Η Ευρώπη διανύει μία πραγματικά δύσκολη περίοδο, μέσα στην οποία δεν χωράει περιθώριο για εφησυχασμό. Μετά την ολοκλήρωση των εκλογικών διαδικασιών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη νέα ηγεσία των ευρωπαϊκών θεσμών, η Ε.Ε βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με μία ομολογουμένως σκληρή ατζέντα που θα δοκιμάσει τις αντοχές της, όχι μόνο τις δικές της αλλά και ολόκληρης της Δύσης. Αξίζει κανείς να σταθεί στις γεωπολιτικές αναταράξεις που προκαλούν τα γεγονότα τόσο στην Ουκρανία, όσο και στη Μέση Ανατολή. Ας ξεκινήσουμε από το δεύτερο μέτωπο. Τα τελευταία εικοσιτετράωρα παρατηρείται μία επικίνδυνη ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή. Δεν είναι μόνο η πολύμηνη επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα, για την οποία υπάρχουν πολλά επικριτικά σχόλια από διεθνείς παράγοντες για την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, αλλά η ένταση μεταφέρεται πλέον στο βόρειο τμήμα μετά την πρόσφατη αιματηρή επίθεση στα υψίπεδα του Γκολάν. Μία νέα αιματηρή και απρόβλεπτη σύρραξη μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ βρίσκεται προ των πυλών, χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει την κατάληξη της, αφού είναι ισχυρό το ενδεχόμενο εμπλοκής του Ιράν. Κι ενώ συμβαίνουν τα παραπάνω, οι «φιλοφρονήσεις» μεταξύ της ισραηλινής και της τουρκικής ηγεσίας έρχονται να "ρίξουν λάδι στη φωτιά" και να επιβεβαιώσουν όλους, όσοι υποστηρίζουν πως η ειρήνη και η σταθερότητα στη Μέση Ανατολή κρέμονται κυριολεκτικά από μία κλωστή. Σ΄ αυτή τη δύσκολη συγκυρία η διπλωματία και η λογική χρειάζεται να υπερτερήσουν των όπλων και της τυφλής βίας που μπορούν να οδηγήσουν μια ιστορική περιοχή σε αδιέξοδο.
Δυόμισι χρόνια μετά από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, οι συγκρούσεις στο ανατολικό μέτωπο συνεχίζονται. Από τη μία πλευρά, η Μόσχα έχοντας το συγκριτικό πλεονέκτημα των αναρίθμητων εφεδρειών "παίζει" με το χρόνο, πιέζει διαρκώς τον αντίπαλο και τα ηγετικά της στελέχη εμφανίζονται αποφασισμένα να το πάνε μέχρι τέλους, ολοκληρώνοντας το στρατηγικό τους σχέδιο για τον έλεγχο των επίμαχων περιοχών της ανατολικής πλευράς της Ουκρανίας. Στην αντίπερα όχθη, οι αμυνόμενοι ποντάρουν κατά κύριο λόγο στην αυξημένη βοήθεια από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. Οι σύμμαχοι έχουν πλέον αντιληφθεί πως πρέπει να επιδείξουν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα όσον αφορά στη στήριξη στο Κίεβο, αν και οι ισορροπίες είναι εύθραυστες, αφού μία λάθος κίνηση ενδέχεται να οδηγήσει ακόμα και σε μια παγκόσμιου τύπου σύρραξη. Μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο, η Ενωμένη Ευρώπη αντιλήφθηκε πως η στρατηγική της αυτονομία σε θέματα άμυνας και ασφάλειας είναι μονόδρομος, ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού πολλά θα εξαρτηθούν από το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών την 5η Νοεμβρίου. Τα πάντα είναι ρευστά και αυτή η εικόνα αυξάνει εύλογα τους δείκτες ανησυχίας. Η παγκόσμια κοινή γνώμη βρίσκεται ενώπιον ενός γεωπολιτικού παζλ για δυνατούς λύτες, ενώ οι ηγέτες της Δύσης καλούνται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων για να αποτρέψουν τα χειρότερα.
