Ο φόβος μπροστά στην αποτυχία της επέμβασης αποτελεί το σπουδαιότερο ανασταλτικό παράγοντα στην απόφαση για μια ρινοπλαστική. Και όχι άδικα, καθώς δεν αποκλείονται οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι χειρουργημένοι, αντί να αποκτήσουν πιο όμορφη μύτη, εμφανίζονται μετά την εγχείρηση με ασχημότερη και συχνά με επιπλέον προβλήματα στην αναπνοή τους.
Τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση;
Το θέμα της διαχείρισης περιστατικού διορθωτικής ρινοπλαστικής, στο οποίο έγινε αποκατάσταση της μύτης μετά από αποτυχημένη επέμβαση, που διενεργήθηκε αλλού, ανέπτυξε ο Dr. med. B. Παυλιδέλης, εξειδικευμένος στη Ρινοπλαστική - Ωτοπλαστική, κατά την ομιλία του σε Ημερίδα που διοργάνωσε το Τμήμα Λειτουργικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής Ρινός του Νοσοκομείου ΜΗΤΕΡΑ και το Τμήμα Ενδοσκοπικής Χειρουργικής Παραρρινίων και Βάσης Κρανίου του Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ.
Όπως τόνισε μεταξύ άλλων, ο κ. Παυλιδέλης, ο «χρυσός κανόνας» για την διόρθωση μιας αποτυχημένης ρινοπλαστικής είναι πρώτον η πραγματοποίηση της διορθωτικής ρινοπλαστικής μετά την παρέλευση ενός έτους από την προηγούμενη επέμβαση και δεύτερον η επιλογή, διαμόρφωση, τοποθέτηση και συρραφή των κατάλληλων αυτομοσχευμάτων που λαμβάνονται από το ίδιο το άτομο.
«Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση αποτυχημένων ρινοπλαστικών στη χώρα μας. Ένας πολύ πιθανός λόγος είναι ότι πολλοί ενδιαφερόμενοι αποφασίζουν να χειρουργηθούν, ενδίδοντας σε υποσχέσεις απόκτησης τέλειας αισθητικής και λειτουργικής μύτης, με εφαρμογή αδόκιμων χειρουργικών προσεγγίσεων, οι οποίες παρουσιάζονται στους υποψήφιους ως δήθεν νέες τεχνικές», τονίζει ο κ. Παυλιδέλης.
Όπως εξηγεί, η συνηθέστερη αιτία της αποτυχίας μιας ρινοπλαστικής είναι η ανεπαρκής ή λανθασμένη επέμβαση επάνω στους χόνδρους ή στα οστέινα τμήματα της μύτης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, με την πάροδο του χρόνου, να εμφανισθούν ανεπιθύμητες διογκώσεις, στράβωμα, προεξοχές, κυρτώσεις, ελλείμματα, πτώση, δυσκολία αναπνοής κ.λπ.
Οι χειρουργικές τεχνικές για τη διόρθωση μιας αποτυχημένης ρινοπλαστικής, περιλαμβάνουν σχεδόν πάντα αφαίρεση ή πρόσθεση κατάλληλου τμήματος χόνδρου ή σπανίως και οστού σε κάποια σημεία της μύτης, ώστε αυτή να αποκτήσει την κατάλληλη στήριξη, λειτουργία, συμμετρία και ομορφιά.
Η διόρθωση μιας αποτυχημένης ρινοπλαστικής, είναι πάντα δυσκολότερη από τη ρινοπλαστική, η οποία γίνεται για πρώτη φορά. «Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει η κακή διαρρύθμιση και αρχιτεκτονική ενός ήδη χτισμένου σπιτιού, ενώ είναι πολύ ευκολότερο να χτιστεί από τα θεμέλια, ένα καινούργιο σπίτι, ωραίο και λειτουργικά σωστό», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Παυλιδέλης. Εντούτοις, στα «χέρια» ενός έμπειρου ειδικού μπορεί να δώσει εξαιρετικά αποτελέσματα, τόσο σε επίπεδο αισθητικής, όσο και σε επίπεδο λειτουργικότητας.
