Στη Καλαμάτα μίλησε ο Παύλος Γερουλάνος υποψήφιος Βουλευτής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Κινήματος Αλλαγής στο πλαίσιο της παρουσίασης του ψηφοδελτίου του Κινήματος Αλλαγής στην Καλαμάτα.

Διαβάστε εδώ τα κύρια σημεία της ομιλίας του. 

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γραμματέα του Κινήματος Αλλαγής και τη Νομαρχιακή Μεσσηνίας για την πρόσκληση. Τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για τη συγκρότηση ενός ψηφοδελτίου που μπορεί να εκπροσωπήσει επάξια τα θέλω, τις ανάγκες, τις δυνατότητες κάθε κατοίκου σε κάθε γωνιά της Μεσσηνιακής γης! Ενωμένοι θα δώσετε την μάχη που έχουμε όλοι μπροστά μας.

Όλοι και όλες σήμερα εδώ είμαστε άνθρωποι που νιώθουμε ότι οι προοδευτικές ιδέες και οι σοσιαλιστικές αξίες μας εκπροσωπούνται μόνο στην προοδευτική παράταξη. Σε ένα σοσιαλιστικό κόμμα που αντιλαμβάνεται ότι από τη σημερινή συγκυρία δεν θα βγούμε ένας – ένας αλλά όλοι μαζί. Ότι η πρόοδος που πρέπει να διεκδικήσουμε δεν αφορά την οικονομική πρόοδο του ενός αλλά την οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική πρόοδο όλων, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, σε κάθε δραστηριότητα των Ελλήνων, σε κάθε ηλικία που θέλει να δημιουργεί με την ασφάλεια που οφείλουμε στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες, με ένα σοσιαλιστικό κόμμα που αποδέχεται την αγορά αλλά ξέρει καλά ότι χωρίς κανόνες γίνεται ο χειρότερος εχθρός του εαυτού της και της κοινωνίας.

Ο χώρος μας έχει περάσει πολλά τα τελευταία χρόνια. Έχω κάνει σκληρή κριτική για τις επιλογές που έγιναν στο παρελθόν, όχι τώρα, εδώ και πολλά χρόνια, και δεν παίρνω ούτε μια λέξη πίσω. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι εδώ βρίσκεται σήμερα ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, εδώ βρίσκεται η μόνη ελπίδα για σοβαρή, εποικοδομητική και εθνικά υπεύθυνη αντιπολίτευση στη Δεξιά. Εδώ βρίσκεται οποιαδήποτε ελπίδα για την αναγέννηση του προοδευτικού χώρου, του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας. Γιατί; Διότι τον χώρο μπορείς να τον αναγεννήσεις μόνο όταν μένεις πιστός στις αρχές και τις αξίες σου, όταν παλεύεις για αυτές και όταν τις μεταφράζεις σε θέσεις και προτάσεις που αφορούν την κοινωνία σήμερα και προδιαγράφουν ένα σημαντικό μέλλον για την πατρίδα σου αύριο.

Και το ερώτημα που θέλω να έχετε στο μυαλό σας τώρα που θα πάμε στη μάχη είναι ένα: «Ποιος θέλω να χτίσει την Κεντροαριστερά του αύριο;» Ένα κόμμα με παλαιο-αριστερίστικες καταβολές και ιδεοληψίες, πνιγμένο στη δική του συντήρηση, που καβάλησε το κύμα του θυμού και τις αντίδρασης, που κεφαλαιοποίησε τον διχασμό και χώρισε τους Έλληνες; Ή ένα σοσιαλιστικό κόμμα με βαθιές ρίζες και παράδοση που παραμένει πιστό στις αρχές και τις αξίες του, που πιστεύει ότι η πρόοδος αφορά όλη την κοινωνία, όχι μόνο κάποιους, ότι πρέπει να στηριχθεί κάθε προσπάθεια δημιουργίας που θα μας βγάλει από το τέλμα και ότι η ενδυνάμωση των θεσμών και της δημοκρατίας είναι ο μόνος δρόμος να πορευτούμε όλοι μαζί, συνδιαμορφώνοντας το κοινό μας μέλλον;

Σε αυτές τις εκλογές, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα δίνει τη μάχη μέσα από το Κίνημα Αλλαγής. Και, άρα, όσο πιο δυνατό το Κίνημα Αλλαγής τόσο πιο δυνατή η εκπροσώπηση αρχών και αξιών του ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα. Τόσο πιο στιβαρή η κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Μιλάμε για την πραγματική κεντροαριστερά.

Τελευταία, βλέπουμε τον κ. Τσίπρα να προσποιείται τον σοσιολδημοκράτη και τον προοδευτικό. Κάνει προσπάθειες, παίρνοντας στελέχη από το Κίνημα Αλλαγής. Ή στην Ευρώπη, σε επαφές με τους ηγέτες της λεγόμενης Σοσιαλδημοκρατίας. Δεν φτιάχνεις όμως κεντροαριστερά, oύτε με μεταγραφές στελεχών oύτε με δημόσιες σχέσεις στην Ευρώπη, αλλά με θέσεις και προτάσεις που απορρέουν από αρχές και αξίες που μιλούν στα δικά μας θέλω. Στα θέλω του Έλληνα και της Ελληνίδας. Και τέτοιες θέσεις και προτάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν ασχολήθηκε να αναπτύξει.

Αυτό δηλαδή που κάναμε διεκδικώντας τον Δήμο των Αθηναίων. Τι κάναμε; Πήραμε μεγάλες αρχές πολιτικής, όπως η Δημοκρατία, η Δημιουργία, η Ισότητα, τις κάναμε πρακτικές προτάσεις όπως τα Συμβούλια Γειτονιάς, όπως τις προτάσεις μας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπως τις προτάσεις μας για την προσβασιμότητα και τις κοινωνικές δομές και τις πήγαμε πόρτα-πόρτα, σε κάθε γειτονιά για να πείσουμε κάθε Αθηναίο και κάθε Αθηναία που ήταν έτοιμοι να ακούσουν. Όχι απλά για χειραψία, αλλά για πραγματικό διάλογο. Κάθε μέρα για οκτώ μήνες! Αυτό θα κάνουμε και τώρα στον χρόνο που απομένει. Πάνω στο τρίπτυχο Δημοκρατία – Δημιουργία – Ισότητα θα χτιστεί και ο νέος πλειοψηφικός λόγος του προοδευτικού χώρου. Διότι το εύκολο είναι να ασκείς κριτική στη δημόσια διοίκηση. Το δύσκολο είναι να πιστέψεις και να στηρίξεις την πραγματική αποσυγκέντρωση εξουσίας έτσι ώστε η δικαιοσύνη, η αυτοδιοίκηση, τα πανεπιστήμια, ο συνδικαλισμός και οι άλλες συλλογικότητες να είναι πραγματικά ανεξάρτητες από το κεντρικό κράτος. Το εύκολο είναι κριτικάρεις το σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Το δύσκολο είναι να πεις πώς θα σταματήσει να είναι πια μύθος η δημόσια δωρεάν παιδεία και πώς θα αναβαθμίσεις την ποιότητά της. Το εύκολο είναι να υπόσχεσαι fast track διαδικασίες για ξένες επενδύσεις. Το δύσκολο είναι να πείσεις με πραγματικές μεταρρυθμίσεις εμάς, τον ίδιο τον Έλληνα, να επενδύσει στην χώρα του επειδή εμπιστεύεται το κράτος του.

Έχω πει και δεν θα πάψω να το λέω: η δύναμη αυτής της χώρας είναι οι άνθρωποι της δημιουργίας. Που δημιουργούν είτε κοινωνικό, είτε πολιτισμικό, είτε οικονομικό πλούτο. Εκεί είναι και ένα μεγάλο μας σημείο διαφωνίας και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Το ΠΑΣΟΚ πάντα μίλαγε για την ιδιωτική πρωτοβουλία, για τη μικρομεσαία επιχείρηση. Ήταν ο χώρος που ανέδειξε και στην ουσία συγκρότησε τη μεσαία τάξη! Αυτήν που τώρα έχει μπει στο στόχαστρο από παντού. 

Η βασική νοοτροπία του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται απέναντι σε κάθε μορφή δημιουργίας. Δεν έχει πειστεί ότι η δημιουργία είναι δικαίωμα όλων αλλά θεωρεί ότι είναι προνόμιο των λίγων και αυτό τον απωθεί από κάθε πραγματική δύναμη που μπορεί να πάει τον τόπο μπροστά. Τώρα, χωρίς να το πολυκαταλαβαίνει, επειδή του το επέβαλαν, μιλάει για μεγάλες επενδύσεις απ’ το εξωτερικό. Αυτό που δεν καταλαβαίνει είναι ότι κανένας δεν θα εμπιστευτεί την ελληνική οικονομία αν δεν την εμπιστευτούμε πρώτα εμείς. Κανείς δεν θα φέρει εδώ τα λεφτά του όσο εμείς πάμε τα δικά μας έξω. Τι έχει κάνει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ για να εμπιστευτούμε την ελληνική οικονομία εμείς και να νιώσουμε ασφαλείς; Απολύτως τίποτα.  Ακόμα ζούμε μέσα στην ανασφάλεια των πολιτικών του ιδεοληψιών και οι μόνες επενδύσεις είναι αυτές που ή θυμίζουν τζόγο ή διασφαλίζουν την ανεξαρτησία τους από τους νόμους που δεσμεύουν εμάς τους υπόλοιπους.

Από την άλλη, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ πιστεύει ότι το μόνο που μας κρατάει καθηλωμένους είναι η υψηλή φορολογία. Για πολλοστή φορά διεκδικεί την εξουσία ως κόμμα της ανάπτυξης αλλά επαναλαμβάνει αιτήματα μόνο των μεγάλων και πολύ μεγάλων επιχειρηματιών. Ας ρωτήσει και εμάς. Και το λέω διότι επιχειρηματίας είμαι. Το πρόβλημά μας δεν είναι μόνο η φορολογία. Πρόβλημά μας δεν είναι οι μισθοί των υπαλλήλων.Πρόβλημά μας είναι το κόστος να λειτουργείς την επιχείρησή σου στην Ελλάδα. Το κόστος που πληρώνουμε με τις υπέρογκες εισφορές που δεν θα δουν οι υπάλληλοί μας ποτέ διότι πληρώνουμε και οι δύο πολιτικές αστοχίες του παρελθόντος. Το κόστος της γραφειοκρατίας διότι οι πολιτικοί ποτέ δεν τα έβαλαν με το κράτος και δεν πίστεψαν στην ουσιαστική αποκέντρωση. Και η ανασφάλεια της πολυνομίας με την οποία διαχρονικά οι κυβερνήσεις ήθελαν να μας κρατούν ομήρους. Για αυτά τι λέει; Δεν έχω ακούσει λόγο πειστικό. Και δυστυχώς για αυτά πρέπει να είσαι απόλυτα έτοιμος πριν μπεις στο υπουργείο. Μετά είναι αργά διότι γίνεσαι υπηρέτης αυτού που θέλεις να αλλάξεις.

Προφανώς, κανείς δεν λέει να μην μειωθούν οι φόροι, αλλά ας μας πει ο κ. Μητσοτάκης πώς θα προβλέψει ώστε η μονομερής μείωση φόρων να μην οδηγήσει τη χώρα σε χρεοκοπία όπως έκανε η κυβέρνηση Καραμανλή ή να μην ανοίξει την ψαλίδα στις ανισότητες και να κάνει τους πλούσιους πιο πλούσιους και τους φτωχούς φτωχότερους; Δεν αρκεί λοιπόν να μειώσεις φόρους αν δεν πεις πώς θα διασφαλίσεις την κοινωνική συνοχή και πώς θα αποτρέψεις την αύξηση των ελλειμμάτων.

Φίλες και φίλοι, 

Ακούω όμως πολλούς από τη δεξιά να λένε ότι πρέπει να συγκυβερνήσουμε. Ακόμα και αν έχουν αυτοδυναμία. Μα γιατί τους έπιασε τόση φαγούρα; Αγωνιούν να μας μοιράσουν υπουργεία; Ή τελικά όλους τους άλλους συμφέρει το ΠΑΣΟΚ να οδηγηθεί στην εξαφάνιση; Και βέβαια θα πρέπει να συνεργαστούμε στα εθνικά θέματα. Όσο πιο αρραγές το μέτωπο τόσο το καλύτερο. Και βέβαια θα πρέπει συνεργαστούμε για ένα σταθερό φορολογικό σύστημα που θα στείλει ξεκάθαρα μηνύματα στην αγορά. Και βέβαια πρέπει να συνεργαστούμε για την πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας, που θα δώσει ανάσα σε όλους μας, και στη Συνταγματική Αναθεώρηση. Και είμαι ο πρώτος που θα στήριζα την πραγματική αποσυγκέντρωση της εξουσίας του κράτους ώστε να δώσουμε ανάσα στην ανεξαρτησία των θεσμών στη χώρα.

Αλλά, όπως είπα και στον Δήμο, «άλλο συνεργασία και άλλο συναλλαγή». Άλλο βάζω κοινούς στόχους πάνω στο προγραμματικό μου πλαίσιο και τους παλεύω και άλλο «δώσε μου τρία υπουργεία και ό,τι θέλεις το ψηφίζω». Αυτό καλό είναι να το ξεχάσουν. Ειδικά όσοι θέλουν να μας βλέπουν ως πατερίτσα! Ως ΑΝΕΛ της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Ξεκάθαρες κουβέντες, ξεκάθαρες θέσεις, ξεκάθαροι όροι από την αρχή. Και αν σε αυτήν τη συνεργασία για συγκεκριμένες θεματικές πείσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να συμμετέχει τότε ακόμα καλύτερα για τη χώρα. Διότι τότε τα μηνύματά μας θα είναι ακόμα πιο δυνατά προς όλες τις κατευθύνσεις. Και τότε η σταθερότητα που όλοι θέλουμε θα οδηγήσει σε απτά και διαχρονικά αποτελέσματα.

Αλλά, και εδώ, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Όπως συνεργασία δεν σημαίνει απουσία αντιπολίτευσης σε θέματα που διαφωνούμε, έτσι και συνεργασία δεν σημαίνει συγκάλυψη θεμάτων, όπως είναι η  Novartis που έχει κάνει τεράστια ζημιά τόσο στην αξιοπιστία της δημοκρατίας μας όσο και στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Ούτε το ένα ούτε το άλλο μπορεί να είναι όρος συνεργασίας, διότι αποτελεί εκβιασμό της πολιτικής ζωής του τόπου.

Με την προκήρυξη εκλογών ο κ. Τσίπρας δήλωσε την αποτυχία του τόσο στην διακυβέρνηση της χώρας όσο και στην όποια συγκρότηση προοδευτικού χώρου. Η πρώτη του αποτυχία μοιάζει να οδηγεί τη Δεξιά «καβάλα στο άλογο» στην εξουσία. Η δεύτερη του αποτυχία, όμως, είναι μία μεγάλη ευκαιρία: να γίνει επιτέλους η ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου. Και, σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, η χώρα μας χρειάζεται τις αρχές και τις αξίες του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, έχει ανάγκη τον λόγο του ΠΑΣΟΚ. Ο προοδευτικός χώρος, που σήμερα εκφράζεται μέσα από το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, μπορεί να είναι ο σοβαρός, στιβαρός πόλος αντιπαράθεσης στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που χρειάζεται η χώρα την επόμενη μέρα. 

Γιατί είμαστε πολλοί που έχουμε ανάγκη την πραγματική αναγέννηση της κεντροαριστεράς. Είμαστε εμείς στο ΠΑΣΟΚ, είναι ψηφοφόροι μας στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν ψηφοφόροι μας που απογοητευμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ οδηγήθηκαν στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αλλά υπάρχουν και ενάμιση εκατομμύριο ψηφοφόροι που σήμερα μένουν στον καναπέ. Σε αυτούς πρέπει να μιλήσουμε. Αυτούς πρέπει να εμπνεύσουμε. Αν τα καταφέρουμε, οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν.

Αλλά για να τους εμπνεύσουμε πρέπει να μιλήσουμε για τα δικαιώματα των Ελλήνων που καταπατούνται συστηματικά και για το πώς θα τα προστατέψουμε. Το δικαίωμά μας να είμαστε ίσοι απέναντι στον νόμο και στο κράτος. Το δικαίωμα να συνδιαμορφώνουμε το μέλλον μας. Το δικαίωμά μας να δημιουργούμε χωρίς εμπόδια. Να προοδεύουμε μέσα από την παιδεία και τον πολιτισμό, ως άτομα και ως κοινωνία. Το δικαίωμά μας στην ασφάλεια που εγγυάται ένα κοινωνικό κράτος το οποίο λειτουργεί. Και το δικαίωμά μας να εκπροσωπούμαστε με κύρος απέναντι σε διεθνείς φορείς και οργανώσεις που παίρνουν αποφάσεις για εμάς και για το μέλλον μας. Για πόσο, για παράδειγμα, θα ανεχόμαστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να συζητάει για χρόνια πώς θα τιμωρήσει την Ελλάδα για ελλείμματα αλλά να μην συζητάει ποτέ σοβαρά πώς θα τιμωρήσει κράτη που καταπατούν ανθρώπινα δικαιώματα, την αυτονομία του τύπου και της δικαιοσύνης; Πώς, για παράδειγμα, θα στηριχθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις από ένα σύγχρονο τραπεζικό σύστημα που μπορεί να αξιολογήσει επιχειρηματικά σχέδια με προοπτική; Πώς θα δημιουργήσουμε δομές που αποσυγκεντρώνουν την εξουσία του κεντρικού πολιτικού συστήματος ώστε να λειτουργούν οι φορείς και να δίνουν προοπτική σε κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα;

Σήμερα, σε διεθνές επίπεδο, μπαίνουν διακυβεύματα που δίνουν τεράστια προοπτική στον χώρο μας. Πώς θα λειτουργεί η παγκοσμιοποίηση, ποιοι νέοι κανόνες θα την διέπουν. Πώς θα λειτουργεί το κοινωνικό κράτος του μέλλοντος. Πώς θα συμμετέχει η τοπική κοινωνία στην εθνική ανάπτυξη. Αυτά τα θέματα αφορούν κάθε Έλληνα και αυτά τα θέματα οφείλουμε να φέρνουμε στο προσκήνιο κάθε μέρα, κάθε ώρα σε κάθε συνάντηση που κάνουμε, μέχρι τη μέρα που θα φτάσουμε στην κάλπη. Διότι αυτά τα θέματα θα διαμορφώσουν την Ελλάδα του αύριο.

Είμαστε εδώ για να συζητήσουμε, να μιλήσουμε, να ακούσουμε και να οργανωθούμε για να αλλάξει επιτέλους κεφάλαιο η χώρα. Να κάνουμε αυτό που έκανε το ΠΑΣΟΚ πάντα: να σηκώσουμε τη χώρα εκεί που της αξίζει να είναι. Να την βγάλουμε από τις μίζερες, μικροκομματικές αντιπαραθέσεις που έχουν κάνει τον κόσμο να γυρίσει την πλάτη στην πολιτική. Να συστήσουμε και πάλι την πολιτική στους ανθρώπους πόρτα-πόρτα. Να θέσουμε όλοι μαζί τα ερωτήματα και να σχηματίσουμε, πάλι μαζί, τις απαντήσεις. 

Στόχος μας αυτή τη στιγμή, λοιπόν, είναι το καλύτερο δυνατό ποσοστό του Κινήματος Αλλαγής. Θέτοντας ένα πραγματικό διακύβευμα για τις εκλογές που έρχονται: «Ποιος θα διαμορφώσει την Κεντροαριστερά στην Ελλάδα αύριο»; Αν πιστεύετε ότι μπορεί να το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε έχετε την πολυτέλεια να σας παρασύρει η πόλωση. Αν όμως πιστεύετε στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, την ιστορία και τις αξίες του, στη διαχρονική του υπόσχεση στην ελληνική κοινωνία τότε κάθε ψήφος στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν κάνει κακό στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε εμάς. Και κάθε ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να λες ότι η Αριστερά της πόλωσης και των ιδεοληψιών μπορεί να χτίσει την Ελλάδα του αύριο και της δημιουργίας. Ε, δεν μπορεί!

Άρα, εμείς πρέπει να δώσουμε την απάντηση στα πραγματικά ερωτήματα. Και θα τη δώσουμε. Πόρτα-πόρτα, γειτονιά-γειτονιά. Σε όλη την Ελλάδα. Το ταξίδι μας αυτό θα καθορίσει το επόμενο κεφάλαιο της Ελλάδας. Και θα είναι δημιουργικό, θα είναι δύσκολο, θα είναι μακρύ. Αλλά θα το διανύσουμε μαζί. Ενωμένοι. Όπως κάναμε πάντα. Και θα πάρουμε κι άλλους μαζί μας στη διαδρομή, κοιτώντας τους στα μάτια. Αναγνωρίζοντας τα λάθη του παρελθόντος. Όμως με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Διότι ένα μέλλον που βασίζεται στις αξίες μας είναι το μέλλον που αξίζει στα παιδιά μας.