Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Nextdeal - Στήλη, 'Θέσεις'
Με αφορμή την πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για την απόκτηση της Εθνικής Ασφαλιστικής, η συζήτηση για τις σχέσεις ασφαλιστικών και τραπεζών άναψε. Είναι ανταγωνιστές τράπεζες και ασφαλιστικές; Είναι συναγωνιστές; Είναι σχέση ισχυρού και ασθενούς παίκτη ή, τέλος, είναι σχέσεις ισότιμες μεταξύ δύο οργανισμών που διαχειρίζονται χρήμα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τις σχέσεις τους;
Τράπεζες και ασφαλιστικές, ανεξάρτητα από τη μετοχική τους σχέση, συνεργάζονται ισότιμα στη χρηματοδότηση της οικονομίας. Αν δεν υπάρχει ασφάλιση σε μία επένδυση, δεν υπάρχει δανειοδότησή της.
Τράπεζες και ασφαλιστικές συνεργάζονται ισότιμα στη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων, με την τράπεζα να αναλαμβάνει το ρόλο του διαμεσολαβητή και με την ασφαλιστική εταιρεία να σχεδιάζει και να αναλαμβάνει το ρίσκο του προϊόντος.
Τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες λειτουργούν ως έναν βαθμό ανταγωνιστικά στην προσέλκυση του χρήματος. Ένα παράδειγμα: Μια προθεσμιακή κατάθεση μπορεί να είναι ορισμένες φορές πιο ελκυστική από ένα ασφαλιστικο-επενδυτικό προϊόν και το αντίστροφο.
Συνεπώς, τράπεζες και ασφαλιστικές δεν είναι ούτε φίλοι ούτε εχθροί, αλλά «είναι εκεί» με στόχο το αμοιβαίο όφελος. Ποιοι πρέπει να φοβούνται τις τράπεζες; Μόνο οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, οι οποίοι, αντί να «κράζουν» τις τράπεζες ή και τις ασφαλιστικές που συνεργάζονται με αυτές, καλό είναι να αναρωτηθούν τι προστιθέμενη αξία παράγουν για τον πελάτη τους σε σύγκριση με μία τράπεζα.
