Η είδηση σχετικά με την καταδίκη της ηγέτιδας της γαλλικής ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν για την υπεξαίρεση ευρωπαϊκών κονδυλίων αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη για την γαλλική κοινωνία, ενώ επηρεάζει τρόπω τινά και την ευρωομάδα της «Πατριώτες» που έχει πλέον ισχυρή παρουσία στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Το θέμα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο, από τη στιγμή που εκκρεμεί η έκδοση απόφασης του αρμόδιου δικαστηρίου, η οποία ενδέχεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες που καταφθάνουν από το Παρίσι, να ανακόψει την πορεία της κας. Λεπέν προς την Προεδρία της χώρας το 2027. Θα μπορέσει τελικά η ίδια να είναι υποψήφια απέναντι στον Εμμανουέλ Μακρόν;
Η υπόθεση αυτή συνδέεται με την υπεξαίρεση, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τριών εκατομμυρίων ευρώ από το κόμμα της και άλλα στελέχη της ευρωομάδας της για την πληρωμή συνεργατών στη Γαλλία.
Πρόκειται για μια πρακτική που δεν απασχολεί μόνο την Γαλλία, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές περιπτώσεις που έχουν δει στο παρελθόν το φως της δημοσιότητας. Σε κάθε περίπτωση, μία απόφαση αποκλεισμού της Λεπέν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές θα αλλάξει άρδην τις ισορροπίες στο εσωτερικό της Γαλλίας.
Θα αποτελέσει ταυτόχρονα τη θρυαλλίδα για μια πραγματικά σκληρή σύγκρουση που θα οδηγήσει σε αύξηση της πόλωσης σε μια ήδη διχασμένη κοινωνία. Το RN αποτελεί πλέον την αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα, διαθέτει ισχυρά ερείσματα με πολιτικά, εθνικά ακόμα και κοινωνικά χαρακτηριστικά και εκφράζει ένα κομμάτι του γαλλικού λαού είτε αυτό είναι θεμιτό, είτε όχι.
Απαγορεύσεις τέτοιου τύπου ενδέχεται να επιφέρουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα και να συσπειρώσουν ένα ακόμα μεγαλύτερο ακροατήριο γύρω από ένα κόμμα, οι θέσεις του οποίου έχουν εύλογα προκαλέσει ανησυχία.
Σε μία στιγμή που η Ευρώπη συζητά για το κοινό αμυντικό της δόγμα, ώστε, ανάμεσα σε άλλα, να προετοιμαστεί καταλλήλως απέναντι στον ρωσικό αναθεωρητισμό. Η άνοδος των άκρων και των λαϊκιστών στα δεξιά και αριστερά του πολιτικού φάσματος δεν αντιμετωπίζεται με τέτοιου είδους απαγορεύσεις. Αντίθετα, επιβάλλεται αφύπνιση, σχέδιο και αποτελεσματικότητα στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής. Η Ευρώπη οφείλει να διερευνήσει συνολικά τα αίτια που οδήγησαν στην ραγδαία διόγκωση των ποσοστών των συγκεκριμένων κομμάτων στη Γαλλία, στην Αυστρία, στην Ολλανδία και αλλού, αλλά και στη Γερμανία, όπου το παράδειγμα του AfD θεωρείται ακόμα πιο ακραίο.
Οι δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες απαγορεύσεις ή οι γενικόλογοι αφορισμοί δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά συνήθως το γιγαντώνουν. Τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να αντικατασταθούν με νέα, τα οποία ενδέχεται να αλλάξουν τα δεδομένα επί τα χείρω.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να δει κατάματα τη μεγάλη εικόνα. Οι προκλήσεις είναι τεράστιες, οι αναταράξεις επικίνδυνες και η αβεβαιότητα αυξάνεται διαρκώς.
Συνεπώς, οι χειρισμοί πάνω σε ευαίσθητα θέματα-σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο- πρέπει να είναι προσεκτικοί και μετρημένοι από όλους, ακόμα και από την εκάστοτε Δικαιοσύνη.
Για να μην βρεθούμε εκ των υστέρων προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Οι στοχευμένες απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα των τοπικών κοινωνιών μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν ανάχωμα στα άκρα και τις ακρότητες.
Η επίλυση ανοιχτών θεμάτων, η αποτελεσματική συνεργασία και η περαιτέρω εμβάθυνση του ευρωπαϊκού οράματος θα αφαιρέσει επιχειρήματα από εκείνους που εκμεταλλεύονται τη συγκυρία για να οδηγήσουν την Ευρώπη σε αχαρτογράφητα νερά.
Η Ε.Ε χρειάζεται περισσότερο αυτοπεποίθηση και λιγότερη γραφειοκρατία για να πετύχει τους πραγματικούς της στόχους. Σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους, η προσοχή είναι επιβεβλημένη. Περιθώρια για νέα λάθη δεν υπάρχουν, γιατί αυτή τη φορά θα είναι ασυγχώρητα.
