Γράφει ο Δημήτριος Η. Παπαστερίου, Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ
Η έννομη τάξη της Επικράτειάς μας εμπλουτίζεται συνεχώς από το δημιουργικό θησαυροφυλάκιο της ελληνικής γλώσσας με νέους τεχνικούς νομικούς όρους. Ένα από τα πρόσφατα παραδείγματα είναι αυτό των «οικιστικών πυκνώσεων», οι οποίες είναι προορισμένες να κινούνται στη Χώρα μας τουλάχιστον για τριάντα χρόνια, παρά την προφανή αντισυνταγματικότητά τους (ΟλΣτΕ 685/2019).
Τη σκυτάλη στον αντιπεριβαλλοντικό μαραθώνιο παρέλαβε ο νομοθέτης του 2021, προσφέροντας στους κοινωνούς του δικαίου ένα ακόμη δείγμα νομικής ευφυίας: την ηπιότητα και τις υποπεριοχές(!).
Πρόκειται για το άρθρο 218 (πρώην άρθρο 219) ν. 4782/2021 «Εκσυγχρονισμός, απλοποίηση και αναμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων, ειδικότερες ρυθμίσεις προμηθειών στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας και άλλες διατάξεις για την ανάπτυξη, τις υποδομές και την υγεία».
Διαβάστε περισσότερα στο dasarxeio.com - πατήσετε εδώ.
