Ηλίας Προβόπουλος, 17/1/2022 - 11:53 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος:Κοράκια στο χιόνι! Ηλίας Προβόπουλος, 17/1/2022 facebook twitter linkedin Τα κοράκια αγαπάνε το χωριό… Είμαστε που είμαστε λίγοι στο χωριό αυτό τον καιρό, πλακώνουν και οι επώνυμες κακοκαιρίες και μας κάνουν λιγότερους καθώς οι επισκέψεις σε αυτό περιορίζονται ενώ οι έξοδοι για προμήθειες στα κοντινά μεγαλοχώρια ή για ιατρικές εξετάσεις γίνονται κι αυτές με μεγάλη προσοχή γιατί ο πάγος δυσκολεύει τις μετακινήσεις στους ορεινούς δρόμους. Τούτο έχει και τα καλά του καθώς, το κρύο μας υποχρεώνει να κλειστούμε στα σπίτια, εφ’ όσον βέβαια έχουμε φροντίσει να έχουν μια καλή ζεστασιά, να περάσει κυρίως η ημέρα της απραξίας που δηλώνει ένας τέτοιος εγκλεισμός μιας και η έξοδος στα χιονισμένα χωράφια ή στον κήπο, ακόμη και στην αυλή δεν είναι απαραίτητη αφού καμιά δουλειά δεν μπορεί να γίνει. Έτσι η μέρα περνάει σχεδόν άπραγη μέσα στο σπίτι, δίπλα στο τζάκι ή την σόμπα. Από την στιγμή που στο χωριό δεν υπάρχουν παρά ελάχιστοι άνθρωποι που να έχουν ζωντανά σε μαντριά και καλύβες οι οποίοι πρέπει να τα φροντίσουν, καμιά κίνηση δεν παρατηρείται στους δρόμους. Κι ακόμη, από τη στιγμή που δεν λειτουργεί καφενείο, τότε παύει και η όποια επικοινωνία μεταξύ των χωριανών. Από την στιγμή μάλιστα που και η εκκλησία ανοίγει που και που, υπάρχουν δρόμοι που μέχρι να λιώσει το χιόνι, αυτό δεν το έχει ταράξει ούτε μια πατημασιά ανθρώπου. Γνωρίζοντας δε και οι αδέσποτα σκυλιά ότι κανένα σπίτι στην μια και την άλλη γειτονιά δεν είναι ανοιχτό, ούτε καν κάνουν τον κόπο να τα πλησιάσουν. Το παράδειγμά τους ακολουθούν και οι λίγες αλεπούδες που υπάρχουν ακόμη στις εξοχές γύρω από το χωριό και δεν έχουν μεταναστεύσει στον κάμπο και κοντά στις πόλεις αναζητώντας τροφή. Καμιά φορά κοντά στο χωριό περνάνε και λύκοι, είδος που κάνει έντονη πλέον την παρουσία του σε πολλές περιοχές της χώρας αλλά δεν στέκονται αφού δεν υπάρχει περίπτωση να βρουν τροφή και προχωράνε προς άλλες κατευθύνσεις. Η σιωπή που επικρατεί στο χιονισμένο χωριό είναι ασήκωτη. Κανένας ήχος δεν ακούγεται στους δρόμους, καμιά φωνή από τα βουβά σπίτια δεν βγαίνει. Ούτε από τα αδέσποτα που συνήθως προκαλούνται να κυνηγήσουν κάποιο αυτοκίνητο, ούτε από τις αυλές που έπαψαν που έρχονταν κάποτε τα μικροπούλια να βρουν κανένα ψίχουλο. Χάθηκαν κι αυτά. Τα μόνα πουλιά που κάνουν την τιμή να επισκεφτούν το χωριό είναι τα κοράκια. Πολλά κοράκια, που δεν ξέρουμε που φωλιάζουν τη νύχτα αλλά την ημέρα τα βλέπουμε να πετάνε όλα μαζί και να κουρνιάζουν στα κλαδιά των μεγάλων δέντρων αναζητώντας κι αυτά τροφή. Τι βρίσκουν; Κανένα καρύδι εκεί που δεν στρώνει το χιόνι κάτω από τα δέντρα, όπως και σκουλήκια στα αυλάκια κοντά στις πηγές και τα ρέματα. Κάποια πετάνε και ως τα μαντριά, όπου σίγουρα θα βρουν κάτι καθώς όλο και κάποιος σπόρος θα πεταχτεί μέσα στις κοπριές. Ήταν κι άλλα πουλιά που γέμιζαν το χωριό με φτερουγίσματα τον χειμώνα αλλά χάθηκαν γιατί μάλλον δεν θεωρούν ότι υπάρχει χωριό. Τα γεράκια έπαψαν να πετάνε από πάνω του γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να αρπάξουν καμιά κότα αφού δεν υπάρχουν κοτέτσια. Φέτος επίσης παρατηρείται το φαινόμενο να μην βλέπουμε ούτε κοτσύφια, ούτε και καλογιάννους, ούτε και σπουργίτια που γέμιζαν κάποτε τις αυλές. Που πήγαν αυτά τα πουλιά κανένας δεν ξέρει. Το να τα έχουν εξοντώσει οι κυνηγοί μοιάζει απίθανο καθώς κι απ’ αυτούς ελάχιστοι έχουν απομείνει κι όσοι κυνηγάνε, προτιμούν τα αγριογούρουνα που είναι άφθονα. Μάλλον η απουσία των ανθρώπων αποθαρρύνει τα πουλιά ή από άλλους λόγους έχουν μειωθεί τόσο που δεν φαίνονται, ούτε τον χειμώνα, ούτε τους άλλους μήνες. Έτσι μας έχουν απομείνει μόνο τα κοράκια, πολλά κοράκια με ότι κι αν αυτά συμβολίζουν με το μαύρο τους χρώμα και τους χαρακτηριστικούς κρωγμούς τους. Πράγματα δηλαδή της φαντασίας ή των πανάρχαιων προλήψεων που θέλουν αυτά τα πανέξυπνα πουλιά να σχετίζονται με ότι ακολουθεί τον θάνατο, πράγμα πολύ συνηθισμένο όταν αυτός συμβαίνει στο ύπαιθρο και κανείς δεν φροντίζει την ταφή, ανθρώπων και ζώων. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, η μυθολογία είναι γεμάτη με παραδείγματα από την ζωή των κοράκων, όσο ελάχιστα άλλα πτηνά και αυτό τα ανεβάζει κάπως στα μάτια των ανθρώπων ορισμένοι από τους οποίους θυμούνται πως ένας κόρακας ήταν αυτός που έδωσε στον Νώε μετά τον κατακλυσμό ότι η Κιβωτός έπλεε κοντά σε μια στεριά. Έτσι γιατί λοιπόν, η εμφάνιση των κορακιών πάνω στα χιονισμένα δέντρα να μην δίνει μια υπόσχεση για την επερχόμενη άνοιξη; Της πραγματικότητας ή της φαντασίας… Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 07/02/2022 - 09:29 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Οι θησαυροί του παζαριού στο Μοναστηράκι
Ηλίας Προβόπουλος, 04/02/2022 - 11:08 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Απώλειες από την επιδημία που ξεχωρίζουν
Ηλίας Προβόπουλος, 02/02/2022 - 12:17 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το χιόνι στην πόλη και την ύπαιθρο
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Kαλό μήνα Φεβρουάριο Καλό μήνα και πιο φιλικό προς όλους. Με τον καιρό σύμμαχο των ανθρώπων και ήμερο στα έργα τους. Με χιόνι... Ηλίας Προβόπουλος, 01/02/2022 - 09:50
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Όταν σιωπούν οι καταρράκτες Μονοπώλησε αυτές τις ημέρες το ενδιαφέρον μας ο χειμώνας που μας ξάφνιασε με τα πολλά χιόνια που έπεσαν στην Αττική... Ηλίας Προβόπουλος, 31/01/2022 - 10:40
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια μαύρη κατσαρόλα στο τζάκι Τα μέρη μας η «Ελπίδα» και να περνούσε δεν θα εύρισκε πολύ κόσμο να ταλαιπωρήσει αφού οι περισσότεροι έχουν μετακινηθεί... Ηλίας Προβόπουλος, 28/01/2022 - 09:11
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Εμείς και οι άλλοι στα χιόνια Το χωριό μου είναι χτισμένο στις ανατολικές πλαγιές του Τυμφηστού, σε ύψος από 750 – 850 μέτρα από τη θάλασσα... Ηλίας Προβόπουλος, 27/01/2022 - 09:49
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μόνο τα χιόνια δεν φταίνε… Το καιρικό φαινόμενο που εκδηλώθηκε τις προηγούμενες ημέρες και έπληξε κυρίως την Αττική, ήρθε με το παραπλανητικό όνομα «Ελπίδα», συμπεριφέρθηκε... Ηλίας Προβόπουλος, 26/01/2022 - 10:34
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η χαμένη εμπειρία της ζωής Η συνέχεια μιας ομάδας ανθρώπων, από την πρώιμη ιστορία μέχρι την στιγμή που δημιουργήθηκε η οικογένεια, η πατριά (φατριά), η... Ηλίας Προβόπουλος, 25/01/2022 - 10:40