Ηλίας Προβόπουλος, 10/1/2022 - 10:16 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια γέφυρα χωρίς ίχνη στην πλάτη της Ηλίας Προβόπουλος, 10/1/2022 facebook twitter linkedin Την περάσαμε πριν από λίγες ημέρες την νύχτα που γεφυρώνει την παλιά χρονιά με την καινούργια και ξημέρωσε μια ολόιδια από κάθε πλευρά ημέρα η οποία πάντα καταγράφεται ως η αφετηρία για το άγνωστο καινούργιο και συνοδεύεται με ένα σωρό ευχές μεταξύ μας για το καλύτερο, το ψηλότερο, το ομορφότερο, το γονιμότερο και από πέρσι, λόγω της επίμονης επιδημίας με υγεία πάνω απ’ όλα. Το χθες· ένα συμπύκνωμα εμπειριών είναι ήδη παρελθόν που πρέπει να μπει στο αρχείο και ορισμένες στιγμές του να ανασύρονται πότε ως καλό παράδειγμα και πότε ως στοιχείο προς αποφυγήν επαναλήψεως. Πολλοί δε είναι εκείνοι που θεωρούν πως μόνο το χθες είναι ο τόπος που κατοικούν οι «καλύτερες ημέρες» αλλά τούτο πιστεύω πως δεν είναι παρά μια άγονη αυταπάτη η οποία χωρίς τη στοιχειώδη διδακτική πρακτική αποτρέπει ακόμα και το όνειρο πως θα φανούν πάλι, κάποιο ξημέρωμα να ανατέλλουν στη ζωή μας. Όπως και να έχει, διανύουμε ήδη το πρώτο δεκαήμερο του νέου έτους και μουδιασμένοι προσπαθούμε να προσανατολιστούμε σε ένα άγνωστο πεδίο χρόνου που ανοίγεται μπροστά μας στον αστερισμό πλέον των μεταλλάξεων του κορωναϊού. Λέω άγνωστο, γιατί το πώς θα βαδίσουμε πλέον δεν εξαρτάται όπως παλιά μόνο από τον καιρό η από τα εφόδια της περασμένης χρονιάς που σοδεύσαμε και κυρίως την επιστημονική εμπειρία και τις αντιδράσεις της κοινωνίας γύρω από τον εμβολιασμός αλλά από ένα σωρό καινούργια πράγματα πάνω στην υγεία που μπήκαν ξαφνικά στη ζωή μας και την έχουν κάνει αφόρητη. Έτσι, ο χαρακτήρας του απρόοπτου στην υγεία, από τον στενό οικογενειακό κύκλο ως ν πληθυσμό της χώρας έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που κάθε προσπάθεια για ετοιμότητα ως προς τις συνέπειές που θα ακολουθήσουν αν δεν το πάρουμε επιτέλους σοβαρά και να προσέξουμε καταντά χωρίς περιεχόμενο και με συνέπειες παντελώς άγνωστες. Όπως για παράδειγμα, τα ίχνη που αφήνουμε σαν βαδίζουμε μέσα σε χιονοθύελλα, ουδόλως μας βοηθούν να βρούμε πάλι το μονοπάτι που μόλις χαράξαμε γιατί τα σκεπάζει αυτομάτως το πυκνό χιόνι που πέφτει. Το λιγότερο δε που απαιτείται εκείνη τη στιγμή δεν είναι παρά η ψυχραιμία και ο επαναπροσανατολισμός, με πλήρη ανάπτυξη όλων των αισθήσεων και τη συνδρομή βεβαίως των εμπειριών μέσα στο θολό και χωρίς σημεία αναφοράς τοπίο, γιατί αλλιώς, είναι βέβαιο πως η πορεία δεν θα έχει ευχάριστη κατάληξη. ΥΓ. Στη συμβολική φωτογραφία για τη νύχτα που γεφύρωσε τα δύο χρόνια, η χωρίς ίχνη χιονισμένη πλάτη από το ξύλινο γεφυράκι στον ποταμό Σαρανταπορίσιο, που συγκεντρώνει τα νερά του από την ορεινή λεκάνη γύρω από το χωριό Σαραντάπορα Αγράφων και καταλήγει στον Μέγδοβα. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος: Γιορτή με ξένα καλαμπόκια… Δύσκολο το φετινό καλοκαίρι, κάθε χρόνο γίνεται δυσκολότερο και η αιτία είναι η αλλαγή στον τρόπο ζωής μας τις τελευταίες... Ηλίας Προβόπουλος, 24/08/2023 - 09:04
Ηλίας Προβόπουλος: Ο Προμηθέας και η φωτιά O Προμηθέας, ένας αρχαίος ήρωας, απ’ εκείνους που θεμελίωσαν την παρουσία του ανθρώπινου είδους στη γη, επιλέχθηκε από την Ιστορία... Ηλίας Προβόπουλος, 23/08/2023 - 14:54
Ηλίας Προβόπουλος: Πρόβα για την… Κιβωτό! Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν μια ακόμη βιβλική καταστροφή στην χώρα μας και οι εικόνες που «τρέχουν» στις οθόνες αγριεύουν... Ηλίας Προβόπουλος, 22/08/2023 - 12:32
Ηλίας Προβόπουλος: Ο μανάβης της Πανεπιστημίου Ακούω από χθες και διαβάζω απ’ όσους είχαν την τύχη να φύγουν από την Αθήνα και να πάνε διακοπές, άλλοι... Ηλίας Προβόπουλος, 21/08/2023 - 09:14
Ηλίας Προβόπουλος: Ένα σπίτι με αυλή στον Κολωνό Το είπα και χθες, ο φετινός μου Αύγουστος είναι αθηναϊκός και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει.... Ηλίας Προβόπουλος, 18/08/2023 - 09:04
Ηλίας Προβόπουλος: Δεκαπενταύγουστος στα Σεπόλια Τούτος ο Αύγουστος δεν με κράτησε μόνο στην Αθήνα αλλά δεν μου επέτρεψε να απομακρυνθώ από τα Σεπόλια κι έτσι... Ηλίας Προβόπουλος, 17/08/2023 - 09:01