Κεντρική Φωτογραφία: Γλέντι σε κοσμικό κέντρο της Σπερχειάδας τη δεκαετία του ΄60
Το παζάρι της Σπερχειάδας που ξεκίνησε χθες και θα λειτουργήσει ως την Πέμπτη είναι ήταν το σημαντικότερο για την κεντρική Ρούμελη και εκεί έδιναν το ραντεβού τους οι έμποροι και οι ντόπιοι επί δεκαετίες. Στις ημέρες μας, αν και έχει χάσει ένα μέρος από το παραδοσιακό του χρώμα παραμένει εντούτοις ένα μεγάλο γεγονός που τιμάται ιδιαίτερα από όλη την περιοχή.
Γι’ αυτό το παζάρι έχει γράψει πάρα πολλά ο δάσκαλος Βασίλης Κανέλλος και από το τεράστιο αρχείο του τραβάμε σήμερα μια ξεχωριστή αναφορά, για τις διασκεδάσεις στο παζάρι της Σπερχειάδας που φαντάζομαι δεν διέφεραν καθόλου από άλλα παζάρια…
«Το παζάρι της 20ής Οκτωβρίου εις Σπερχειάδα εσημείωσεν εκπληκτικήν επιτυχίαν. Χιλιάδες άνθρωποι, επισκέπται και εμπορευόμενοι συνέρρευσαν εις Σπερχειάδα. Εκατοντάδες παράγκες εμπορικές, πλήρης επάρκεια αγροτικών προϊόντων, αρκετά κτήνη εις την ζωοπανήγυριν, ειδικοί χώροι ψυχαγωγίας εις όλες τις ταβέρνες, όργανα εις τας δύο αίθουσας των κ.κ. Σ. Κοκκαλιά και Μ. Παπαδήμα, πολλές εμπορικές πράξεις κλπ. Ο καιρός ήταν καλοκαιρινός και όλοι όσοι επήγαν έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι.
(Εφημ. « Ο Σπερχειός», 1973)».
«Εκεί που το παζάρι εσημείωσε καταπληκτικήν επιτυχίαν όμως ήταν στα ψητοπωλεία και στα «όργανα». Τρία κέντρα της Σπερχειάδας είχαν φέρει κομπανίες και μάλιστα πολύ καλές και επί τριήμερον έγινε γλέντι τρικούβερτο. Στο ωραίο εξοχικό του Βλαχογιάννη εσημειώθη η μεγαλυτέρα κοσμοσυρροή για ν΄ ακούσουν τον Σκαφίδα, μετά στο εξοχικό του Μακρή και ολιγότερον στου Παπαδήμα. (Εφημ. «Ο Σπερχειός», 1970)».
Έτσι καταγράφει στις αρχές της δεκαετίας του ΄70, πριν 50 χρόνια και βάλε, το Σπερχειαδίτικο παζάρι η τοπική εφημερίδα. Για τους κατοίκους των ορεινών, κυρίως, χωριών μας το παζάρι του παλιού καιρού ήταν η ευκαιρία να πουλήσουν τα αγροτικά και κτηνοτροφικά τους προϊόντα και να κάνουν τις απαραίτητες προμήθειες για τον επερχόμενο χειμώνα, κυρίως σε βιοτεχνικά είδη. Ήταν όμως και μια ευκαιρία, για μικρούς και μεγάλους, για ψυχαγωγία και διασκέδαση, με τα διάφορα θεάματα, τη λαϊκή μουσική, το καλό κρασί και το νόστιμο μεζέ των ταβερνείων.
Αν μην τι άλλο, το ψητό κρέας είναι και σήμερα ακόμα το δέλεαρ για μια σύντομη επίσκεψη στο Σπερχειαδίτικο παζάρι.
Κάποια χρονιά, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, μια τραγουδίστρια, η Σιλβάνα «επί το καλλιτεχνικόν», ξελόγιασε το ανδρικό γλεντζέδικο και φιλοθεάμον κοινό. Ξανθό, κοντό μαλλί, βαμμένη και μακιγιαρισμένη, μινιφορούσα και τσαχπίνα, ξεφράγκιασε για ένα τριήμερο και μέχρι πρωΐας τους καψούρηδες θαμώνες του κοσμικού κέντρου. Η Σιλβάνα έκλεψε την παράσταση εκείνου του παζαριού.
Το κουτσομπολιό του γυναικείου φύλου δεν το άφησε να περάσει έτσι:
-Έστησε η πριμαντόνα βεγγέρα και πήραν τ΄ αντρομυαλά αέρα!
Πριμαντόνα ονόμαζε τότε περιπαιχτικά ο κόσμος της επαρχίας την σερνάμενη και κουνάμενη τραγουδίστρια, κάτι πρωτόγνωρο και τολμηρό για τους καιρούς εκείνους.
Καλά παζάρια!
