Το 2025 έρχεται μέσα σε ένα πολιτικό περιβάλλον ρευστότητας και αβεβαιότητας για την επόμενη μέρα.
Η απόλυτη κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας δεν υφίσταται πλέον, το σκηνικό στο πεδίο της μείζονος αντιπολίτευσης έχει αλλάξει, ενώ το τελευταίο διάστημα νέοι πολιτικοί σχηματισμοί φυτρώνουν στην αίθουσα της ολομέλειας της Βουλής, μία εικόνα πρωτόγνωρη εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Στις τελευταίες μετρήσεις, όπως και στις αμέσως προηγούμενες, οι πολίτες στέλνουν σαφή μηνύματα προς την Κυβέρνηση και την αντιπολίτευση σχετικά με τις δικές τους προτεραιότητες και τα προβλήματα που μπαίνουν σε πρώτο πλάνο.
Η πλειοψηφία βιώνει, εξάλλου, μια δύσκολη καθημερινότητα που έχει τον ανάλογο αντίκτυπο και στις εκλογικές τάσεις σε ένα σημαντικό βαθμό.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Το κάθε νοικοκυριό δίνει πρωτίστως βαρύτητα στην οικονομική του κατάσταση και πως αυτή επηρεάζει τα νεότερα μέλη της οικογένειας, δηλαδή τους νέους.
Οι αριθμοί και το ευρύτερο κλίμα δείχνουν πως η επόμενη χρονιά θα είναι καθοριστική για τη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων και του κλίματος μέσα στο οποίο η χώρα θα πορευτεί μέχρι τις εθνικές εκλογές, όποτε και αυτές αν γίνουν.
Σύμφωνα με την έρευνα της Alco , η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται στο 24%, δεχόμενη εμφανώς πίεση στον ευαίσθητο χώρο του κέντρου, όσο και από τα δεξιά της, όπου το κόμμα της κας Λατινοπούλου έχει σταθεροποιηθεί σε ποσοστά αρκετά πάνω από το όριο εισόδου στη Βουλή.
Το ζήτημα της ακρίβειας προκαλεί ακόμα και εσωτερικές αναταράξεις στο γαλάζιο περιβάλλον, ο Κώστας Καραμανλής συνεχίζει να απευθύνει σοβαρές προειδοποιήσεις για τα εθνικά θέματα, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς προετοιμάζεται για την πρώτη δημόσια παρέμβαση του μετά από τη διαγραφή του.
Την ίδια ώρα, πληροφορίες συσχετίζουν απόλυτα την παραίτηση του οικονομικού συμβούλου του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Πατέλη με πολιτικούς λόγους.
Είναι γεγονός ότι το επόμενο διάστημα θα δοκιμαστεί η ανθεκτικότητα της παράταξης σε πολλά διαφορετικά πεδία, μέσα και έξω από τη Βουλή.
Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται πως κερδίζει πόντους στο λεγόμενο πολιτικό κέντρο, τον φυσικό του χώρο από την ίδρυση του.
Ο κ. Ανδρουλάκης κάνει προσεκτικές κινήσεις, όπως φάνηκε και από την αντίδραση στην πρόταση της Νέας Αριστεράς για το πρόσωπο του κ. Ράμμου, ενώ συνιστά μονόδρομο για το κίνημα και τα στελέχη του η προσήλωση στην κοινωνική ατζέντα και στη δεξαμενή των λεγόμενων μη προνομιούχων.
Αν και έχει μειώσει αισθητά τη διαφορά από το πρώτο κόμμα, εντούτοις ο δρόμος της επανάκτησης σχέσεων εμπιστοσύνης με την κοινωνία θα είναι ανηφορικός, καθώς η κοινή γνώμη προσδοκά σε ένα σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης και μέσα σ’ αυτό τον Κυκεώνα προβλημάτων διατηρεί αυξημένη την αυτοσυντήρηση της.
Στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς η εικόνα είναι από πολύπλοκη έως χαοτική, καθώς ο κατακερματισμός δυνάμεων καθηλώνει τους πάντες σε μονοψήφια ποσοστά.
Αντίθετα, στην άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος, τα κόμματα (νέα και παλαιότερα) καταγράφουν μία σταθερή δυναμική, με τη Φωνή Λογικής να εκμεταλλεύεται απόλυτα το momentum, προσελκύοντας ψηφοφόρους κυρίως από τη δεξαμενή των γαλάζιων δυσαρεστημένων.
Αξιοσημείωτο επίσης είναι και το κομμάτι των πολιτών που κινείται στον άξονα των αναποφάσιστων, εξέλιξη λογική με βάση τα ποσοστά δυσαρέσκειας για την καθημερινότητα που βιώνουν.
Μέσα σ’ αυτό το πολιτικό τοπίο, κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το πως θα διαμορφωθεί η πολιτική κατάσταση στη χώρα στο μέλλον.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τους επόμενους μήνες ουδείς θα πλήξει...
