Στις 29 Σεπτεμβρίου του 2024 διενεργήθηκαν οι εθνικές εκλογές στην Αυστρία, μία χώρα έντονα πολιτικοποιημένη, με σπουδαία ιστορία και ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Είναι από τα θετικά παραδείγματα στην Ε.Ε για τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, αλλά και την υπεύθυνη στάση που επιδεικνύουν στην πολιτική διαδικασία όλοι οι stakeholders, θεσμοί, κόμματα, Μέσα Μαζικής ενημέρωσης κτλ.
Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώθηκαν και το Κόμμα Ελευθερίας (FPÖ) του Herbert Kickl κατέκτησε την πρώτη θέση, χωρίς, ωστόσο, να μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Με δεδομένο ότι καμία από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις δεν επιθυμούσε να ταυτιστεί με ένα κόμμα, του οποίου το 28% περίπου των ψηφοφόρων του δεν πιστεύει ότι η δημοκρατία είναι το ιδανικό πολίτευμα (δημοσκοπήσεις του περασμένου διμήνου), ξεκίνησαν οι διεργασίες για την επόμενη μέρα, με τις δύο παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις, το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα ÖVP και το Σοσιαλδημοκρατικό SPÖ, να πρωταγωνιστούν στις συζητήσεις για τη σχηματοποίηση μιας σταθερής και ανθεκτικής Κυβέρνησης για την επόμενη κρίσιμη πενταετία.
Εντυπωσιάζει πολιτικούς αναλυτές και άλλους πολιτικούς παράγοντες στην Ε.Ε το γεγονός ότι αμφότερες οι δυνάμεις, προτίμησαν να βρουν έναν τρίτο κυβερνητικό εταίρο, παρά να διακινδυνεύσουν την διακυβέρνηση της χώρας με μια ισχνή πλειοψηφία των ογδόντα δύο εδρών.
Με την υπεύθυνη στάση τους έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως η σταθερότητα προϋποθέτει συνένωση δυνάμεων αφενός, αλλά και μία κουλτούρα εμβάθυνσης της συνεργασίας αφετέρου.
Εδώ και αρκετές εβδομάδες συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο προαναφερθέντα κόμματα και του κεντρώου NEOS, η παρουσία του οποίου παίζει ένα σημαίνοντα ρόλο για μία ανθεκτική επόμενη μέρα στην αυστριακή πολιτική πραγματικότητα.
Σε όλο αυτό το διάστημα, προκαλεί εντύπωση η μεθοδικότητα με τον οποία τα τρία συμβαλλόμενα μέρη ανταποκρίνονται στη διαδικασία.
Οι συζητήσεις εξελίσσονται βήμα-βήμα, οι εκπρόσωποι τους πραγματοποιούν συναντήσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε πριν η νέα Κυβέρνηση αναλάβει τα ηνία της χώρας, να έχει επιτευχθεί μία επί της αρχής συμφωνία για τα κορυφαία ζητήματα που απασχολούν, όπως η οικονομία, η εξωτερική πολιτική, ο πόλεμος στην Ουκρανία, το μεταναστευτικό, η υγεία, η παιδεία και άλλα.
Οι τελευταίες πληροφορίες από τα τρία στρατόπεδα συνηγορούν στο ότι δεν θα υπάρξει χειροπιαστό αποτέλεσμα μέχρι τα Χριστούγεννα.
Αυτό εξάλλου επιβεβαίωσαν πριν από σαράντα οκτώ ώρες στην κοινή συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν οι ηγέτες των τριών κομμάτων, Karl Nehammer (ÖVP), Andreas Babler (SPÖ) και Beate Meinl-Reisinger (NEOS), δείχνοντας έτσι το σεβασμό τους απέναντι στην αυστριακή κοινή γνώμη, ακολουθώντας πιστά κανόνες διαφάνειας σε όλη τη διαδικασία.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν, την ώρα που οι τριάντα τρεις θεματικές υποομάδες(!) με τη συμμετοχή εκπροσώπων και από τις τρεις παρατάξεις προχωρούν τις διαδικασίες (βρίσκονται σε καλό σημείο), ώστε η Αυστρία να αποκτήσει μία σταθερή Κυβέρνηση το συντομότερο δυνατό.
Σε αντίθεση με άλλα ευρωπαϊκά παραδείγματα, ανάμεσα στα οποία και η περίπτωση της συμμαχίας Τσίπρα-Καμμένου το 2015 στην Ελλάδα, τα αυστριακά κόμματα διαμηνύουν προς πάσα κατεύθυνση ότι η βασική προτεραιότητα τους δεν είναι η «κατάληψη της Βαστίλης» και η νομή της εξουσίας, αλλά το χτίσιμο ενός δυνατού υπόβαθρου που θα διευκολύνει την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον.
Ούτως η άλλως, η επερχόμενη Κυβέρνηση έχει απαιτητική δουλειά μπροστά της, αλλά και μία σκληρή αντιπολίτευση να αντιμετωπίσει (FPÖ), τα ποσοστά της οποίας αυξάνονται ακόμα περισσότερο τις τελευταίες εβδομάδες.
Σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος λειτουργίας του αυστριακού πολιτικού συστήματος εντυπωσιάζει και συνιστά ένα παράδειγμα προς μίμηση για άλλες χώρες στην Ενωμένη Ευρώπη.
