυτό το ανούσιο ντιμπέιτ με το Σύριζα για την κυριαρχία της κεντροαριστεράς διότι το κρατά πίσω, εγκλωβισμένο σε ένα χαμηλό βαρομετρικό. Μία ανθεκτική Δημοκρατία χρειάζεται και μια ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση. Τώρα λοιπόν είναι η ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει ξανά τη θέση του ενός από τους δύο βασικούς πυλώνες της ελληνικής αστικής Δημοκρατίας. Αυτή είναι μια άποψη που συμμερίζονται πολλοί στην κοινωνία, οι οπαδοί του, ακόμα και κάποιοι που δεν ψήφισαν ποτέ ΠΑΣΟΚ.
