Ηλίας Προβόπουλος, 17/1/2022 - 11:53 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος:Κοράκια στο χιόνι! Ηλίας Προβόπουλος, 17/1/2022 facebook twitter linkedin Τα κοράκια αγαπάνε το χωριό… Είμαστε που είμαστε λίγοι στο χωριό αυτό τον καιρό, πλακώνουν και οι επώνυμες κακοκαιρίες και μας κάνουν λιγότερους καθώς οι επισκέψεις σε αυτό περιορίζονται ενώ οι έξοδοι για προμήθειες στα κοντινά μεγαλοχώρια ή για ιατρικές εξετάσεις γίνονται κι αυτές με μεγάλη προσοχή γιατί ο πάγος δυσκολεύει τις μετακινήσεις στους ορεινούς δρόμους. Τούτο έχει και τα καλά του καθώς, το κρύο μας υποχρεώνει να κλειστούμε στα σπίτια, εφ’ όσον βέβαια έχουμε φροντίσει να έχουν μια καλή ζεστασιά, να περάσει κυρίως η ημέρα της απραξίας που δηλώνει ένας τέτοιος εγκλεισμός μιας και η έξοδος στα χιονισμένα χωράφια ή στον κήπο, ακόμη και στην αυλή δεν είναι απαραίτητη αφού καμιά δουλειά δεν μπορεί να γίνει. Έτσι η μέρα περνάει σχεδόν άπραγη μέσα στο σπίτι, δίπλα στο τζάκι ή την σόμπα. Από την στιγμή που στο χωριό δεν υπάρχουν παρά ελάχιστοι άνθρωποι που να έχουν ζωντανά σε μαντριά και καλύβες οι οποίοι πρέπει να τα φροντίσουν, καμιά κίνηση δεν παρατηρείται στους δρόμους. Κι ακόμη, από τη στιγμή που δεν λειτουργεί καφενείο, τότε παύει και η όποια επικοινωνία μεταξύ των χωριανών. Από την στιγμή μάλιστα που και η εκκλησία ανοίγει που και που, υπάρχουν δρόμοι που μέχρι να λιώσει το χιόνι, αυτό δεν το έχει ταράξει ούτε μια πατημασιά ανθρώπου. Γνωρίζοντας δε και οι αδέσποτα σκυλιά ότι κανένα σπίτι στην μια και την άλλη γειτονιά δεν είναι ανοιχτό, ούτε καν κάνουν τον κόπο να τα πλησιάσουν. Το παράδειγμά τους ακολουθούν και οι λίγες αλεπούδες που υπάρχουν ακόμη στις εξοχές γύρω από το χωριό και δεν έχουν μεταναστεύσει στον κάμπο και κοντά στις πόλεις αναζητώντας τροφή. Καμιά φορά κοντά στο χωριό περνάνε και λύκοι, είδος που κάνει έντονη πλέον την παρουσία του σε πολλές περιοχές της χώρας αλλά δεν στέκονται αφού δεν υπάρχει περίπτωση να βρουν τροφή και προχωράνε προς άλλες κατευθύνσεις. Η σιωπή που επικρατεί στο χιονισμένο χωριό είναι ασήκωτη. Κανένας ήχος δεν ακούγεται στους δρόμους, καμιά φωνή από τα βουβά σπίτια δεν βγαίνει. Ούτε από τα αδέσποτα που συνήθως προκαλούνται να κυνηγήσουν κάποιο αυτοκίνητο, ούτε από τις αυλές που έπαψαν που έρχονταν κάποτε τα μικροπούλια να βρουν κανένα ψίχουλο. Χάθηκαν κι αυτά. Τα μόνα πουλιά που κάνουν την τιμή να επισκεφτούν το χωριό είναι τα κοράκια. Πολλά κοράκια, που δεν ξέρουμε που φωλιάζουν τη νύχτα αλλά την ημέρα τα βλέπουμε να πετάνε όλα μαζί και να κουρνιάζουν στα κλαδιά των μεγάλων δέντρων αναζητώντας κι αυτά τροφή. Τι βρίσκουν; Κανένα καρύδι εκεί που δεν στρώνει το χιόνι κάτω από τα δέντρα, όπως και σκουλήκια στα αυλάκια κοντά στις πηγές και τα ρέματα. Κάποια πετάνε και ως τα μαντριά, όπου σίγουρα θα βρουν κάτι καθώς όλο και κάποιος σπόρος θα πεταχτεί μέσα στις κοπριές. Ήταν κι άλλα πουλιά που γέμιζαν το χωριό με φτερουγίσματα τον χειμώνα αλλά χάθηκαν γιατί μάλλον δεν θεωρούν ότι υπάρχει χωριό. Τα γεράκια έπαψαν να πετάνε από πάνω του γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να αρπάξουν καμιά κότα αφού δεν υπάρχουν κοτέτσια. Φέτος επίσης παρατηρείται το φαινόμενο να μην βλέπουμε ούτε κοτσύφια, ούτε και καλογιάννους, ούτε και σπουργίτια που γέμιζαν κάποτε τις αυλές. Που πήγαν αυτά τα πουλιά κανένας δεν ξέρει. Το να τα έχουν εξοντώσει οι κυνηγοί μοιάζει απίθανο καθώς κι απ’ αυτούς ελάχιστοι έχουν απομείνει κι όσοι κυνηγάνε, προτιμούν τα αγριογούρουνα που είναι άφθονα. Μάλλον η απουσία των ανθρώπων αποθαρρύνει τα πουλιά ή από άλλους λόγους έχουν μειωθεί τόσο που δεν φαίνονται, ούτε τον χειμώνα, ούτε τους άλλους μήνες. Έτσι μας έχουν απομείνει μόνο τα κοράκια, πολλά κοράκια με ότι κι αν αυτά συμβολίζουν με το μαύρο τους χρώμα και τους χαρακτηριστικούς κρωγμούς τους. Πράγματα δηλαδή της φαντασίας ή των πανάρχαιων προλήψεων που θέλουν αυτά τα πανέξυπνα πουλιά να σχετίζονται με ότι ακολουθεί τον θάνατο, πράγμα πολύ συνηθισμένο όταν αυτός συμβαίνει στο ύπαιθρο και κανείς δεν φροντίζει την ταφή, ανθρώπων και ζώων. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, η μυθολογία είναι γεμάτη με παραδείγματα από την ζωή των κοράκων, όσο ελάχιστα άλλα πτηνά και αυτό τα ανεβάζει κάπως στα μάτια των ανθρώπων ορισμένοι από τους οποίους θυμούνται πως ένας κόρακας ήταν αυτός που έδωσε στον Νώε μετά τον κατακλυσμό ότι η Κιβωτός έπλεε κοντά σε μια στεριά. Έτσι γιατί λοιπόν, η εμφάνιση των κορακιών πάνω στα χιονισμένα δέντρα να μην δίνει μια υπόσχεση για την επερχόμενη άνοιξη; Της πραγματικότητας ή της φαντασίας… Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 08/05/2023 - 09:03 Του Αγίου Νικολάου των βουνών, στο Σέλλο Ευρυτανίας, του Ηλία Προβόπουλου
Ένα αντάμωμα με λύκο, του Ηλία Προβόπουλου Τα «τριήμερα» στα βουνά ή τις θάλασσες που τόσο πολύ προβάλλονται από τα ΜΜΕ και δείχνουν ότι στην κοινωνία μας... Ηλίας Προβόπουλος, 04/05/2023 - 10:01
Πρωτομαγιά σε έναν ξεχασμένο τόπο... Του Ηλία Προβόπουλου Συννεφιασμένη η χθεσινή πρωτομαγιά στην μικρή πατρίδα και με εναλλαγές βροχής και ήλιου δεν ήταν ούτε για βόλτες στη φύση,... Ηλίας Προβόπουλος, 02/05/2023 - 10:20
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μνήμη Αλέκου Παναγούλη Πάνε 47 χρόνια από την Πρωτομαγιά του 1976 στα ξημερώματα της οποίας σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος Παναγούλης σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη... Ηλίας Προβόπουλος, 02/05/2023 - 09:18
Οι πελαργοί στον ανοιξιάτικο ουρανό, του Ηλία Προβόπουλου Το θέλει η μέρα σήμερα να τρέχουν άλλοι στις ανθισμένες εξοχές να πιάσουν τον Μάη και άλλοι στις εργατικές συγκεντρώσεις... Ηλίας Προβόπουλος, 02/05/2023 - 08:54
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η υπόθεση «Σάκο και Βανσέτι» ΕΝΑΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Ένα αιώνα σχεδόν πριν, στις 23 Αυγούστου 1927 η θανάτωση στην ηλεκτρική καρέκλα δυο... Ηλίας Προβόπουλος, 28/04/2023 - 09:06
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν με τίποτα… Πολλοί πιστεύουν πως με τις εκλογές θα αλλάξουν και κάποια πράγματα στη ζωή μας, ιδίως αυτά που κουβαλάμε σαν βάρος... Ηλίας Προβόπουλος, 27/04/2023 - 09:21