Το μεταναστευτικό αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα θέματα που αγγίζουν τον πυρήνα όχι μόνο της ελληνικής, αλλά και της ευρωπαϊκής πολιτικής. Συνιστά έναν φάκελο με βαθιά πολιτικές προεκτάσεις που επηρεάζουν εκλογικές διαδικασίες και διαμορφώνουν το σημερινό πολιτικό χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξάλλου, κόμματα με έντονα λαϊκίστικο ή ακόμα και με ακραίο αποτύπωμα, εργαλειοποίησαν τις ανησυχίες και τις παρενέργειες στις τοπικές κοινωνίες προς άγραν ψήφων και σε ένα μεγάλο βαθμό το πέτυχαν. Οι τελευταίες δυσμενείς εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, με χιλιάδες κατοίκους στην περιοχή του Λιβάνου να απομακρύνονται από τις εστίες τους για να σωθούν από τη δίνη του πολέμου, έρχονται να αλλάξουν την κατάσταση προς το χειρότερο. Το ενδεχόμενο αύξησης των μεταναστευτικών ροών προς τις πρώτες χώρες υποδοχής στην Ε.Ε, όπως η Ελλάδα, είναι μάλλον πραγματικότητα, ενώ σ΄ αυτό συμβάλλουν και τα αυξημένα ποσοστά φτώχειας στην κεντρική Αφρική, λόγω και του ρωσικού εμπάργκο στη μεταφορά των ουκρανικών προϊόντων προς τρίτες χώρες. Αν και με μεγάλη καθυστέρηση, η Ευρώπη αντιλαμβάνεται πλέον το μέγεθος του προβλήματος, όπως διαπιστώθηκε και στην πρόσφατη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες την περασμένη εβδομάδα. Το ζήτημα των επιστροφών όσων δεν δικαιούνται άσυλο στις χώρες προέλευσης αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχήματα της επόμενης μέρας για όσους διαχειρίζονται αυτό το «καυτό» χαρτοφυλάκιο. Οι σχετικοί αριθμοί είναι αμείλικτοι, καθώς ένα μικρό σχετικά ποσοστό αυτής της δεξαμενής ανεβαίνει στο αεροπλάνο της επιστροφής, όπως διαπίστωσε και η ίδια η Πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν. Στην επίλυση αυτής της εξίσωσης σημαντικό ρόλο πρέπει να διαδραματίσουν και οι χώρες διέλευσης, όπως λ.χ η Τουρκία και η Αίγυπτος. Γι’ αυτό η Ε.Ε στοχεύει πλέον στην ενίσχυση της συνεργασίας μαζί τους, ώστε το ζήτημα να τεθεί σε μία πιο ολιστική βάση. Μία άλλη εξίσου σημαντική παράμετρος του μεταναστευτικού είναι και η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων. Η Frontex αναμένεται να ενισχυθεί το επόμενο διάστημα, ενώ εκκρεμεί η ενισχυμένη χρηματοδότηση των χωρών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή ανάμεσα στις οποίες, είναι η Ελλάδα. Η καλύτερη δυνατή προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων κρίνεται ως μέρος επίλυσης του προβλήματος και όχι η καταστρατήγηση των κεκτημένων δεκαετιών όπως η Συνθήκη Σένγκεν, ή αποσπασματικές κινήσεις για τη δημιουργία εντυπώσεων, όπως τα κέντρα φύλαξης σε χώρες εκτός Ε.Ε, όπως είναι η Αλβανία.
Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια για το μεταναστευτικό. Όσο δε η Ευρώπη χωρίζεται σε στρατόπεδα, όσο βάζει το «εγώ» πάνω από το «εμείς», τόσο το πρόβλημα θα επιδεινώνεται και οι διάφοροι ακραίοι και λαϊκιστές θα βρίσκουν χώρο να πετυχαίνουν τους πολιτικούς τους στόχους.
