Ηλίας Προβόπουλος, 10/1/2022 - 10:16 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια γέφυρα χωρίς ίχνη στην πλάτη της Ηλίας Προβόπουλος, 10/1/2022 facebook twitter linkedin Την περάσαμε πριν από λίγες ημέρες την νύχτα που γεφυρώνει την παλιά χρονιά με την καινούργια και ξημέρωσε μια ολόιδια από κάθε πλευρά ημέρα η οποία πάντα καταγράφεται ως η αφετηρία για το άγνωστο καινούργιο και συνοδεύεται με ένα σωρό ευχές μεταξύ μας για το καλύτερο, το ψηλότερο, το ομορφότερο, το γονιμότερο και από πέρσι, λόγω της επίμονης επιδημίας με υγεία πάνω απ’ όλα. Το χθες· ένα συμπύκνωμα εμπειριών είναι ήδη παρελθόν που πρέπει να μπει στο αρχείο και ορισμένες στιγμές του να ανασύρονται πότε ως καλό παράδειγμα και πότε ως στοιχείο προς αποφυγήν επαναλήψεως. Πολλοί δε είναι εκείνοι που θεωρούν πως μόνο το χθες είναι ο τόπος που κατοικούν οι «καλύτερες ημέρες» αλλά τούτο πιστεύω πως δεν είναι παρά μια άγονη αυταπάτη η οποία χωρίς τη στοιχειώδη διδακτική πρακτική αποτρέπει ακόμα και το όνειρο πως θα φανούν πάλι, κάποιο ξημέρωμα να ανατέλλουν στη ζωή μας. Όπως και να έχει, διανύουμε ήδη το πρώτο δεκαήμερο του νέου έτους και μουδιασμένοι προσπαθούμε να προσανατολιστούμε σε ένα άγνωστο πεδίο χρόνου που ανοίγεται μπροστά μας στον αστερισμό πλέον των μεταλλάξεων του κορωναϊού. Λέω άγνωστο, γιατί το πώς θα βαδίσουμε πλέον δεν εξαρτάται όπως παλιά μόνο από τον καιρό η από τα εφόδια της περασμένης χρονιάς που σοδεύσαμε και κυρίως την επιστημονική εμπειρία και τις αντιδράσεις της κοινωνίας γύρω από τον εμβολιασμός αλλά από ένα σωρό καινούργια πράγματα πάνω στην υγεία που μπήκαν ξαφνικά στη ζωή μας και την έχουν κάνει αφόρητη. Έτσι, ο χαρακτήρας του απρόοπτου στην υγεία, από τον στενό οικογενειακό κύκλο ως ν πληθυσμό της χώρας έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που κάθε προσπάθεια για ετοιμότητα ως προς τις συνέπειές που θα ακολουθήσουν αν δεν το πάρουμε επιτέλους σοβαρά και να προσέξουμε καταντά χωρίς περιεχόμενο και με συνέπειες παντελώς άγνωστες. Όπως για παράδειγμα, τα ίχνη που αφήνουμε σαν βαδίζουμε μέσα σε χιονοθύελλα, ουδόλως μας βοηθούν να βρούμε πάλι το μονοπάτι που μόλις χαράξαμε γιατί τα σκεπάζει αυτομάτως το πυκνό χιόνι που πέφτει. Το λιγότερο δε που απαιτείται εκείνη τη στιγμή δεν είναι παρά η ψυχραιμία και ο επαναπροσανατολισμός, με πλήρη ανάπτυξη όλων των αισθήσεων και τη συνδρομή βεβαίως των εμπειριών μέσα στο θολό και χωρίς σημεία αναφοράς τοπίο, γιατί αλλιώς, είναι βέβαιο πως η πορεία δεν θα έχει ευχάριστη κατάληξη. ΥΓ. Στη συμβολική φωτογραφία για τη νύχτα που γεφύρωσε τα δύο χρόνια, η χωρίς ίχνη χιονισμένη πλάτη από το ξύλινο γεφυράκι στον ποταμό Σαρανταπορίσιο, που συγκεντρώνει τα νερά του από την ορεινή λεκάνη γύρω από το χωριό Σαραντάπορα Αγράφων και καταλήγει στον Μέγδοβα. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 21/06/2022 - 08:29 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το τελευταίο τραγούδι ενός τζίτζικα
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια παράσταση για την Αθήνα που ζήσαμε Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ Η ΑΘΗΝΑ, ΤΗΣ ΜΑΝΙΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Η Μάνια Παπαδημητρίου, μια εξαίρετη ηθοποιός, συχνά δημιουργεί με τον το δικό της... Ηλίας Προβόπουλος, 15/06/2022 - 09:39
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Στη μνήμη του Αναστασίου Γορδίου «Ελληνομουσείο Αγράφων» είναι η επωνυμία της Σχολής της Αγίας Παρασκευής των Βραγγιανών Αγράφων την οποία ίδρυσε το 1650 στο χωριό... Ηλίας Προβόπουλος, 14/06/2022 - 13:22
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ποιος είδε θηλυκό παπά και διάκο γκαστρωμένο... Μια άγνωστη σε πολλούς σελίδα της ιστορίας είναι ο φόνος δυο γυναικών στις 9 Φεβρουαρίου το 1823 από τους Τούρκους... Ηλίας Προβόπουλος, 14/06/2022 - 09:21
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια όαση στο βυθό του φωταγωγού Τα μπαλκόνια στα διαμερίσματα και οι βεράντες στα ρετιρέ αποτελούν για την Αθήνα την προέκταση του νοικοκυριού και φυσικά φανερώνουν... Ηλίας Προβόπουλος, 07/06/2022 - 08:05
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: ΝΙΤΣΑ ΣΠΟΝΕΚ - Η μαία που δεν ξεχνούν στην Ευρυτανία Όλα αυτά τα χρόνια που περπατάω την Ευρυτανία, γνωρίζω ανθρώπους που η ρίζα τους κρατάει από την ίδια γη πάππου... Ηλίας Προβόπουλος, 06/06/2022 - 08:15
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: ΨΑΡΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ - Η αγωνία της γαρίδας Η θάλασσα του Αμβρακικού άρχιζε εκεί που τέλειωνε το χωράφι τους και τα ψάρια ήταν τόσο πολλά που δεν ήταν... Ηλίας Προβόπουλος, 03/06/2022 - 09:41