Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ καταγράφουν μεγάλη μείωση στους θανάτους δικυκλιστών, όμως το τίμημα εξακολουθεί να είναι βαρύ. Η μη χρήση κράνους και υπερβολική ταχύτητα παραμένουν οι βασικοί παράγοντες.
Η οδική ασφάλεια και τα τροχαία στη χώρα μας παραμένουν βασικά θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε σαν χώρα. Κάθε χρόνο εκατοντάδες συμπολίτες μας χάνονται στην άσφαλτο, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους νέοι άνθρωποι. Σταθερά είμαστε στις πρώτες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα στατιστικά θανάτων ανά εκατομμύρια κατοίκων, όμως το θετικό είναι ότι τα πράγματα βελτιώνονται. Με αργό ρυθμό αλλά βελτιώνονται.
Μείωση στις απώλειες δικυκλιστών, αλλά τα νούμερα παραμένουν ψηλά
Στο κομμάτι των δικυκλιστών είμαστε στην πρώτη θέση στην Ε.Ε. στους νεκρούς ανά εκατομμύρια κατοίκων. Αναμενόμενο εν μέρει μιας και έχουμε σχεδόν τον τριπλάσιο αριθμό χρηστών μοτοσυκλέτας από τον μέσο όρο της Ε.Ε. Συγκεκριμένα, το 1/3 των θανάτων από τροχαία στην Ελλάδα αφορούν μοτοσυκλετιστές (18% ο μέσος όρος της Ε.Ε.). Τα στοιχεία βέβαια δείχνουν ότι υπάρχει πλέον μεγάλη βελτίωση σε σχέση με τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας (αρχές 2010), με τους θανάτους δικυκλιστών να κατεβαίνουν μέχρι και πάνω από 30%. Παρόλα αυτά, ακόμα απέχουμε πολύ από το να χαρακτηριστούμε επιτυχημένοι σε αυτόν τον τομέα, καθώς μόνο το 2021 (σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ.) είχαμε 216 νεκρούς οδηγούς δικύκλων και άλλους 51 νεκρούς συνεπιβάτες, ένα σύνολο δηλαδή 267 νεκρών (σε σύνολο 624 νεκρών από τροχαία).
Μη χρήση κράνους και υπερβολική ταχύτητα οι κύριες αιτίες
Στην ίδια έρευνα εντοπίζεται και ένας από τους κύριους λόγους των θανάτων, καθώς το 42,6% των αναβατών παραδέχτηκε πως δεν χρησιμοποίησε κράνος κατά την οδήγηση τουλάχιστον μια φορά τις τελευταίες 30 μέρες! Τα στοιχεία του 2018 είναι για άλλη μια φορά αποκαλυπτικά: Το 61% των θανόντων ή των σοβαρά τραυματισμένων δεν φορούσε κράνος. Βέβαια το πρόβλημα είναι έντονο και σε ότι αφορά την επιλογή λάθος κράνους από τον εκάστοτε αναβάτη, στο βωμό του κόστους. Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι πως ο σωστός εξοπλισμός, συνδυαστικά με την αμυντική οδήγηση σώζουν ζωές.
Πώς να επιλέξει κανείς το κατάλληλο κράνος;
Το πρώτο και σημαντικότερο κριτήριο είναι να πληροί όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές ασφαλείας, δηλαδή να έχει έγκριση τύπου κατά ECE R22.05, είτε κατά Sharp, είτε κατά Snell. Η έγκριση τύπου δίνεται έπειτα από μέχρι και 32 πολύπλευρες δοκιμές αντοχής του κράνους μηχανής, οι οποίες γίνονται σε σταθερό μη παραμορφώσιμο εμπόδιο (με 6,00 m/s ή 21,60 Km/h, 7,50 m/s ή 27,00 Km/h και 8,06 m/s ή 29,00 Km/h).
Σε πολλές περιπτώσεις μία οικονομική επιλογή κράνους μηχανής πιθανόν να μην καλύπτει τις απαραίτητες προδιαγραφές και απλώς να έχει εγκριθεί μόνο από την χώρα κατασκευής του (π.χ. Ε1 = Γερμανία, Ε2 = Γαλλία, κ.λ.π.).
Ακόμα μια σημαντική παράμετρος είναι το υλικό κατασκευής του κελύφους του προστατευτικού κράνους μηχανής. Στα περισσότερα σύγχρονα κράνη το κέλυφος αποτελείται από ένα μίγμα fiberglass, carbon, kevlar και polycarbonate. Το επόμενο σημαντικό κριτήριο είναι το κράνος μηχανής να εφαρμόζει κατάλληλα στο κεφάλι του εκάστοτε αναβάτη.
Τέλος, αν και δεν υπάρχουν ημερομηνίες λήξης για ένα κράνος, ο χρόνος «ζωής» εξαρτάται συνήθως από τη χρήση και μπορεί να μειωθεί δραστικά στην περίπτωση δυνατού χτυπήματος ή ελλιπούς συντήρησής από το μοτοσικλετιστή. Έτσι τα κράνη από θερμοπλαστικά υλικά αντέχουν αποτελεσματικά την απορρόφηση δυνάμεων για 3 έως 6 χρόνια, ενώ εκείνα που έχουν κατασκευαστεί από σύνθετα υλικά (fiber, carbon kevlar κτλ) για 7 έως 10 χρόνια.
