Ηλίας Προβόπουλος, 10/7/2023 - 09:04 facebook twitter linkedin Ηλίας Προβόπουλος: Για ένα νεκρό άλογο Ηλίας Προβόπουλος, 10/7/2023 facebook twitter linkedin Μια από τις σκηνές που έζησα στα παιδικά μου χρόνια και δεν την ξεχνώ ποτέ έγινε στην αυλή ενός από τα τρία καφενεία του χωριού μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’60, αυτό που σύχναζαν οι γεροντότεροι, έπιναν τον καφέ τους, έπαιζαν καμιά κολτσίνα και έλεγαν, έλεγαν ένα σωρό πράγματα απ’ αυτά που είχαν ζήσει κυρίως στα νιάτα τους. Νιάτα που πέρασαν στα χωράφια, στα κοπάδια και στο δάσος και φυσικά στον δεκαετή πόλεμο, από το 1940 ως το 1950 που πέρασαν δια πυρός, σιδήρου και μπόλικης πείνας και στέρησης. Βγήκαν ζωντανοί και ευχαριστούσαν το Θεό γι’ αυτό και σαν να ήθελαν να ξεπλύνουν τα κρίματα και τα αμαρτήματα όλων, πέρασαν δυο δεκαετίες στο χωριό αφιερωμένοι στην προκοπή και πασχίζοντας να μην δοθεί στο κακό πάλι η δύναμη να χαλάσει ο τόπος. Έναν τόπο που ανέστησαν αλλά οι περισσότεροι από τους γιούς και τις κόρες έφυγαν κι έτσι δεν είχαν που να τον παραδώσουν κι έτσι σιγά – σιγά έγινε λόγγος και πνίγει το χωριό. Στα καφενεία εκείνα τα χρόνια η παρουσία μας δεν ήταν αποδεκτή καθώς ίσχυε η αντίληψη πως εκεί θα «χαλάσουμε» και πιθανόν είχαν τους λόγους τους οι τρανότεροι να την καλλιεργούν. Υπήρχαν όμως και μερικές στιγμές που δεν μας στραβοκοίταζαν κι έτσι σιγά – σιγά και διακριτικά παίρναμε μαθήματα ενηλικίωσης. Μέσα σε αυτά ήταν και τα ακούσματα, πολλά ήταν εκείνα που αφορούσαν τα ζώα μιας και η ζωή τους ήταν συνυφασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να αλληλοσυμπληρώνονται, τόσο στις καλές περιστάσεις όσο και στις δύσκολες που φυσικά και ήταν οι περισσότερες. Με λίγα λόγια, άνθρωποι και ζώα μοιράζονταν και ζούσαν από τον ίδιο τόπο και η μοίρα τους ήταν κοινή. Έτσι ακούγοντας για το άλογο και με τον τρόπο που ξεψύχησε στην Κέρκυρα, μου ήρθε στο μυαλό η ανάμνηση μιας κουβέντας των γέρων του χωριού στο καφενείο πριν από μισό αιώνα και παραπάνω και αφορούσε έναν χωριανό που χτύπησε το μουλάρι του γιατί αυτό περπατούσε αργά ένεκα του βάρους αλλά και της λάσπης στο δρόμο. Τον στρίμωξαν σε μια άκρη του καφενείου και του έσυραν τα εξ’ αμάξης χαρακτηρίζοντάς τον παλιάνθρωπο, αναίσθητο, κακούργο και αυτός μη αντέχοντας την αυστηρή κριτική σηκώθηκε και έφυγε και έκανε κάνα –δυο μήνες να ξαναφανεί στο καφενείο. Φυσικά, από τότε και μετά δεν ακούστηκε άλλη φορά ότι κακομεταχειρίζονταν το μουλάρι του και πρόσεχε. Δεν ήταν ιδανικός ο κόσμος εκείνα τα χρόνια στα χωριά, ούτε οι χωριανοί άγγελοι που να έχουν μάλιστα και ευαισθησίες για τα ζώα. Δεν ήταν όμως άδικοι μαζί τους και τα προστάτευαν όσο μπορούσαν γιατί με αυτά ζούσαν. Ειδικά τα μουλάρια και τα γαϊδούρια (άλογα δεν είχαμε εκεί στα ορεινά) γιατί με αυτά όργωναν και έκαναν όλες τις μεταφορές τους. Μπορεί κάποιες ημέρες η εργασία να ήταν συνεχής και δύσκολη, όπως το όργωμα αλλά υπήρχε ένα πρωτόκολλο που προέβλεπε περισσότερη τροφή, κριθάρι και όχι άχυρο όπως καθημερινά, σκέπασμα με ένα τσόλι άμα ήταν ιδρωμένο, άφθονο νερό όταν ηρεμούσε και φυσικά καλύτερη θέση στο στάβλο. Δεν τα είχαν για ξέκαμα τα ζωντανά τους οι άνθρωποι και νοιάζονταν γι’ αυτά όσο και τα παιδιά τους πολλές φορές. Όσοι έζησαν αυτά τα χρόνια στην ύπαιθρο χώρα ήξεραν πολύ περισσότερα από τους ευαίσθητους, τις φιλοζωϊκές οργανώσεις ακόμη και τον νομοθέτη που μπορεί να δημιουργήσει το αυστηρότερο νομικό πλαίσιο για τα ζώα αλλά απ’ αυτό θα λείπει η βαθύτερη ανάγκη που δένει έναν άνθρωπο με τα ζώα του. Ο αμαξάς στην Κέρκυρα δεν την διέθετε, όπως και πολλοί άλλοι στα νησιά το καλοκαίρι. Η όποια τιμωρία του αποδοθεί, δεν μπορεί να αναπληρώσει την ζωή ενός ζώου, πόσο περισσότερο να αλλάξει τον κόσμο και το σημαντικότερο, δεν υπάρχει κανείς να κρίνει όπως οι γέροντες του χωριού μου κάποτε. Στη φωτογραφία, άλογα στη Τζούρτζια (Αγία Παρασκευή Τρικάλων) της Πίνδου που απολαμβάνουν, αφού τέλειωσαν τις δουλειές τους, το καλοκαίρι τους κοντά σε μια στάνη Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 15/04/2021 - 11:12 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ο Γιώργος Κρανίου ζωγραφίζει φάρμακα!
Ηλίας Προβόπουλος, 14/04/2021 - 11:04 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ζητούνται ελεύθερα παγκάκια στο πάρκο
Ηλίας Προβόπουλος, 08/04/2021 - 08:56 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Πίσω από την εικόνα ενός κοπαδιού
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ο άδειος κουμπαράς του κήπου Ήρθε η ώρα να βγουν από τα σακουλάκια οι σπόροι που φυλάχτηκαν από την περσινή σοδειά και να πέσουν, όταν... Ηλίας Προβόπουλος, 06/04/2021 - 12:45
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ένα όργωμα στο Στένωμα Ευρυτανίας Πάνε πολλά χρόνια να ακουστεί η φωνή του ζευγά στο Στένωμα Ευρυτανίας· ένα χωριό που σε αντίθεση με τα περισσότερα... Ηλίας Προβόπουλος, 05/04/2021 - 09:08
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια στάση των πελαργών στην Ιστορία Έχοντας η πλειονότητα των Ελλήνων απομακρυνθεί, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά πλέον από την ύπαιθρο χώρα αφού κατοικεί στην... Ηλίας Προβόπουλος, 04/04/2021 - 16:51
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το πουρνάρι είναι στη θέση του! Σαν ψέμα πέρασε τη χθεσινή Πρωταπριλιά. Μέσα στην θολή κατάσταση που ζούμε και με αβέβαιο το μέλλον σε ότι αφορά... Ηλίας Προβόπουλος, 02/04/2021 - 11:18
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Καλό μήνα Απρίλιο Η ζωή δεν είναι ψέμα αλλά φέτος να μην αρχίσουμε να τρέχουμε εδώ κι εκεί να το αποδείξουμε. Η ζωή,... Ηλίας Προβόπουλος, 01/04/2021 - 10:12
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Οι καλοί οιωνοί για ένα χωράφι Η επέτειος της Επανάστασης του 1821 μονοπώλησε τις τελευταίες ημέρες το ενδιαφέρον όλων μας και δεν θα την ξεχάσουμε όλη... Ηλίας Προβόπουλος, 29/03/2021 - 12:51