Mε τις ομορφιές της ελληνικής φύσης και τους ιδιαίτερους καρπούς της άνοιξης ανοίγω τη μέρα μας. Μιας όμως και είμαστε, οι περισσότεροι μακριά από την ύπαιθρο χώρα όπου συμβαίνουν τα θαύματα της άνοιξης, αρκούμαστε να αναζητούμε στους πάγκους των λαϊκών κάποια μοναδικά αγαθά και σχεδόν βρίσκουμε, με τη βοήθεια των νέων καλλιεργειών σχεδόν τα πάντα. Εκείνο που δεν θα βρούμε όμως και ήμουν τυχερός που το είδα χθες και γι’ αυτό σας το κοινοποιώ είναι τα αρσενικά σύκα, οι λεγόμενοι ορνοί που χωρίς αυτούς δεν θα έδεναν οι καρποί και είναι αυτοί με τους οποίους γίνεται το εξαιρετικό γλυκό κουταλιού σύκο. Είναι στο φόρτε τους αυτές τις ημέρες στις αγριοσυκιές παντού και τους καταλαβαίνει όποιος περπατάει στις εξοχές και στους κήπους από τη δυνατή, γλυκιά μυρωδιά τους.
Στην Αθήνα τους βρήκα στην είσοδο της Ψαραγοράς, στη Βαρβάκειο να τους έχει σε ένα καφάσι από φελιζόλ ο Δημήτρης, Έλλην όπως δήλωσε από το Σοχούμ της Γεωργίας που ζει στο Μενίδι και από κάποιο χωράφι εκεί τους μάζεψε και τους έφερε στην αγορά. Δυο ευρώ το κιλό τους πουλούσε αλλά δεν έκανε ταμείο γιατί όπως είπε, ο κόσμος δεν έχει λεφτά για τέτοια. Κι επειδή οι νεότερες γυναίκες ξέμαθαν από αυτές τις δουλειές και θεωρούν τα γλυκά αυτά δύσκολα, θα συμπλήρωνα εγώ, αλλά το λέω μεταξύ μας μη πέσω σε τίποτα κρυφονοικοκυρές και με ξετινάξουν γι’ αυτές αιρετικές σημειώσεις περί την τέχνη της κουζίνας και της ζαχαροπλαστικής...
ΥΓ. Σημείωση για την πόλη από το αρχείο (2013) καθώς δεν ξέρω αν αυτές τις ημέρες στη Βαρβάκειο ή αλλού να συνεχίζει κάποιος που να πουλάει ορνούς. Ελπίζω να υπάρχει αλλά και να υπάρχει η γνώση και η διάθεση να γίνουν ένα εξαιρετικό γλυκό κουταλιού.
