Σύμφωνα με έρευνα που έκανε το Επιμελητήριο Αθηνών και όπως δήλωσε ο πρόεδρος του, κ. Χατζηθεοδοσίου, σχεδόν 8.000 Διαμεσολαβητές έχουν εισόδημα ως 15.000€ / χρόνο.
Φυσικά, αν υπολογίσουμε και τα έξοδα κίνησης, την εφορία, το ΕΦΚΑ κτλ, με αυτό το εισόδημα, σήμερα είναι αδύνατον να ζήσει κανείς.
Τότε πως βιοπορίζονται αυτοί οι Διαμεσολαβητές; Από έρευνα έχει προκύψει ότι κάνουν και δεύτερη εργασία, καμιά φορά και τρίτη.
Είναι δηλαδή σαν να έχουμε γυρίσει στη δεκαετία του 1980, που το ασφαλιστικό επάγγελμα θεωρούταν «ασχολία», δηλαδή κάτι δεύτερο, ένα πάρεργο.
Φαντάζει παράδοξο, ένα επάγγελμα το οποίο σε παγκόσμιο επίπεδο μοιράζει πολλά εκατομμύρια σε προμήθειες, για τα ελληνικά δεδομένα να είναι πάρεργο.
Γιατί γίνεται αυτό όμως;
Ίσως αυτοί οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές δεν έχουν έναν ικανό διευθυντή να τους κατευθύνει, ίσως δεν έχουνε προσανατολιστεί σωστά στο επάγγελμα, ίσως δίνουν προϊόντα με χαμηλή προμήθεια, ίσως δεν γνωρίζουν την πληθώρα των καλύψεων που μπορούν να παρέχουν ή ίσως απευθύνονται σε πελάτες με πολύ χαμηλό εισόδημα.
Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει με όλους, υπάρχουν επαγγελματίες, με εξαιρετική σταδιοδρομία.
Όσοι όμως μένουν στον ασφαλιστικό χώρο με τόσα λίγα χρήματα, δημιουργούν πρόβλημα και στον εαυτό τους και στην οικογένεια τους και στην ίδια την αγορά και στους πελάτες τους.
Σε έναν κόσμο που τόσο η οικονομία όσο και η κοινωνία στηρίζεται από την Ασφάλιση, ας αναλογιστεί κάθε επαγγελματίας, για ποιόν λόγο δεν μπορεί να έχει ένα αποτέλεσμα αντάξιο των ικανοτήτων του, προκειμένου να βρει μια λύση και μια θέση ανάμεσα στους επιτυχημένους του χώρου.
