Ο κύβος ερρίφθη και εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες ασκούν ήδη το εκλογικό τους δικαίωμα για να αναδείξουν τον επόμενο ή την επόμενη πρόεδρο των ΗΠΑ, που θα κληθεί να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις σε εσωτερικό και παγκόσμιο επίπεδο την τετραετία 2025-2029.
Αυτό είναι μια πραγματικότητα που θα δοκιμάσει την ανθεκτικότητα της αμερικανικής πολιτικής και όχι μόνο. Τα δύο σοβαρότερα γεωπολιτικά μέτωπα στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή είναι αρκετά, για να προκαλέσουν εκ των προτέρων εντονότερη πίεση στο νέο ένοικο του Οβάλ γραφείου. Βιώνουμε μία εντελώς αντισυμβατική συνθήκη σε σχέση με το σχετικά πρόσφατο παρελθόν, όπου η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα συνιστά ένα στοιχείο που απασχολεί τα ανώτερα κλιμάκια όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ίδια ώρα, η αμερικανική κοινωνία βιώνει ένα πρωτόγνωρο κλίμα τοξικότητας και διχασμού, με βασικό υπαίτιο τον Ντόναλντ Τραμπ που έχει επενδύσει σ’ αυτό, ώστε να πετύχει την επάνοδο του στο Λευκό Οίκο. Όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στις ΗΠΑ και η εργαλειοποίηση της κάθε ακρότητας από την πλευρά του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών, προκαλούν αλγεινή εντύπωση για μια χώρα που έχει δώσει αγώνες για ελευθερία και δημοκρατία. Ακόμα και στην Ευρώπη του 2024, όπου τα ακραία και λαϊκίστικα κόμματα αυξάνουν την επιρροή τους παντού, διατηρείται μία ισορροπία στην πολιτική αντιπαράθεση και σπάνια η κατάσταση ξεφεύγει από τα όρια. Αυτή είναι εξάλλου και η ειδοποιός διαφορά μεταξύ δύο διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων που κυριαρχούν στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ένα μεγάλο κομμάτι των Αμερικανών σήμερα εμπνέεται από τον διχαστικό λόγο Τραμπ και τις προκλητικές παρεμβάσεις του, όπως για παράδειγμα το ειρωνικό σχόλιο που έκανε κατά του Γιάννη Αντετοκούνμπο για το πόσο Έλληνας είναι, για να λάβει φυσικά την αποστομωτική απάντηση του σούπερ σταρ στη λογική «δεν ασχολούμαι μαζί σου». Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν καταγράψει ένα δυναμικό φίνις, που τους επιτρέπει να αισιοδοξούν ακόμα και για νίκη αύριο το βράδυ. Στην αντίπερα όχθη, κορυφαίοι αναλυτές εκτιμούν πως έστω και στο παρά πέντε τα αντανακλαστικά των ψηφοφόρων θα λειτουργήσουν κατά τέτοιο τρόπο, προκειμένου να αποτραπεί ένα «πισωγύρισμα», με τον Τραμπ να εξασφαλίζει μια δεύτερη τετραετία στην Ουάσιγκτον. Σε κάθε περίπτωση, όπως συμβαίνει σε όλες τις δημοκρατίες, τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο κυρίαρχος λαός.
Συνεπώς, η βούληση του πρέπει να γίνει σεβαστή, ανεξάρτητα των συνεπειών την επόμενη μέρα. Η Ε.Ε όφειλε να έχει προετοιμαστεί για οποιοδήποτε σενάριο, καθώς τα δύσκολα είναι ακόμα μπροστά….
