Ηλίας Προβόπουλος, 31/12/2021 - 09:25 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Οι βρύσες μας θα μείνουν σήμερα… ατάϊστες Ηλίας Προβόπουλος, 31/12/2021 facebook twitter linkedin Αν μας ρωτούσε κάποιος ποιο από τα στοιχεία του τόπου είναι αυτό που κουβαλάει στην πλάτη του τα περισσότερα χρόνια, η απάντηση θα ήταν τα βουνά. Αιώνια όντως αυτά, στέκουν από πάνω μας, βάζουν πλάτη στη ζωή μας και κρίνουν σιωπηλά τις πράξεις μας. Χαίρονται τον ήλιο, τις βροχές, τα χιόνια, τα πλάσματα που μετριούνται μαζί τους και καμαρώνουν τους ανθρώπους που περπατάνε με σεβασμό στις ράχες και τις κορυφές τους. Τα βουνά μας είναι ο κόσμος μας, ακίνητα, σίγουρα κι απ’ αυτά πηγάζουν πλήθος πηγές στις πλαγιές τους που αντλούν νερό από τα χιόνια που λιώνουν στα σωθικά τους. Μια απ’ αυτές τις πηγές είναι και η βρύση Καμάρα στο χωριό μας, κοντά το πανάρχαιο κοιμητήριο με την εφέστια βελανιδιά με σταθερή ροή νερού όλο το χρόνο. Είτε βρέχει, είτε χιονίζει, είτε έχει ξηρασία η Καμάρα τρέχει το ίδιο νερό και τούτο μας οδηγεί να υποθέσουμε ότι οι φλέβες της φτάνουν στα έγκατα του Τυμφρηστού και τα νερά της προέρχονται από τα χιόνια, τις βροχές και τις ομίχλες που βυζαίνει το βουνό. Με το νερό της παλιότερα ποτίζονταν πολλοί κήποι κοντά της αλλά με αυτά έπλεναν και τα κόκκαλα των συγχωρεμένων πριν τα ρίξουν στο χωνευτήρι πίσω από την εκκλησία της Παναγίας. Σήμερα βέβαια ούτε καν συμβαίνει κάτι τέτοιο ενώ περιορίστηκαν και οι κήποι που πότιζε. Οι συγχωριανοί μου αγαπούν πολύ αυτή τη βρύση και στέκονται πάντα να δροσιστούν σκύβοντας στην πέτρινη κοπάνα της που είναι χωμένη στον γερό τοίχο. Έργο παλιό αυτό, εξαιρετικό παράδειγμα της μαστορικής τέχνης εικάζεται πως είναι απομεινάρι μιας πιο σύνθετης κατασκευής, με καμάρες που στήριζαν κάποια στέγη ή οποία κατέρρευσε σε άγνωστη χρονική στιγμή και απέμεινε μόνο ο τοίχος με την πέτρινη κοπάνα. Δεν αποκλείεται όμως κοντά στη βρύση να υπήρχε κάποιο κτίσμα με καμάρες πάλι το οποίο να λειτουργούσε ως χάνι. Την περίπτωση αυτή ενισχύει το γεγονός ότι η βρύση Καμάρα είναι πάνω στον παλιό δρόμο που έρχονταν από την Αιτωλία, περνούσε μέσα από το χωριό και διακλαδώνονταν προς την Ευρυτανία και τη Θεσσαλία. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να φανερώνουν κάτι τέτοιο αλλά η προσεκτική ανάγνωση του ανάγλυφου της περιοχής μπορεί να οδηγήσει σε τέτοιο συμπέρασμα. Επί πλέον, όλη η περιοχή πάνω και δίπλα από τη βρύση είναι γεμάτη από ερείπια κτισμάτων άγνωστης εποχής που ήταν κάποτε το χωριό. Όλα αυτά τα χρόνια, αιώνες θα λέγαμε καλύτερα, η βρύση Καμάρα είναι ο μάρτυρας της ζωής του χωριού και από τα νερά της θα έχουν ξεδιψάσει αμέτρητοι άνθρωποι και ως τέτοια θα έπρεπε να τιμάτε. Δεν θυμάται κανένας απ’ όσους ζουν σήμερα στο χωριό σε αυτή τη βρύση να γίνεται το πρωτοχρονιάτικο έθιμο «τάϊσμα της βρύσης» που γίνεται ακόμη σε πολλά από τα χωριά της Δυτικής Φθιώτιδας και της Κεντρικής Στερεάς. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς νεαρά κορίτσι πηγαίνουν αμίλητα με μια στάμνα σε μια βρύση του χωριού, να κλέψουν «άκραντο» νερό και αμίλητα κάνουν ευχές για τον καινούργιο χρόνο αλείφοντας την με βούτυρο και μέλι. Οι ευχές λένε όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και όπως γλυκό είναι το μέλι, έτσι γλυκιά να είναι και η ζωή τους και κατόπιν «ταΐζουν» τη βρύση με διάφορα αγαθά που αφήνει δίπλα της, όπως σιτάρι, τυρί, όσπρια κι ένα κλαδί ελιάς . Στη συνέχεια ρίχνει στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, «κλέβουν νερό» και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούν όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια. Το πανάρχαιο έθιμο «τάϊσμα της βρύσης» απαντάται και σε διάφορα άλλα μέρη της Ελλάδα με πολλές παραλλαγές αλλά ο πυρήνας του παραμένει ο ίδιος, την ανταπόδοση των ανθρώπων στις βρύσες και στα ζωογόνα νερά τους χωρίς τα οποία δεν θα είχαν καμιά προκοπή. Στην ηλικία μου δεν θυμάμαι να έχει γίνει κάποια πρωτοχρονιά «τάϊσμα της βρύσης» στην Καμάρα αλλά ούτε και σε καμιά άλλη βρύση του χωριού. Ούτε έχω ακούσει από τους παλαιότερους να γίνονταν στα περασμένα χρόνια. Φυσικά ούτε και προτείνω να αναβιώσει αναλογιζόμενος την απόσταση που έχουμε πάρει όλοι απ’ αυτά τα ωραία πράγματα που μας συνέδεαν με τον τόπο και τα στοιχεία του. Για να γίνει αυτό, θέλει άλλα πετάγματα του νου κι άλλα γονατίσματα στη γη μας, πράγματα τα οποία κανένας δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει. Έτσι ούτε την Καμάρα θα θυμηθεί κάποιο κορίτσι, ούτε την Σβαρνή, ούτε την Σταματέση, ούτε την Βρυσούλα, ούτε και τη βρύση στο Λιβαδάκι κι ένα σωρό άλλες. Άλλες γενιές που θα ακολουθήσουν μπορεί να το κάνουν και να κερδίσουν έτσι πάλι την εύνοιά τους. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 21/03/2025 - 09:22 Διεθνής Αδελφότητα Απογόνων Ελεύθερων Πολιορκημένων - 20 χρονιά δημιουργίας και προσφοράς
Μαραθώνιος Ποίησης 2025 στο ΕΚΠΑ Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο πλαίσιο του κύκλου επιμορφωτικών, πολιτιστικών και καλλιτεχνικών δράσεων υπό τον γενικό τίτλο «Το... Ηλίας Προβόπουλος, 19/03/2025 - 09:16
«Γυναίκες Μεγαλόψυχες» σε Αγρίνιο και Μεσολόγγι Επετειακή εκδήλωση για την 25η Μαρτίου με θέμα «Γυναίκες Μεγαλόψυχες» διοργανώνει η Ιερή Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, σε Αγρίνιο, το... Ηλίας Προβόπουλος, 18/03/2025 - 08:55
Ηλίας Προβόπουλος: Ο Άγιος Πατρίκιος της Ιρλανδίας Ο Άγιος Πατρίκιος της Ιρλανδίας (Naomh Pádraig) ήταν χριστιανός ιεραπόστολος και επίσκοπος. Θεωρείται ο προστάτης Άγιος και φωτιστής της Ιρλανδίας,... Ηλίας Προβόπουλος, 17/03/2025 - 10:11
Ο κ. Ιωάννης, ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Κυριακή Β΄ των Νηστειών, Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, 16 Μαρτίου 2025 χθες, μετά τη Θεία Λειτουργία σύμφωνα με την Ιερά... Ηλίας Προβόπουλος, 17/03/2025 - 09:43
Ηλίας Προβόπουλος: Η Ανώτατη εκπαίδευση στη Στερεά Ελλάδα Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Φροντιστών Φθιώτιδας-Ευρυτανίας-Φωκίδας, σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος, την Διεύθυνση Β/θμιας Εκπαίδευσης Φθιώτιδας, και το Επιμελητήριο... Ηλίας Προβόπουλος, 14/03/2025 - 09:12
Ηλίας Προβόπουλος: Η πανσέληνος στη φωλιά των αετών Παρακολουθώ μια ποικιλία ιστοσελίδων φωτογράφων, καταξιωμένων ή ανωνύμων και μελετώ τον τρόπο τους να πιάνουν τη ζωή κάποιων ανθρώπων αλλά... Ηλίας Προβόπουλος, 14/03/2025 - 09:00