Η «είδηση» βγήκε ξαφνικά αυτές τις ημέρες αλλά δεν έγινε το μεγάλο «θέμα» επειδή πιθανόν επειδή διανύουμε τις τελευταίες ημέρες της προεκλογικής περιόδου πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 8ης Μαρτίου και ένα πλήθος συμπολιτών μας που εκτίθενται στη διάθεση των ψηφοφόρων θα ένιωθαν άβολα αν τους έπεφτε ξαφνικά η ερώτηση, που είναι η ποιμαντορική ράβδος του Γρηγορίου του Ε’ που στέκει μαρμαρωμένος στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών μαζί με τον Ρήγα Φεραίο.
Ναι είναι ένα ερώτημα που κανένας δεν μπορεί να απαντήσει. Πρώτα οι πολίτες, γιατί μέσα σε ένα κλίμα διαρκούς απαξίωσης της πόλης συνήθισαν να μην προσέχουν πια τίποτα και βεβαίως να δέχονται άκριτα οτιδήποτε κατέβει στο κεφάλι αυτών που υποτίθεται φροντίδα είναι ο δημόσιος χώρος και βαφτίζεται είτε έργο τέχνης είτε κάτι άλλο, του οποίου σκοπός δεν είναι να αποτελέσει στολίδι, αλλά να βγει ένα καλό μεροκάματο για τον εμπνευστή.
Απάντηση δεν έχουν γι’ αυτό ούτε ο Δήμος Αθηναίων που στην επικράτειά του ανήκει η Τριλογία της Πανεπιστημίου, ούτε το Πανεπιστήμιο που την πρόσοψή του κοσμούν οι ανδριάντες, ούτε η Ελληνική Αστυνομία που υποτίθεται (μαζί με την Δημοτική Αστυνομία) έχουν το νου τους στην κίνηση της πόλης, ούτε το Υπουργείο Πολιτισμού.
Κανένας δεν μπορεί να απαντήσει πότε και πως κάποιοι ανέβηκαν με σκάλα μέχρι του πρόσωπο του μαρμαρωμένου Πατριάρχη, βανδάλισαν την μορφή του και έσπασαν το χέρι του προκειμένου να αρπάξουν την μπρούτζινη ποιμαντορική ράβδο. Άλλοι λένε τρείς μήνες, άλλοι περισσότεροι, κανένας δεν ξέρει τίποτα. Μέχρι που το θέμα έτρεξε στα social media χάρη στην Ιστορικό Τέχνης Μαρλένα Κασιμάτη που έκανε μια εκτενή δημοσίευση στο booksjournal (ο σύνδεσμος παρατίθεται στο τέλος του άρθρου) και έγινε γνωστό.
Κανείς δεν ξέρει ποιος βεβήλωσε τον ανδριάντα του Γρηγορίου του Ε’ στο πιο κεντρικό σημείο της Αθήνας και τούτο σημαίνει πολλά για μια πόλη που βρίσκεται σε προχωρημένο πια στάδιο αποδόμησης και αδιαφορίας για ότι συμβαίνει απ’ όλους…
Διαβάστε την εκτενή δημοσίευση στο booksjournal ΕΔΩ
