Το έργο τέχνης του Γιώργου Κόφτη στη μνήμη των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας
Καθώς πλησιάζει η τραγική επέτειος του δυστυχήματος στα Τέμπη πέρσι στις 28 Φεβρουαρίου 2023 η μνήμη των 57 νεκρών οδηγεί τις σκέψεις όλων μας στα ερωτήματα: γιατί έγινε αυτό; ποιος φταίει; θα υπάρξει, έστω συμβολική τιμωρία; Με το θέμα αυτό ασχολείται η δικαιοσύνη καθώς και η εξεταστική επιτροπή της Βουλής και αναμένουμε τα πορίσματα και τις αποφάσεις.
Φυσικά δεν ξεχνάμε και βλέπουμε με ενδιαφέρον τις κινήσεις ατόμων και ομάδων που προσπαθούν με τον τρόπο τους να κρατήσουν ζωντανή την μνήμη. Ένας από τους ανθρώπους που συντάραξε τις τελευταίες ημέρες το Πανελλήνιο είναι ο εικαστικός Γιώργος Κόφτης από την Θεσσαλονίκη που με τους συνεργάτες του εγκατέστησαν κοντά στον τόπο της τραγωδίας ένα έργο με τίτλο «58 καρφιά στα Τέμπη» και δημιούργησαν κύμα συγκίνησης για τους χαμένους συμπολίτες μας.
Επειδή σκοπός μας δεν είναι η κριτική του έργου αλλά η ανάδειξη εκείνων των στοιχείων που εμποδίζουν τη λήθη και καλλιεργούν τη μνήμη τους, μεταφέρουμε τα λόγια του Γιώργου Κόφτη γι’ αυτό όπως κοινοποιήθηκαν στα κοινωνικά δίκτυα.
Παρέα με την ομάδα φίλων που με προθυμία βοήθησαν να την φέρουμε εις πέρας αναφέρουμε τα παρακάτω:
Καταρχάς θέλουμε να πούμε στα παιδιά και στους συγγενείς των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών πως δεν υπάρχει κανείς που δεν θυμάται. Δεν σας ξέχασε κανείς. Είμαστε εδώ καθημερινά και θέλουμε να δηλώσουμε την στήριξή μας και την αλληλεγγύη μας σε σας και στους οικείους σας. Το έργο είναι αφιερωμένο στην μνήμη των θυμάτων ,σε εσάς και τους τραυματίες που ζούνε ακόμα με το τραύμα. Πάνω απ' όλα ευχόμαστε ο Θεός να σας δίνει δύναμη, να γίνετε καλά και να μπορέσετε κάποια στιγμή απλά να αντέχετε την κάθε μέρα λίγο ευκολότερα.
Είναι μάταιο κάνεις να επιχειρήσει να σας παρηγορήσει, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σας αγαπήσουμε, έστω εκ του μακρόθεν. Η κίνηση αυτή σκοπό έχει απλά να δείξει σε σας και στον υπόλοιπο κόσμο πως κάπου, στην διάχυτη σιωπή που επικρατεί παντού στα ΜΜΕ, στην απόλυτη απουσία ενδοσκόπησης και αυτοκριτικής, ζει ακόμα η αλληλεγγύη και η αγάπη, τα καθαρά πνεύματα και όσο το δυνατόν η διαύγεια και η αλληλεγγύη . Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι με καρδιές καθάριες γεμάτες αγάπη και υποστήριξη και είμαστε βέβαιοι πως εκφράζονται μαζί με μας χιλιάδες. Δεν αποδεχόμαστε την σιωπή, δεν είμαστε οι κυνικοί και χυδαίοι όπως με μανία προσπαθούν να διαμορφώσουν την αυτοεικόνα μας τα media αλλά άνθρωποι απλοί με πολύ πιο υγιή αντανακλαστικά από τον διάχυτο κυνισμό που επικρατεί.
Το έργο αυτό πέρα από την λύπη και τον θυμό εκφράζει και μια διάθεση αυτοκριτικής. Είναι δυστυχώς αλήθεια και νιώθουμε πως σε αυτό το έγκλημα είμαστε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι σε έναν βαθμό οι πάντες .Κάθε φορά που κάναμε τα στραβά μάτια, είτε σε λαμογιές, είτε σε ρουσφέτια, είτε σε ανομία και σε παράβαση καθηκόντων, είτε σε υπέρβαση καθηκόντων θρέψαμε αυτό το κτήνος. Τώρα πια, πληρώνουμε πολύ ακριβά όλην αυτήν την ολιγωρία και την ανοχή. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μας έκανε τόσο δειλούς και ευθυνόφοβους αλλά αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να αλλάξουμε όλοι και όλες άμεσα. Αν θέλουμε κάποια στιγμή να αποτινάξουμε αυτά τα κατεστημένα από επάνω μας και να νιώσουμε έστω και λίγο ασφαλείς στην χώρα μας.
Πλέον η Ελλάδα έχει στην καρδιά της μια ανοιχτή πληγή . Με τα καρφιά μέσα στην καρδιά της καρφωμένα. Στεκόμαστε στο πλάι του συλλόγου θυμάτων των Τεμπών και είμαστε μαζί τους στο αίτημα αναθεώρησης του Συντάγματος προς άρση της βουλευτικής ασυλίας. Ζητούμε εκ των προτέρων συγγνώμη σε όσους δεν καλύπτει αισθητικά η κίνηση αυτή, αλλά η τέχνη δεν έχει μόνο τον σκοπό να καλλωπίζει αλλά φορές χρειάζεται και να ενοχλεί. Σε κανέναν δεν είναι εύκολο, ούτε και σε μας που μπήκαμε στην διαδικασία να το κάνουμε. Έτσι όμως, πονάει μέσα μας έστω και σιωπηλά η καρδιά μας ακόμη από εκείνη την άθλια μέρα.
Η αλήθεια είναι μία. Δεν είναι πλασματική. Γνωρίζουμε πως αυτό το χάλι που λέγεται ελληνικό κράτος έχει προκαλέσει ένα έγκλημα που κόστισε την ζωή άδικα εντελώς σε τόσους ανθρώπους. Είναι αδιανόητος ο πόνος. Το μόνο που επιδιώκουμε να περάσουμε είναι πως όχι μόνο σε σας , αλλά και στους υπόλοιπους από εμάς ο χρόνος σταμάτησε εκείνη την καταραμένη ώρα. Νιώθουμε πως γύρω μας είμαστε πολλοί περισσότεροι από όσους θέλουν να δείχνουν στα media που νιώθουμε πως δεν έχουμε επίσημη φωνή. Αν πρέπει να κάνουμε κάτι είναι απλά να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο με τα ίδια μας τα χέρια με γνώμονα την ελευθερία, την λεπτότητα, τον σεβασμό και την αλληλεγγύη. Πάνω απ' όλα δε την δικαιοσύνη. Το έργο βρίσκεται 500 μέτρα νοτιότερα από το σημείο του τραγικού συμβάντος της 28ης Φεβρουαρίου 2023. Ευχαριστώ όσους με προθυμία βοήθησαν.
ΥΓ. Το έργο "58 καρφιά στα Τέμπη" αποτελείται από 58 μεταλλικούς σωλήνες 2-2,5μετρων σε μια εγκατάσταση με διαστάσεις 15x5x2,5μετρα.
ΠΗΓΗ: ΕΡΤNEWS.GR
