Δεν έχουν σημασία τελικά οι ημέρες που έρχεται το κακό… Οποιαδήποτε ημέρα του χρόνου μπορεί να συμβεί αλλά όταν αυτό συμβαίνει με το ξεκίνημα του χρόνου, ακόμα και οι πιο αδιάφοροι για τις προλήψεις το παίρνουν σοβαρά καθώς σύμφωνα με την παράδοση που έχουν αυτές, θα συμβαίνει όλο το χρόνο. Υπάρχει μάλιστα (για όσους πιστεύουν στις προλήψεις) και σχετική κωδικοποίηση για όσα μέλλει να συμβούν στο επόμενο διάστημα…
Ανεξάρτητα τώρα με τις προλήψεις, το γεγονός ότι η νέα χρονιά μπήκε με ένα αποτρόπαιο έγκλημα στη Θεσσαλονίκη που πάγωσε και τους πιο ψύχραιμους και το ερώτημα που φανερά ή βουβά εκφράστηκε πάλι σε όλη τη χώρα είναι: σε ποια κοινωνία ζούμε ή πως καταντήσαμε έτσι; Κανένας δεν μπορεί να διανοηθεί ότι πως μια έγκυος γυναίκα σφάχτηκε με φρικτό τρόπο από τον σύντροφό της και αυτός μαζί με έναν φίλο του έβαλαν το πτώμα της σε ένα μπαούλο και πήγαν και το πέταξαν σε μια ερημιά στη Χαλκιδική!
Δεν είναι πρωτοφανές, κι άλλα φρικτά εγκλήματα έχουν γίνει στο παρελθόν και είναι βέβαιο πως και στο μέλλον δεν θα πάψουν να επαναλαμβάνονται. Εγκλήματα που το άκουσμά τους θα θέτει πάλι το ερώτημα γιατί γίνονται και η όποια απάντηση θα οδηγεί πάλι στο ερώτημα για την κοινωνία. Έτσι θα προχωρά η ιστορία και οι φρικτές αυτές περιπτώσεις θα μεγαλώνουν τα αρχεία της Αστυνομίας και των τηλεοπτικών σταθμών ενώ θα γεμίζουν τις φυλακές με δράστες η τιμωρία των οποίων όσο βαριά και είναι, ποτέ δεν θα ικανοποιεί την κοινωνία η οποία θεωρεί ότι μέσω αυτής θα σταματήσει το κακό.
Μια κοινωνία που δυστυχώς καθώς έπαψε να νοιάζεται για τον διπλανό της άνθρωπο, έπαψε να κοιτάζει και μέσα της και κυρίως να κάνει αυτοκριτική. Αδιάφορη πλέον για ότι γίνεται παραπέρα από το άτομο, βαδίζει σε έναν δρόμο που αφήνει πίσω του την οικογένεια, το σχολείο, την εκκλησία, την γειτονιά, την πόλη, την εργασία. Πράγματα δηλαδή βασικά για την λειτουργία της θεωρούνται πια ξεπερασμένα και πετιούνται ως άχρηστα. Όσες δε φωνές ακούγονται προς την υπεράσπισή τους πνίγονται στο θόρυβο της ανελέητης εποχής μας και όσο για τους θεσμούς, το επιεικέστερο που μπορεί να πει κάποιος για την λειτουργία τους είναι ότι νομίζουν πως λειτουργούν σε άλλη χώρα.
Δεν είναι πρόληψη λοιπόν να πούμε πως θα δούμε κι άλλα εγκλήματα μέσα στο επόμενο διάστημα όπως εξάλλου θα ήταν υπεκφυγή να πούμε πως τέτοια έγιναν και στο χρόνο που πέρασε και θα συνεχίσουν να γίνονται αν δεν πάρουμε σοβαρά τα πράγματα και δεν απαιτήσουμε από τον εαυτό μας πρώτα και κατόπιν από τους άλλους να αλλάξουν όλα. Αλλιώς, κάθε μέρα που περνάει θα είναι μια απώλεια για την κοινωνία μας κι έτσι δεν θα αργήσει η στιγμή που το κακό θα την καταβάλλει και θα την διαλύσει…
ΥΓ. Λεπτομέρεια από το πρόσωπο της Γεωργίας από τη Θεσσαλονίκη, το τελευταίο θύμα της αδιάφορης κοινωνίας μας…
