Η προεκλογική περίοδος για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου ξεκινά μέσα σε ένα κλίμα έντονων αναταράξεων στην αντιπολίτευση και πιέσεων που δέχεται η Κυβέρνηση από τα ανοιχτά μέτωπα σε διαφορετικά επίπεδα. Η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να αποτελεί την κυρίαρχη πολιτική δύναμη στο πολιτικό σκηνικό με ένα ξεκάθαρο προβάδισμα στις μετρήσεις κοινής γνώμης, αλλά με τα ποιοτικά στοιχεία να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επόμενη μέρα. Οι πολίτες δέχονται μεγάλη πίεση στο εισόδημα τους από την ακρίβεια, ενώ ταυτόχρονα ευελπιστούν σε μια καλύτερη καθημερινότητα για το αύριο, ενώ η νέα γενιά αναζητά καλύτερες προϋποθέσεις για την ένταξη της στην παραγωγική διαδικασία. Γαλάζια στελέχη αναγνωρίζουν τις δυσκολίες της τρέχουσας περιόδου και εκτιμούν πως η κυβερνητική παράταξη δεν πρέπει να επαναπαυτεί από την απουσία σοβαρής εναλλακτικής πρότασης, αλλά αντίθετα επιβάλλεται να δώσει μια σκληρή μάχη το επόμενο διάστημα, για να υπερασπιστεί την πολιτική της κυριαρχία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται μακράν ως ο πιο κατάλληλος ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς για να χειριστεί τις μεγάλες προκλήσεις που έχει μπροστά η χώρα. Ωστόσο, η κάλπη των ευρωεκλογών συνιστά το πρώτο μεγάλο εμπόδιο για το κυβερνών κόμμα, όπου θα δοκιμαστεί η ανθεκτικότητα του.
Στην αντίπερα όχθη, η κατάσταση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι τέτοια, που δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για ένα θετικό αποτέλεσμα. Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο Σύριζα αναβλήθηκε προς το παρόν για μετά τις ευρωεκλογές, ενώ οι διαφορετικές φράξιες στον ευρύτερο χώρο προετοιμάζονται για το νέο γύρο αντιπαράθεσης. Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα κρίνεται τουλάχιστον απογοητευτική, ενώ η πολυδιάσπαση του ευρύτερου χώρου αφήνει περιθώρια στη Νέα Δημοκρατία να κυβερνά για πολλά χρόνια ακόμα. Στο ΠΑΣΟΚ, αν και δεν ταλανίζεται από υψηλά ποσοστά εντροπίας, όπως συμβαίνει στην Κουμουνδούρου, εντούτοις δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει μια σοβαρή δυναμική που θα επιτρέψει αφενός, να επανέλθει δυναμικά ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφετέρου να απειλήσει σταδιακά τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη. Η έλλειψη ομοιογένειας στις τάξεις της Κ.Ο αποτελεί ένα μειονέκτημα για τον κ. Ανδρουλάκη, καθώς φαίνεται πως στο εσωτερικό της καταγράφονται διαφορετικές απόψεις για θεμελιώδη ζητήματα, ενώ το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα αποτελέσει εστία έντασης εντός της Χαριλάου Τρικούπη. Μέσα σ΄ αυτό το κλίμα, τα κόμματα ετοιμάζονται πυρετωδώς για τις επόμενες κάλπες, ενώ οι παράμετροι της αποχής και της χαλαρής ψήφου ενδέχεται να προκαλέσουν ανατροπές ακόμα και σε επίπεδο αριθμού κομμάτων που θα εκπροσωπηθούν στην Ευρωβουλή.
