Καλοκαίριασε για τα καλά και είναι και ώρα πλέον να ξεχάσουμε τις εκλογές που παρατράβηξαν και να περάσουμε με νοερές αλλά και μεταφορικές αποδράσεις στα βουνά και στα ποτάμια, αλλά κυρίως στα νησιά, δηλαδή να «πάρουμε τις θάλασσες» όπως κάναμε κάθε χρονιά μόνοι μας ή με τους φίλους μας τις εποχές που όλα ήταν πιο εύκολα...

Επειδή όμως τόσα και τόσα λέγονται γύρω από τον τουρισμό, θα αρχίσουμε αυτή τη σειρά των καλοκαιρινών κειμένων με μια φωτογραφία ιδιαίτερης σημασίας και μάλλον χρήσιμη καθώς διανύουμε περίοδο που ακούγονται πολλά και όπως μαζευτήκαμε σε ένα σωρό πράγματα, έτσι νομίζω θα κάνουμε με τις ημέρες και το κόστος των φετινών διακοπών.

Είμαι βέβαιος πως κανείς δεν θα τολμήσει να φάει φανερά αστακομαρονάδα, ούτε κανένα σοβαρό ψάρι. Γόπες, καλαμάρια και άλλα «δεύτερα» θα βλέπουμε φέτος στα τραπέζια και τα «πρώτα» μάλλον θα σερβίρονται κρυφά στα δωμάτια. Ούτε άπειρα ποτά στα μπαρ βλέπω, ούτε παγωτά, ούτε άλλες πολυτέλειες. Θα τη βγάλουμε εν ολίγοις σπαρτιάτικα.

Όσον αφορά για τα καταλύματα, αν τα δωμάτια έχουν τις περσινές τιμές τα βλέπω να αραχνιάζουν άδεια και πιστεύω πως πολλοί σκέφτονται σοβαρά τη λύση της σκηνής και τα κάμπιγκ. Εν ολίγοις πολλοί της γενιάς μου που υπολείπονται του εξοχικού στις Κυκλάδες ή δεν πρόλαβαν να πάρουν κότερο θα ξαναθυμηθούν μέσα στα σλίπινγκ μπαγκ στο ύπαιθρο και κάτω από τα αστέρια τα φτωχικά νιάτα τους και θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναλογιστούν το πόσο σύντομη ήταν η ωραία εποχή των παχιών αγελάδων…

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στην παραλία της Παλαιόχωρας κάποιον περασμένο Αύγουστο και νομίζω πως είναι ιδιαίτερα εύγλωττη για την περίπτωση που και η σκηνή είναι ακριβή για την τσέπη μας χώρια δε που σε πολλούς θα δοθεί και η ευκαιρία να θυμηθούν το φιλόσοφο Διογένη τον Κυνικό που ζούσε μέσα σε ένα πιθάρι και δεν ήθελε κανέναν να του κόβει τη σκιά...

Καλό και δροσερό καλοκαίρι να έχουμε όλοι…